tag:blogger.com,1999:blog-1953178174599163002024-03-19T11:59:47.879+01:00Tres Culturas La Otra Historia del Reino de ToledoBrunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.comBlogger3738125tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-75219708368315217182023-06-04T14:23:00.001+02:002023-10-24T18:13:01.443+02:00Romance Medieval del Rey que ganó Toledo, Santa Olalla<div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxQaK0vqL8T9kkBWCOWNWeZAErEzS0Kd-PhI5p16JSOOChbBCUtYu7g17blfg51Vu9u0BbeefjzILFyMut9ZaenBfg7ym7T2clJ7pvfLBO9907KW-R-hLiRQG0RGIVZFmzzu6LoWqKKdpneD75o3J9j6eai0VfEnMIYeyI6swLk7TvyxfnDwRQ5Opp/s1500/1085%20Alfonso%20VI.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxQaK0vqL8T9kkBWCOWNWeZAErEzS0Kd-PhI5p16JSOOChbBCUtYu7g17blfg51Vu9u0BbeefjzILFyMut9ZaenBfg7ym7T2clJ7pvfLBO9907KW-R-hLiRQG0RGIVZFmzzu6LoWqKKdpneD75o3J9j6eai0VfEnMIYeyI6swLk7TvyxfnDwRQ5Opp/w414-h640/1085%20Alfonso%20VI.jpg" width="414" /></a></div><div style="text-align: justify;">La reconquista o "toma a moros", por decirlo con un lenguaje medieval, de Santa Olalla se produjo en el año 1083 por el rey Alfonso VI, conjuntamente con las villas de Escalona y Maqueda, siendo estas las primeras villas reconquistadas en la zona dos años antes que la ciudad de Toledo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Encontramos un romance castellano de autor anónimo que hace mención a este suceso, “El Romance del Rey que ganó Toledo”.<a href="file:///C:/Users/Josu%C3%A9/Desktop/Eulaliense/2022%20Romance%20de%20la%20Reconquista%20de%20Santa%20Olalla.docx#_ftn1">[1]</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La versión más antigua que se conoce es un pliego poético impreso en el siglo XVI conservado en la Universidad Nacional de Praga. No se conocen versiones manuscritas, existen dos posibilidades sobre su origen pudo ser tomado de la tradición oral con las evidentes correcciones o fue compuesto por algún romancista del siglo XVI con material tomado de las crónicas. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Como impreso circulo en pliegos sueltos e incluido en varios romanceros.<a href="file:///C:/Users/Josu%C3%A9/Desktop/Eulaliense/2022%20Romance%20de%20la%20Reconquista%20de%20Santa%20Olalla.docx#_ftn2">[2]</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El texto tiene un doble argumento primero describe las conquistas del rey Alfonso VI en el área geográfica del Tajo y segundo el incidente protagonizado por la Reina Constanza y el arzobispo don Bernardo para cristianizar la mezquita de Toledo a espaldas del rey.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A continuación reproducimos el facsímil de la primera parte del romance y la transcripción completa de todas las estrofas del romance. Por último un curioso plano en el que se sitúan todas las poblaciones que aparecen mencionadas en el romance.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8sorpkC8qw1Lbew6MrfW-wP6UqwuuTIi--ekWSRDu5tb0_RR3Fz-tn-APn_GeiQtwYvVN3Ox5krPX64llQpIcbzdWsN00ZGEHtGNnhYg4yYyxMhkxb9-Gme20lE2WaAzTLxX7oq2Qf48e6KohSuW8WtkRmnNQq8D7LLBLVIm8u458FINTKI8CCkIW/s1500/1085%20Romance%20Rey%20Alfonso%20VI%2001.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8sorpkC8qw1Lbew6MrfW-wP6UqwuuTIi--ekWSRDu5tb0_RR3Fz-tn-APn_GeiQtwYvVN3Ox5krPX64llQpIcbzdWsN00ZGEHtGNnhYg4yYyxMhkxb9-Gme20lE2WaAzTLxX7oq2Qf48e6KohSuW8WtkRmnNQq8D7LLBLVIm8u458FINTKI8CCkIW/w480-h640/1085%20Romance%20Rey%20Alfonso%20VI%2001.jpg" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ese buen rey don Alfonso</div><div style="text-align: justify;">el de la mano horadada,</div><div style="text-align: justify;">después que gano a Toledo</div><div style="text-align: justify;">en él puso su morada.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De do gano los lugares</div><div style="text-align: justify;">de moros que ende fincaban:</div><div style="text-align: justify;">Montalbán y Talavera,</div><div style="text-align: justify;">Oropesa y Mejorada.</div><div style="text-align: justify;">Y la villa de Escalona,</div><div style="text-align: justify;">a Maqueda y Santa Olalla.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gano a Canales y a Illescas,</div><div style="text-align: justify;">Madrid y Guadalajara,</div><div style="text-align: justify;">Alcalá y Tordelaguna,</div><div style="text-align: justify;">A Uceda y a Salamanca.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gano a Buitrago y Atienza,</div><div style="text-align: justify;">a Sigüenza y a Berlanga,</div><div style="text-align: justify;">y gano á Medinaceli,</div><div style="text-align: justify;">y gano toda la Alcarria.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esto fue aquende el río</div><div style="text-align: justify;">que ahora Tajo se llama,</div><div style="text-align: justify;">sin otros muchos lugares</div><div style="text-align: justify;">que allende el rió ganara.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Luego enganando el lugar</div><div style="text-align: justify;">de cristianos le poblaba,</div><div style="text-align: justify;">luego le hace su iglesia</div><div style="text-align: justify;">luego le pone campanas;</div><div style="text-align: justify;">Dexólos fortalecidos</div><div style="text-align: justify;">y a Toledo se tornara.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Elegido a un arzobispo,</div><div style="text-align: justify;">don Bernardo se llamaba,</div><div style="text-align: justify;">hombre de muy santa vida</div><div style="text-align: justify;">de letras y buena fama.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y de que lo hubo elegido</div><div style="text-align: justify;">por nombre le intitulaba,</div><div style="text-align: justify;">Arzobispo de Toledo,</div><div style="text-align: justify;">Primado de las Españas;</div><div style="text-align: justify;">Todo cuanto el rey le diera</div><div style="text-align: justify;">se lo confirmara el Papa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desque ya tuvo el buen rey</div><div style="text-align: justify;">esta tierra sosegada,</div><div style="text-align: justify;">a la reina su mujer</div><div style="text-align: justify;">en gobernación la daba;</div><div style="text-align: justify;">Fuese a visitar su reino,</div><div style="text-align: justify;">fue a Galicia y su comarca.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Después de partido el rey,</div><div style="text-align: justify;">la reina doña Constanza</div><div style="text-align: justify;">viendo su marido ausente</div><div style="text-align: justify;">pensamientos le aquejaban,</div><div style="text-align: justify;">no de regalos de cuerpo,</div><div style="text-align: justify;">mas de salvación del alma.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Estando así pensativa</div><div style="text-align: justify;">el arzobispo llegara,</div><div style="text-align: justify;">en llegando el arzobispo</div><div style="text-align: justify;">desta manera le habla:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- Don Bernardo, ¿qué haremos,</div><div style="text-align: justify;">Que la conciencia me agrava</div><div style="text-align: justify;">de ver mezquita de moros</div><div style="text-align: justify;">la que fue iglesia santa;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Donde la reina del cielo</div><div style="text-align: justify;">solía ser bien honrada?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">¿Qué modo dice, tenemos</div><div style="text-align: justify;">que torne a ser consagrada,</div><div style="text-align: justify;">que el rey no quiebre la fe</div><div style="text-align: justify;">que a los moros tiene dada?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cuando esto oyó el arzobispo</div><div style="text-align: justify;">de rodillas se hincaba,</div><div style="text-align: justify;">alzó los ojos al cielo</div><div style="text-align: justify;">las manos puestas hablaba:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- Gracias doy a Jesucristo</div><div style="text-align: justify;">y a su Madre Virgen santa,</div><div style="text-align: justify;">que salís, reina, al camino</div><div style="text-align: justify;">de lo que yo deseaba.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Quitémosela a los moros</div><div style="text-align: justify;">antes hoy que no mañana,</div><div style="text-align: justify;">no dejéis el bien eterno</div><div style="text-align: justify;">por la temporal palabra.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ya que el rey se ensañe tanto</div><div style="text-align: justify;">que venga a tomar venganza,</div><div style="text-align: justify;">perdamos, reina, los cuerpos,</div><div style="text-align: justify;">pues que se ganan las almas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Luego aquella misma noche</div><div style="text-align: justify;">dentro en la mezquita entraba,</div><div style="text-align: justify;">limpiando los falsos ritos</div><div style="text-align: justify;">a Dios la reedificaba;</div><div style="text-align: justify;">Diciendo misa este día</div><div style="text-align: justify;">el arzobispo cantada.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cuando los moros lo vieron</div><div style="text-align: justify;">quejas al rey le enviaban,</div><div style="text-align: justify;">mas el rey cuando lo supo</div><div style="text-align: justify;">gravemente se ensañaba.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A la reina y al prelado</div><div style="text-align: justify;">malamente amenazaba,</div><div style="text-align: justify;">sin esperar más consejo</div><div style="text-align: justify;">a Toledo caminaba.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Los moros que lo supieron</div><div style="text-align: justify;">luego consejo tomaban,</div><div style="text-align: justify;">sálenselo a recibir</div><div style="text-align: justify;">hasta Olías y Cabañas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Llegados delante el rey</div><div style="text-align: justify;">de rodillas se hincaban:</div><div style="text-align: justify;">- Mercedes, buen rey, mercedes.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dicen, las manos cruzadas,</div><div style="text-align: justify;">mas el rey que así los vio</div><div style="text-align: justify;">uno á uno levantaba:</div><div style="text-align: justify;">- Calledes, buenos amigos</div><div style="text-align: justify;">que este hecho me tocaba,</div><div style="text-align: justify;">quien a vos ha hecho tuerto</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A mi quebró la palabra;</div><div style="text-align: justify;">Mas yo haré tal castigo</div><div style="text-align: justify;">Que aina habreis la venganza.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Los moros cuando esto oyeron</div><div style="text-align: justify;">en altas voces clamaban:</div><div style="text-align: justify;">- Merced, buen señor, merced,</div><div style="text-align: justify;">la vuestra merced nos valga:</div><div style="text-align: justify;">si tomáis venganza de esto</div><div style="text-align: justify;">a nos costará bien cara,</div><div style="text-align: justify;">quien matare hoy a la reina</div><div style="text-align: justify;">arrepentirse ha mañana.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La mezquita ya es iglesia,</div><div style="text-align: justify;">no nos puede ser tornada,</div><div style="text-align: justify;">perdonedes a la reina</div><div style="text-align: justify;">y a los que nos la quitaran;</div><div style="text-align: justify;">Que nosotros desde ahora</div><div style="text-align: justify;">os alzamos la palabra.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El buen rey cuando esto oyera</div><div style="text-align: justify;">grandemente se holgara,</div><div style="text-align: justify;">dándoles gracias por ello</div><div style="text-align: justify;">perdido ha toda la saña.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://eulaliense.blogspot.com/search/label/Siglo%20XI</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-169286248977326432023-06-03T13:54:00.000+02:002023-10-24T18:13:01.436+02:00Hallaron en Toledo un posible Santuario anterior al siglo XVI<div style="text-align: justify;">Un derrumbe parcial en la Senda Ecológica, concretamente entre los puentes de Alcántara, registrado el pasado 12 de abril ha dado lugar al descubrimiento de un posible santuario anterior al siglo XVI.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia7K0l3IvrRSYkpL19aOFaXzM7xRlJvujMLCeIWZZhhURgLJT6E9nev9JUKrPUqscnsCtd0572tPDGAEpKlu3kC6aBprOW099M1c8bBsDEHbzywysLY8dP3oaJp_k9LutNLbt6H1BCLIickFefjHcE1iVZg7p2aDBF3Mf8a5RA-XP0QLtbOeNN_KD7pg/s1500/toledo.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia7K0l3IvrRSYkpL19aOFaXzM7xRlJvujMLCeIWZZhhURgLJT6E9nev9JUKrPUqscnsCtd0572tPDGAEpKlu3kC6aBprOW099M1c8bBsDEHbzywysLY8dP3oaJp_k9LutNLbt6H1BCLIickFefjHcE1iVZg7p2aDBF3Mf8a5RA-XP0QLtbOeNN_KD7pg/w640-h360/toledo.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La alcaldesa de Toledo, Milagros Tolón, visitó el hallazgo registrado.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La primera edil, acompañada del jefe de Obras e Infraestructuras, José Romero, y del responsable de la asistencia técnica arqueológica, <a href="https://labitacoradejenri.blogspot.com/search?q=Antonio+G%C3%B3mez">Antonio Gómez</a>, ha visitado la zona donde ha intercambiado impresiones en torno a este hallazgo que será estudiado en profundidad una vez que concluyan las obras de estabilización del muro cuya finalización está prevista en dos meses.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Milagros Tolón ha tildado el descubrimiento de "muy importante" y ha mantenido que los técnicos apuntan a una posible vinculación con la Fábrica de Harinas que se encuentra a escasos metros o incluso de la posibilidad de que pueda datarse en la misma época que el puente de Alcántara, según ha informado el Ayuntamiento en nota de prensa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En todo caso, se trata de hipótesis, tal y como ha apuntado la alcaldesa que deberán ser estudiadas a fondo una vez que concluyan las obras si bien cabe la posibilidad de que se trate de arte medieval de entre los siglos VII y IX.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De otro lado, el arqueólogo municipal, Antonio Gómez, ha asegurado que el interior de la cueva presenta "aparentemente" dos arcos de herradura que podrán llevar a pensar que se trata de un antiguo santuario o eremitorio.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se trata de que "concluyan las obras y de proceder a excavarlo, limpiarlo y documentarlo bien", ha mantenido.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Preguntado por la existencia de algún otro resto similar en la ciudad, Antonio Gómez ha mantenido que hay restos visigodos documentados junto al Cristo de la Luz si bien "es necesario entrar y estudiar previamente esta hallazgo para su valoración".</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En cuanto a otros detalles, ha avanzado que la estructura presenta también un arco de herradura afectado por "un derrumbe parcial que parece que tiene relleno y que confiamos en que nos pueda dar alguna información" y que tiene unas dimensiones de unos 7 x 8 x 3 de altura.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En una rueda de prensa en la que portavoz del Gobierno local, Noelia de la Cruz, ha avanzado los últimos acuerdos de la Junta de Gobierno Local, ha mantenido que la actuación de emergencia que se desarrolla en la zona cuenta con un presupuesto de 225.000 euros y está incluida dentro del Plan Especial del Casco Histórico de Toledo (PECHT), en coordinación con la Consejería de Cultura y la Junta de Comunidades.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por el momento, ha finalizado, la zona está "acotada, vallada y cerrada al paso".</div><div style="text-align: justify;">(Fuente: <a href="https://www.dclm.es/noticias/143349/hallan-en-toledo-un-posible-santuario-anterior-al-siglo-xvi">Diario de Castilla La Mancha</a>)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://labitacoradejenri.blogspot.com/2023/04/hallan-en-toledo-un-posible-santuario.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-47328925653550049332023-06-02T13:28:00.003+02:002023-10-24T18:13:01.440+02:00Toledo: Una Escapada hacia el firmamento<div style="text-align: justify;">Durante siglos debió ser la vida en Toledo una prisión que los prisioneros mismos habían de defender. La ciudad sólo tiene escape hacia el firmamento. Cenobio y cuartel, la existencia aparece en ella como un servicio militar de tierra y cielo, que endurece los pechos contra el dardo y la tentación.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">José Ortega y Gasset. Teoría de Andalucía y otros ensayos (1927)</div><div class="post-body entry-content" id="post-body-6637910157672063637" itemprop="description articleBody" style="line-height: 1.4; position: relative; width: 676px;"><p class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: verdana;"></span></b></p><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center;"><b><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfeG7xqkXM8vU01uttiScjQSZwpC2LcyCnFmaImZiLBCyCYuEYUV8_ScfRvhXKWDr-pwPYtvObKlvjlNuRXuKevGOcps9gOoaZpmmCb_BYzG3TsiTT4UXe55Xh5GUsMqt0Hf0Ccr5rvncz/s800/20200110_093236.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="579" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfeG7xqkXM8vU01uttiScjQSZwpC2LcyCnFmaImZiLBCyCYuEYUV8_ScfRvhXKWDr-pwPYtvObKlvjlNuRXuKevGOcps9gOoaZpmmCb_BYzG3TsiTT4UXe55Xh5GUsMqt0Hf0Ccr5rvncz/w464-h640/20200110_093236.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="464" /></a></span></b></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdqz40F_7WweTdBtKsxtjMQd7xPrUNdTEan1NrNBZpE3g8l7QRrtiF0Ix3utWpLJF4UMmyMl6SsRCxG9mqYag01d6-3-r2oqvTUTtNRkd0r5S6sWnEtu6DKTgb7tsxatvFIIp8-dIuiHey/s800/20200525_195703.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="594" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdqz40F_7WweTdBtKsxtjMQd7xPrUNdTEan1NrNBZpE3g8l7QRrtiF0Ix3utWpLJF4UMmyMl6SsRCxG9mqYag01d6-3-r2oqvTUTtNRkd0r5S6sWnEtu6DKTgb7tsxatvFIIp8-dIuiHey/w476-h640/20200525_195703.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="476" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Gm9Zr8Z833B7UagplOSEOdiQnWPTbvCQMf-t6XJDVkL5-irC57vw3hFvy73O6WwA4WZ1f2KX2W9GuyrpHM8wxPRyh8nXGMhyphenhyphenZUrfoQAbFPlOViZ3LchxDoA6uu27WN3PGmFxN8JjBAPw/s800/20200525_200553%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="554" data-original-width="800" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Gm9Zr8Z833B7UagplOSEOdiQnWPTbvCQMf-t6XJDVkL5-irC57vw3hFvy73O6WwA4WZ1f2KX2W9GuyrpHM8wxPRyh8nXGMhyphenhyphenZUrfoQAbFPlOViZ3LchxDoA6uu27WN3PGmFxN8JjBAPw/w640-h444/20200525_200553%25281%2529.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV30yzL12Ntmg9Z3AD4AKgzeGALj18TxWpVw1xo7hSH7MqPSCbHLA1eO-bdbSEYNuX-lGtgyRDyhxEYcVARv0l4e9ZIo2vCu_W3Nb4xVtc0lMj3Bhg0fpwhEQeORBHu1igG53RkSU7-uMw/s800/20200525_201242.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV30yzL12Ntmg9Z3AD4AKgzeGALj18TxWpVw1xo7hSH7MqPSCbHLA1eO-bdbSEYNuX-lGtgyRDyhxEYcVARv0l4e9ZIo2vCu_W3Nb4xVtc0lMj3Bhg0fpwhEQeORBHu1igG53RkSU7-uMw/w640-h360/20200525_201242.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><br /><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiCsATvc7cPktc59Ufti-bvv6LmttoiG_fhClkGkOX-c_qz1z8Zze2ieOmfXF32vxW7goAIpmcQ76y3GrYN3nTdjyDhE6yPl3u1QjEdoryGdJtMjGzYKXo3CxgTpcqm2QHBLaLb6_Xfg1u/s800/20200616_093742.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="583" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiCsATvc7cPktc59Ufti-bvv6LmttoiG_fhClkGkOX-c_qz1z8Zze2ieOmfXF32vxW7goAIpmcQ76y3GrYN3nTdjyDhE6yPl3u1QjEdoryGdJtMjGzYKXo3CxgTpcqm2QHBLaLb6_Xfg1u/w466-h640/20200616_093742.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="466" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFi7tFPYf9E0NgPizLNRW3ss2KpGNiRagSqqvtGp8JP27Tu9hk1cnwp2iLSb8r5wS7Gu8FNZeJfZY5Huj2gD_YtBu2np0SfbvlUJmka9OZBZpNW3tKb6qC0FYuOt2gPF6BF41jdmh4ElmJ/s800/20200621_090322.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="551" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFi7tFPYf9E0NgPizLNRW3ss2KpGNiRagSqqvtGp8JP27Tu9hk1cnwp2iLSb8r5wS7Gu8FNZeJfZY5Huj2gD_YtBu2np0SfbvlUJmka9OZBZpNW3tKb6qC0FYuOt2gPF6BF41jdmh4ElmJ/w440-h640/20200621_090322.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="440" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsskGFZww50N_tlWwy6MCbNN9fVczN8T7qhbpt2ELI6Iu7Qy-D_t6RnE4ZtzQrZTxh_qPfJr9tsMOjWouaauAoPuw1WRKZHMFsi1uxtiNnL1eV0SUwszu9T_ugTQJ_NuxwA8gwJ7FBFesw/s800/20200712_083207.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="625" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsskGFZww50N_tlWwy6MCbNN9fVczN8T7qhbpt2ELI6Iu7Qy-D_t6RnE4ZtzQrZTxh_qPfJr9tsMOjWouaauAoPuw1WRKZHMFsi1uxtiNnL1eV0SUwszu9T_ugTQJ_NuxwA8gwJ7FBFesw/w500-h640/20200712_083207.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="500" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzYCVq0aoer_2vCkc5Hs7YIBY8qQuOqc8YuxhnF-1oxReyAZVHxBHnsgbSy4uNqMk8OPMQREm_5lCAvIvouQ_6BJolOdKmQXC1Py-kxUswYulbAK3TcUzLN0A4CMKRYbhFvEBT88dnrOxO/s800/20200714_122344.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="693" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzYCVq0aoer_2vCkc5Hs7YIBY8qQuOqc8YuxhnF-1oxReyAZVHxBHnsgbSy4uNqMk8OPMQREm_5lCAvIvouQ_6BJolOdKmQXC1Py-kxUswYulbAK3TcUzLN0A4CMKRYbhFvEBT88dnrOxO/w554-h640/20200714_122344.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="554" /></a></div><br /><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaEWT7cnh92tJtHmsddHkQh7r5Q0ZM095E84IPFT2DjCqljX_jEpyNDgJQJ0BfpAAb3Dm4lXwWImM3azCfXvNUkWcgaeuiXi3igyD2C-L82NU5Y8vpfvEMWtZtZMOWzhZxe8-Q72oK93CP/s800/20200729_091307.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaEWT7cnh92tJtHmsddHkQh7r5Q0ZM095E84IPFT2DjCqljX_jEpyNDgJQJ0BfpAAb3Dm4lXwWImM3azCfXvNUkWcgaeuiXi3igyD2C-L82NU5Y8vpfvEMWtZtZMOWzhZxe8-Q72oK93CP/w640-h360/20200729_091307.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://miratoledo.blogspot.com/2021/04/escape-hacia-el-firmamento.html</div><div style="background-color: white; color: #444444; font-family: verdana; font-size: 13px; font-weight: bold;"><br /></div></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-87004584600444573772023-05-31T14:13:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.445+02:00La Tauromaquia en Talavera de la Reina (y III)<div style="text-align: justify;">Participó durante dos años como maestro en la Escuela Taurina de Pepino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 2014 intervino como actor interpretando a Ignacio Sánchez Mejías en el corto "Lo que nos faltó de vida" . En el siguiente enlace puede verse el tráiler:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Actualmente ha desarrollado y patentado el proyecto de "Toros sin muerte" con la creación de banderillas, puya, estoque y divisa para este tipo de festejos. En el siguiente enlace ofrecemos más información:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">CLUB TAURINO TALAVERANO</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esta asociación comenzó a gestarse en 1953 por iniciativa de Ángel García Chacón y Emiliano de la Casa "Morenito de Talavera", celebrándose la primera junta general el 14 de febrero de 1954 en el cine Coliseum de Talavera.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Su primer presidente fue Ángel García Chacón, al que le siguieron, entre otros, Baldomero Muñoz Muñoz, Joaquín de Jaén, Ángel Martín Pividal, Alfredo Pastor Planchuelo, Álvaro Ignacio Muñoz Cardona y Félix Mayoral García-Barroso, que es el que ejerce de presidente en la actualidad.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En sus años de actividad su sede ha tenido distintos domicilios, desde la primera en el Bar "La Terraza" en calle Cerería, pasando por el Callejón de San Francisco, el Bar "La Tropical" en la calle Prado, la calle Joaquina Santander y su actual sede en el Centro de Amigos Casino de Talavera.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">TIBURCIO SERRANO LABRADOR (1926-1999)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nació en Talavera de la Reina, el 5 de febrero de 1926.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue un gran aficionado y comentarista taurino en la prensa local. Entre otras facetas, se dedicaba a diseñar los carteles anunciando las corridas de toros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1989 escribió un libro sobre el mundo taurino en nuestra ciudad titulado "La Caprichosa: notas históricas de la plaza de toros". En sus quince capítulos habla sobre la plaza de toros y sus fiestas en Talavera, sobre Fernando Gómez "El Gallo", Joselito, Morenito de Talavera, El Tío Caracas, toreros de Talavera, curiosidades... Recomendamos su lectura.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQAc4jF-ntxFuABjjaTCez-5JNJOrQyFbmnzEaUGdKSIzduzBv_9a4NoNOR9BtP-vIawfnmO_y-fximlRqBhTEX3m24h_2s3zNcio8JXDaO7g3IZnqiaJv0vQmr5i80PwOND1JmbyVtQbdmCkvET9P6SSfV0mt58MAYEYsG9B4weMex1BymzJAEsdx/s1685/CCorral233.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQAc4jF-ntxFuABjjaTCez-5JNJOrQyFbmnzEaUGdKSIzduzBv_9a4NoNOR9BtP-vIawfnmO_y-fximlRqBhTEX3m24h_2s3zNcio8JXDaO7g3IZnqiaJv0vQmr5i80PwOND1JmbyVtQbdmCkvET9P6SSfV0mt58MAYEYsG9B4weMex1BymzJAEsdx/w448-h640/CCorral233.jpg" width="448" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">JESUS CORRAL, “Gasolina”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue un grandísimo aficionado al mundo del toro. Perteneció durante muchos años al Club Taurino Talaverano.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5UVGreoQ7lImtqVRpOJOAVjvqTTSeNtkM5ECVNaXY9w0kRPoZueTy4XTUA9YEE322jxXT2LUe0Y1MQk_kljTomOeUjrqXLPQTDDcm-BhUMNWsQp1JEBzPRrcceetH9sU03y-hL-PIP077kY4pr4Lf5GuCD9INAo9p5qRKgbTyau7nRhoAy-4JWlXp/s977/CCorral159a.jpg"><img border="0" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5UVGreoQ7lImtqVRpOJOAVjvqTTSeNtkM5ECVNaXY9w0kRPoZueTy4XTUA9YEE322jxXT2LUe0Y1MQk_kljTomOeUjrqXLPQTDDcm-BhUMNWsQp1JEBzPRrcceetH9sU03y-hL-PIP077kY4pr4Lf5GuCD9INAo9p5qRKgbTyau7nRhoAy-4JWlXp/w400-h299/CCorral159a.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0yYQZv_aiXCs0xRWzjnJ1LKcABDtsvFVlguHy9sqv6qruhahX22S2_2ne0pd3ZeGnpviWNtvKX5MaEGFvvhGFaltmPwgQ5yAnhLHEnbL6wdODHCRCo5YmDJXa5EC9tnSQMOtaeMDVVG52Rxq-fON0aZUIwPpCpDyx_btZZzPB072QP8kvjOnP22Ux/s976/CCorral159b.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0yYQZv_aiXCs0xRWzjnJ1LKcABDtsvFVlguHy9sqv6qruhahX22S2_2ne0pd3ZeGnpviWNtvKX5MaEGFvvhGFaltmPwgQ5yAnhLHEnbL6wdODHCRCo5YmDJXa5EC9tnSQMOtaeMDVVG52Rxq-fON0aZUIwPpCpDyx_btZZzPB072QP8kvjOnP22Ux/w400-h295/CCorral159b.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSS6z6-cSTsrr9aeWSrRXMfcMqvE7rGXsUTZKvXUeZns-2Tr6pGRJZ4IlcrlCiDrWG9I-ch-gQNoMfmCqrpNL4HcqkktgzbHaumHp8XYxloBaoIUpLwAOg7-gOLSwQc1Lgp0Mlg7u_1xTEutricCi7I61wAEAGDJz1piPOmmUFQ6Uk4lLOXOPBxSan/s959/CCorral159c.jpg"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSS6z6-cSTsrr9aeWSrRXMfcMqvE7rGXsUTZKvXUeZns-2Tr6pGRJZ4IlcrlCiDrWG9I-ch-gQNoMfmCqrpNL4HcqkktgzbHaumHp8XYxloBaoIUpLwAOg7-gOLSwQc1Lgp0Mlg7u_1xTEutricCi7I61wAEAGDJz1piPOmmUFQ6Uk4lLOXOPBxSan/w400-h266/CCorral159c.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tenemos constancia de su interés por la tauromaquia, por lo demostrado a lo largo de su vida y como lo prueban la colección de libros y fotografías que ha dejado. Algunas de ellas las mostramos a continuación.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAeMSs9KPN_aOCIRsv4dI7M2EMK9Sfk-X6lkcMrcd0dCz76hOvqYFKzmJoEn714bqc_2hQkYA8SAh6msL1tz9CuiWE0oKUnpK-mcdkH2ic7_7-u5rpKfrQjmc2jCFnrpn8CX_xaT28J4OKKU1Opq8g_bVRNPpzjyzGjOAskr4nefyVIhh7htDlEii8/s1105/CCorral168.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAeMSs9KPN_aOCIRsv4dI7M2EMK9Sfk-X6lkcMrcd0dCz76hOvqYFKzmJoEn714bqc_2hQkYA8SAh6msL1tz9CuiWE0oKUnpK-mcdkH2ic7_7-u5rpKfrQjmc2jCFnrpn8CX_xaT28J4OKKU1Opq8g_bVRNPpzjyzGjOAskr4nefyVIhh7htDlEii8/w400-h260/CCorral168.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En el centro, Jesús Corral , junto a Paco Camino, Pedrín Benjumea,</div><div style="text-align: justify;">Antonio Chenel "Antoniete" y a la derecha, otro aficionado a los toros, Gabi "el taxista"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpJBAUEhG74GC8IESPppEKFK-wabgNQmYEMell9gd7xXdWBJ6AvmEjw--zVTb7HqV2TRSHOHm7yFgJCr7sX50fFVa6EG7FkkdmgZWmSg3B5FfnRSAeifYOjoUTl7VIbsn8qZFvLayXC_pTk22qLnyaK7lfh1En89D9ESyPX9tzVzFhbSJUt-4RZt64/s1406/CCorral169.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpJBAUEhG74GC8IESPppEKFK-wabgNQmYEMell9gd7xXdWBJ6AvmEjw--zVTb7HqV2TRSHOHm7yFgJCr7sX50fFVa6EG7FkkdmgZWmSg3B5FfnRSAeifYOjoUTl7VIbsn8qZFvLayXC_pTk22qLnyaK7lfh1En89D9ESyPX9tzVzFhbSJUt-4RZt64/w462-h640/CCorral169.jpg" width="462" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Corral con Raúl Sánchez y Trabuco</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfN8Q9LqupBCwXh9ObwiXvQooEhU3S_o0Hz_rFDAxJ9kP12pebR_KdUY61oYP5DURp8gqE8b6tayB3FPRU0aQ6fh3URrJ772WWkRbVC1XjZuaf4SYhmaUBQdI2FPtHJPd72ZXcUNn6b4ZZic_kEHAXV-PmD4ELw0KXasXxfe2M9PmEXcODDQJMfdrv/s1440/CCorral214.jpg"><img border="0" height="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfN8Q9LqupBCwXh9ObwiXvQooEhU3S_o0Hz_rFDAxJ9kP12pebR_KdUY61oYP5DURp8gqE8b6tayB3FPRU0aQ6fh3URrJ772WWkRbVC1XjZuaf4SYhmaUBQdI2FPtHJPd72ZXcUNn6b4ZZic_kEHAXV-PmD4ELw0KXasXxfe2M9PmEXcODDQJMfdrv/w400-h259/CCorral214.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Corral con Palomo Linares y Julián Castro, otro aficionado</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtiySz5BAeV7bfeWDnLUSAYWKm2H2lNyJscoYMi5W6Dg3TTuqZk6eYsPbJG07M9kWIULLQM76pkUiQFUHRNeJfDJr7BZzUoj2wsK95rI0XJgua_FC2tJ8ScUBOx5dSylnLlKn3AhxspIY-fN0GLckGzx5IVUpZ7z7VzseL_eyWLqaPimOgq-Lp3y5A/s1120/CCorral174.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtiySz5BAeV7bfeWDnLUSAYWKm2H2lNyJscoYMi5W6Dg3TTuqZk6eYsPbJG07M9kWIULLQM76pkUiQFUHRNeJfDJr7BZzUoj2wsK95rI0XJgua_FC2tJ8ScUBOx5dSylnLlKn3AhxspIY-fN0GLckGzx5IVUpZ7z7VzseL_eyWLqaPimOgq-Lp3y5A/w408-h640/CCorral174.jpg" width="408" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Corral Paniagua con Pedro Gutiérrez Moya "Niño de la Capea"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNevgEa-CPT60lmJPpYgs4oqfjE8P_R4eiAgWqlJsV235gvzAcJIcerVRRQpoM354NkMPMtXwtso2yYEKFobylD8CpdnYfNJLykT2THkn8qUB_nhSfbqAoqxYeFAhQLW01nD2RM8IDvTu0qRHw-JCGB9IvKsFU8nUi6oAjh02di6KSXC0TVN4LRWzX/s1398/CCorral167.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNevgEa-CPT60lmJPpYgs4oqfjE8P_R4eiAgWqlJsV235gvzAcJIcerVRRQpoM354NkMPMtXwtso2yYEKFobylD8CpdnYfNJLykT2THkn8qUB_nhSfbqAoqxYeFAhQLW01nD2RM8IDvTu0qRHw-JCGB9IvKsFU8nUi6oAjh02di6KSXC0TVN4LRWzX/w400-h288/CCorral167.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Corral junto a Tiburcio Serrano y los hermanos Ángel y Pepe Teruel</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDb81R2Lkz3qYKOhvMY6EfqGUEGsClRI1E_a27nMoYhDbcIx-9ikEzNYlvPpgBwycet7IiZfF85mqpJCvU9LOfD5OBiPbFs2QlgTBSPvfsRbj3Yg75rFK7a1hZPC9-LpidwcAX5Eh9ok5AE-Rqk8scB43qtpzO-IjMcvSTz3DnA71Or-WiJN-F6VAy/s1618/CCorral218.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDb81R2Lkz3qYKOhvMY6EfqGUEGsClRI1E_a27nMoYhDbcIx-9ikEzNYlvPpgBwycet7IiZfF85mqpJCvU9LOfD5OBiPbFs2QlgTBSPvfsRbj3Yg75rFK7a1hZPC9-LpidwcAX5Eh9ok5AE-Rqk8scB43qtpzO-IjMcvSTz3DnA71Or-WiJN-F6VAy/w470-h640/CCorral218.jpg" width="470" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Corral con Gabriel de la Casa y Tiburcio Serrano</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq1cYLOucw7Y5VoD-RtGy0xb63re2QVwh_jSPJ91aEmy3kJJ8fGYBky1k61nXe1X8ihZxx-c-wSjHp4EHA7z7xMIqvje8_QFbpkPXMbe5n9rykGVYbtUNdLBEPB7Z3sPlocmYa2LjSMGlwXmAkv3X-JsI9NvnNkAZzaFMV6WJOgSVAlpZX_C6_KYCr/s1613/CCorral215.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq1cYLOucw7Y5VoD-RtGy0xb63re2QVwh_jSPJ91aEmy3kJJ8fGYBky1k61nXe1X8ihZxx-c-wSjHp4EHA7z7xMIqvje8_QFbpkPXMbe5n9rykGVYbtUNdLBEPB7Z3sPlocmYa2LjSMGlwXmAkv3X-JsI9NvnNkAZzaFMV6WJOgSVAlpZX_C6_KYCr/w461-h640/CCorral215.jpg" width="461" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Corral junto a Espartaco y otros aficionados</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">GREGORIO FRONTELO JIMÉNEZ</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Popularmente llamado “Gorito” o “Goro”, fue igualmente un gran aficionado al mundo taurino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y no solamente aficionado, sino que en ocasiones se vistió con traje de luces para torear en algunas plazas de toros de la comarca.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En su familia, hubo algún torero, como fue “Carnicerito de Talavera”, Jesús Frontelo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Su familia nos ha entregado algunas de las fotografías que el citado Gregorio guardaba como recuerdo de su andadura taurina.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdzRnVClP_Fb0UKKszI2aGMur2zG-HyvUCenvggurvvqw7gm-TQZG7lkxnmsPZEnR4TTfY58-TsKXJ5HyMbkP_e5e0bNaHFludQjeIFT4R9egX-kj5jXS2etRE98uCw_x6YoLsY1rqcnrKKBuxiBiJjgVwjEfWDuCthnUW1CKdDEog-vxSEq_ykYVP/s1207/CCorral166.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdzRnVClP_Fb0UKKszI2aGMur2zG-HyvUCenvggurvvqw7gm-TQZG7lkxnmsPZEnR4TTfY58-TsKXJ5HyMbkP_e5e0bNaHFludQjeIFT4R9egX-kj5jXS2etRE98uCw_x6YoLsY1rqcnrKKBuxiBiJjgVwjEfWDuCthnUW1CKdDEog-vxSEq_ykYVP/w400-h269/CCorral166.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Gregorio Frontelo, "Gorito", junto a sus compañeros en una tarde de toros</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-_50u_0CJFVjG_yBJdEWKYpE1rv466dxWEMWRRnf-JR6JdJICwqsDTdDaum6GoJ7rVT02nanq70uCkDiwe_6IbkFHIMVebMfYYjxEScbWs0KeYKiaAr42tcv1BVxQEeu3uz5GPRvqfXyqZiaQpNIpxBv1UM81pI9HLN-2Mj58kDHyGO2OZIMz_8lL/s1208/CCorral197.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-_50u_0CJFVjG_yBJdEWKYpE1rv466dxWEMWRRnf-JR6JdJICwqsDTdDaum6GoJ7rVT02nanq70uCkDiwe_6IbkFHIMVebMfYYjxEScbWs0KeYKiaAr42tcv1BVxQEeu3uz5GPRvqfXyqZiaQpNIpxBv1UM81pI9HLN-2Mj58kDHyGO2OZIMz_8lL/w400-h265/CCorral197.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Gregorio Frontelo "Gorito" haciendo el paseíllo</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4kw9SFwBf90T1AngMnWxSp5dn28ltsy62PSwyueCJAwWrjwExhY2_mcQ8dvgBMruHNWxE69xKz6sMmn8lTAhExMMX0yMx-INNgCN1X5aCyMQh0vlg3EPS9gW1cxfhatGTAx7QeyE-l4PVKE6JkI1hNrY8c190pz-C29qVtRozNw9a_2SN8G_UZ9kf/s811/CCorral181.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4kw9SFwBf90T1AngMnWxSp5dn28ltsy62PSwyueCJAwWrjwExhY2_mcQ8dvgBMruHNWxE69xKz6sMmn8lTAhExMMX0yMx-INNgCN1X5aCyMQh0vlg3EPS9gW1cxfhatGTAx7QeyE-l4PVKE6JkI1hNrY8c190pz-C29qVtRozNw9a_2SN8G_UZ9kf/w400-h281/CCorral181.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Gregorio acompañando a José Miguel Arroyo Delgado "Joselito" en una tarde de toros</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBnXxUGpGSf3F_hZTcY4JVQ_jCSncSZ8lAS8OK1b91ux7qR2L7BRQEfqHg05UBrigjgrJmVjufd956pdi0XvQ5RLzTPN--21Y9xqTixlLU-INqhDlv20rK2JtEFGPYaiIMreUkC9rXaD4mD5lNkrdiWYO1inNpW_WKF3D0pH3v8CrmhsOIFrzppzMZ/s597/CCorral163.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBnXxUGpGSf3F_hZTcY4JVQ_jCSncSZ8lAS8OK1b91ux7qR2L7BRQEfqHg05UBrigjgrJmVjufd956pdi0XvQ5RLzTPN--21Y9xqTixlLU-INqhDlv20rK2JtEFGPYaiIMreUkC9rXaD4mD5lNkrdiWYO1inNpW_WKF3D0pH3v8CrmhsOIFrzppzMZ/w477-h640/CCorral163.jpg" width="477" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Frontelo, "Carnicerito de Talavera" saludando al público</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXm-SYtQ6GyAik6WrCMP1zqLxhIg5X2YbcI4ST8o3lH07wsdhfX-rWgVE-rUleWXQAND_47Lj8YAOIbW5Wk40ZwQdJRtvimXILfpCZ13q-8LEByeJpmxp0uBjZiqT4Eg63pxThRzYLSObraJub1bJEHWSI4vvCjjpRKrNa01VdXvbR-nR-0g3o16i0/s572/CCorral164.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXm-SYtQ6GyAik6WrCMP1zqLxhIg5X2YbcI4ST8o3lH07wsdhfX-rWgVE-rUleWXQAND_47Lj8YAOIbW5Wk40ZwQdJRtvimXILfpCZ13q-8LEByeJpmxp0uBjZiqT4Eg63pxThRzYLSObraJub1bJEHWSI4vvCjjpRKrNa01VdXvbR-nR-0g3o16i0/w454-h640/CCorral164.jpg" width="454" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Frontelo, "Carnicerito de Talavera" saludando al público</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgevX7pTIC9AMpm9n2cSzjGJvbiliIbAoJFTDh4ixpsa2Gv3cOHsjuHN_2n40deC6CgFMYcR6aNJN4dPWUaCW7Yr2bn6oWw1Dht2y6Z-oHJYe22raklc6dtdOt9WhyXRGe9yFh2pnQm7z4h72zk1KGv0PWvD9TP6_vmTbyVvL-PHx0pI0QTQHt8Zazr/s1575/CCorral176.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgevX7pTIC9AMpm9n2cSzjGJvbiliIbAoJFTDh4ixpsa2Gv3cOHsjuHN_2n40deC6CgFMYcR6aNJN4dPWUaCW7Yr2bn6oWw1Dht2y6Z-oHJYe22raklc6dtdOt9WhyXRGe9yFh2pnQm7z4h72zk1KGv0PWvD9TP6_vmTbyVvL-PHx0pI0QTQHt8Zazr/w400-h248/CCorral176.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Jesús Frontelo, "Carnicerito de Talavera", con otros compañeros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">JUAN LORENZO ROMERO MARTÍNEZ (1909-2006)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue otro de los muchos aficionados a la tauromaquia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde muy pequeño demostró una gran afición por el mundo taurino, presenciando su primera corrida en la antigua plaza de Madrid.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Con once años, el 16 de mayo de 1920 asistió a su segunda corrida. Como su padre mantenía una gran amistad con los ganaderos David y Samuel Ortega, estos les invitaron a una de las corridas en las que se lidiaba uno de sus toros, "Bailaor". Desgraciadamente fue este toro al que se enfrentó Joselito ese día, provocándole su muerte.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Juan Lorenzo no olvidaría este suceso, aún así continuó con su gran afición toda su vida.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Perteneció al Club Taurino Talaverano desde sus comienzos, coincidiendo con Ángel García Chacón, su primer presidente, y con "Morenito de Talavera". Juan Lorenzo tuvo una gran amistad con este último porque trabajó de aprendiz en su taller mecánico antes de dedicarse completamente a los toros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyoZo6VgGRc189Y1gxRsm3cSzHB1Svr5rDjOI-Vz228HqKcOcBtbya020ZHf7PgH1FzOx3TAGV_LDwP7oK4LuEzx-rtzYminGgiTmbqHjtJGEyP7uXF5r2b7x0BAdH_Ph6_jq5HCSuOEpYBH7xtvT3vQiU0cx2gWCOBB7PQvqo_VZaTJLLNXqFX_GW/s1188/HRomero138.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyoZo6VgGRc189Y1gxRsm3cSzHB1Svr5rDjOI-Vz228HqKcOcBtbya020ZHf7PgH1FzOx3TAGV_LDwP7oK4LuEzx-rtzYminGgiTmbqHjtJGEyP7uXF5r2b7x0BAdH_Ph6_jq5HCSuOEpYBH7xtvT3vQiU0cx2gWCOBB7PQvqo_VZaTJLLNXqFX_GW/w430-h640/HRomero138.jpg" width="430" /></a></div><div style="text-align: justify;">Juan Lorenzo Romero junto a su bisnieto José Daniel</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">en la plaza de toros de Talavera conmemorando el 75 aniversariode la muerte de Joselito (1995)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Agradecemos a Juan Luis Horcajuelo (padre), su asesoramiento en la realización de esta entrada. Su experiencia y gran afición por el mundo taurino nos han sido de mucha utilidad.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Damos las gracias igualmente a Félix Mayoral García-Barroso y Álvaro Ignacio Muñoz Cardona por su información sobre el Club Taurino Talaverano.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://recuerdosdetalavera.blogspot.com/2023/01/la-tauromaquia-en-talavera-de-la-reina.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-30693945330962290032023-05-30T13:33:00.005+02:002023-10-24T18:13:01.438+02:00La Tauromaquia en Talavera de la Reina (II)<div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdSEqs2fjRntEJjFdruFJ5dNdDMwd8GVdHjBEFwVdS_61mOxE_PCZdbRGSSyuqAAxVT9GsFRVnp0HdA4haw7wQWoW1r34dv7PsJFgAl_sye9mamafUeH7kWVKoSboplbbousMdy_ErjmeX3EiSzNEj0R0-QP0U6vfpA8grmJkF5KZlpxJTgD2EFl-7/s1365/CCorral220.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdSEqs2fjRntEJjFdruFJ5dNdDMwd8GVdHjBEFwVdS_61mOxE_PCZdbRGSSyuqAAxVT9GsFRVnp0HdA4haw7wQWoW1r34dv7PsJFgAl_sye9mamafUeH7kWVKoSboplbbousMdy_ErjmeX3EiSzNEj0R0-QP0U6vfpA8grmJkF5KZlpxJTgD2EFl-7/w432-h640/CCorral220.jpg" width="432" /></a></div><div style="text-align: justify;">Raúl Sánchez, junto a los hermanos Paciencia (Años 70)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYgh9QMk7PmINeSlJnwRP5QAozL0ig4-PqUAtkqfXO3Z_ByQPOwlFfPzi8fJOLVQUOVd_y0Etug4SozlYmRt8aLPmjotGkWCo15SlRIq_K648mpdr_nMf0mlkknF7QjsfVGTLUFblhvSsVu6evJq0FQxXpoJbYieH_Z7Tiqpq8Ba0FMuBfL1RmCHE6/s2281/CCorral225.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYgh9QMk7PmINeSlJnwRP5QAozL0ig4-PqUAtkqfXO3Z_ByQPOwlFfPzi8fJOLVQUOVd_y0Etug4SozlYmRt8aLPmjotGkWCo15SlRIq_K648mpdr_nMf0mlkknF7QjsfVGTLUFblhvSsVu6evJq0FQxXpoJbYieH_Z7Tiqpq8Ba0FMuBfL1RmCHE6/w303-h640/CCorral225.jpg" width="303" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFynUALdXbUVMGce10qwU1-uS4YYJ4CDKUd8fTNYP_K-XKnNmVG1kETWEYekgcFT8mWjM2Rym-wHliwcGbjltCabV23kdVh8GzxPaxdnhoxSpOu3Re6w1NI7fHOzT5Tl7t4YDKPA_DejPvflWgOs8cxd9a1j4-UbbmycoFSnJ36yb96SKLdaeJSTsX/s4000/tauromaquia002.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFynUALdXbUVMGce10qwU1-uS4YYJ4CDKUd8fTNYP_K-XKnNmVG1kETWEYekgcFT8mWjM2Rym-wHliwcGbjltCabV23kdVh8GzxPaxdnhoxSpOu3Re6w1NI7fHOzT5Tl7t4YDKPA_DejPvflWgOs8cxd9a1j4-UbbmycoFSnJ36yb96SKLdaeJSTsX/w360-h640/tauromaquia002.jpg" width="360" /></a></div><div style="text-align: justify;">Monumento a Raúl Sánchez, inaugurado el 7 de abril de 2015</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">GABRIEL DE LA CASA (1948-2022)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De familia con tradición taurina, hijo de Emiliano de la Casa “Morenito de Talavera” y sobrino de Pedro de la Casa “Morenito Chico”, junto con su hermano José Luis, continuaron la saga de toreros. Este último, igualmente matador, fue también banderillero y peón de confianza de su hermano.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gabriel de la Casa tuvo un gran éxito, no solo en España sino también en América o incluso en China.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tomó la alternativa en Manzanares el 9 de agosto de 1967, con Manuel Benítez “El Cordobés”, como padrino y Víctor Manuel Martin como testigo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Falleció en Madrid el 3 de Marzo de 2022.</div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjB5MAJkfUu5Z5MEaXEZyMAO4gZfOHKnI75FMZMjcHnqvPQA9GSoLgELsTzuiKcl5d143u9LTgreNJ1oWaKjD6EVyvo5fSfmD98iyZbfgn540z_gos9qLoTLZjN7lgU_k-4xwxfybyaVlMh-ZfFx99xVutyXGKLfu1GiME3x6nQcHn_37K2g1U2RZ-/s1209/HRomero137.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjB5MAJkfUu5Z5MEaXEZyMAO4gZfOHKnI75FMZMjcHnqvPQA9GSoLgELsTzuiKcl5d143u9LTgreNJ1oWaKjD6EVyvo5fSfmD98iyZbfgn540z_gos9qLoTLZjN7lgU_k-4xwxfybyaVlMh-ZfFx99xVutyXGKLfu1GiME3x6nQcHn_37K2g1U2RZ-/w427-h640/HRomero137.jpg" width="427" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8NHR0fdSXr3UG00blQXEgxRFQGeeZul03p-bJnQk32E1SiE12DhewRBfT28nFlpKuP0ineRvDqrdloR52NVVbra4mS-r_z3oV4AV8ujlXw0htxFxv3jQpuhZvJKwbp19FHDyRg2kPejuQOVzKyiqtiYjodjpjSco9BXZsYXj6eDLbVsUgYDgFQyQx/s1332/CCorral223.jpg"><img border="0" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8NHR0fdSXr3UG00blQXEgxRFQGeeZul03p-bJnQk32E1SiE12DhewRBfT28nFlpKuP0ineRvDqrdloR52NVVbra4mS-r_z3oV4AV8ujlXw0htxFxv3jQpuhZvJKwbp19FHDyRg2kPejuQOVzKyiqtiYjodjpjSco9BXZsYXj6eDLbVsUgYDgFQyQx/w400-h273/CCorral223.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1FSmYndSBVK6raGlX6FKqKs8mtnSJ0QU7MZKpu_URG3aLMiz2_AHN8WZyL1PPUyDwARDUeMQa13JtMTvKHkU1WxZUWvPOQeqNKW4q1VRC_xYz0oQjAbvI7jQrkbv26hgJ0AHix0daxgjE_R45GTB6tmaUuQPAtWHCq7_UEXONtjiM63Gqa3m3ZbB_/s1343/CCorral162.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1FSmYndSBVK6raGlX6FKqKs8mtnSJ0QU7MZKpu_URG3aLMiz2_AHN8WZyL1PPUyDwARDUeMQa13JtMTvKHkU1WxZUWvPOQeqNKW4q1VRC_xYz0oQjAbvI7jQrkbv26hgJ0AHix0daxgjE_R45GTB6tmaUuQPAtWHCq7_UEXONtjiM63Gqa3m3ZbB_/w454-h640/CCorral162.jpg" width="454" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">RAMÓN MUÑOZ (1968- )</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nació en Talavera de la Reina, el 28 de Mayo de 1968.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde pequeño tuvo la vocación del toreo muy presente, influenciado por la gran afición de su padre.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Como curiosidad, podemos decir que en la pila bautismal ya le “arroparon” con un capote taurino. Su padrino fue Vicente Benito “Barrerita”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Su infancia transcurrió en este mundillo, ya que sus padres eran propietarios de la célebre Cafetería “Mikoto”, conocido como "el bar de los toreros", por la gran asistencia de aficionados y toreros, sobre todo en los días de corridas en la Plaza de Toros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Su padre, Juan José Muñoz, "Juanito Mikoto”. Siempre estuvo vinculado a la tauromaquia y en su juventud hizo algunos “pinitos” en este mundillo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ8EWfikax7dDI7i7J3KmoF0EQGrW_luhNn0U3YA0z9RdYpPIFqk2xhMEKIx2RL4Q1NFBqGo2HBvfJWayh9OeeMiBy2f8Rjv_o8FfcF1TBEDxm-Qe47HFQPiTo_lmQezuHOtMCJzKIo-6WEN_9BBMyvoboAjUkDQSrGe20UDJXA2NU9aY5UEpZF3nI/s1319/CCorral228.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ8EWfikax7dDI7i7J3KmoF0EQGrW_luhNn0U3YA0z9RdYpPIFqk2xhMEKIx2RL4Q1NFBqGo2HBvfJWayh9OeeMiBy2f8Rjv_o8FfcF1TBEDxm-Qe47HFQPiTo_lmQezuHOtMCJzKIo-6WEN_9BBMyvoboAjUkDQSrGe20UDJXA2NU9aY5UEpZF3nI/w472-h640/CCorral228.jpg" width="472" /></a></div><div style="text-align: justify;">Juan José Muñoz, "Juanito Mikoto" en la plaza de toros de Talavera</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2FaqNcM_4CJQKaUyxzPHHRPYAYwggclms5zkNFn_qadebyuhMionAtQvp246sea06LU9_mtMcM6YVaWEOp6MnXksWkg9eMHC7mkDrOiwkfwD_ccpe1F8fgJ33QAL5g3WT9BrhRzcKmpEZo1_AKbKt1sgD-yUo1t64br9DgI8GBWkM6u5GPntYTN24/s767/CCorral232.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2FaqNcM_4CJQKaUyxzPHHRPYAYwggclms5zkNFn_qadebyuhMionAtQvp246sea06LU9_mtMcM6YVaWEOp6MnXksWkg9eMHC7mkDrOiwkfwD_ccpe1F8fgJ33QAL5g3WT9BrhRzcKmpEZo1_AKbKt1sgD-yUo1t64br9DgI8GBWkM6u5GPntYTN24/w253-h640/CCorral232.jpg" width="253" /></a></div><div style="text-align: justify;">Cajetilla de cerillas de la cafetería bar Mikoto</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ramón Muñoz debutó con picadores en la feria de San Sebastián de los Reyes el 23 de agosto de 1987, alternando con Rafael de la Viña y José Luis de los Reyes y lidiando novillos de Bernardino Jiménez.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ramón Muñoz fue un gran novillero que ejerció su destreza ante los toros hasta los años 90. Cuando dejó esta profesión, uno de sus trajes de luces, junto con el capote de paseo, lo donó a nuestra Patrona la Virgen del Prado, estando desde entonces expuesto en el Museo de la Basílica.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBthFzdUNbjIAWM1Vl2cMiUGtMbn_MNmEIDp-EaXSxqptV_dMqztyqD5kX7aQn9WOuc92q6Vuc0XmHs3PVN3in9vHOZD-3zwdQDcXdZHUQAFvYJ4yp9vMD6VjTiLCpHo1Tfkx42JMns29l8hZIhV8Egqnz-9I7WrYPuOnXC4Nr9QtRQWzIgPAz27-F/s959/CCorral227.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBthFzdUNbjIAWM1Vl2cMiUGtMbn_MNmEIDp-EaXSxqptV_dMqztyqD5kX7aQn9WOuc92q6Vuc0XmHs3PVN3in9vHOZD-3zwdQDcXdZHUQAFvYJ4yp9vMD6VjTiLCpHo1Tfkx42JMns29l8hZIhV8Egqnz-9I7WrYPuOnXC4Nr9QtRQWzIgPAz27-F/w400-h268/CCorral227.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Ramón Muñoz a hombros de José Paciencia, que fue ayudante de mozo de espada desde 1983</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdoG8mbYbqDcDXYXzTWcBq0_D3unHuKfy-PAtGHTKoLCY1WakcIvep7HZV3n8e3BdOwYGpChbJP3bdwnakNRS_22TGc1IQ2hhScPnDgaG9MDf4zrS6R6YlHoYgJLeFtR63MDoIaxoeO9BeyrfoU8J8HAmtbgGgrt4x7l_tUsqzeAoXj1w9Z0tHta8m/s1960/CCorral221.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdoG8mbYbqDcDXYXzTWcBq0_D3unHuKfy-PAtGHTKoLCY1WakcIvep7HZV3n8e3BdOwYGpChbJP3bdwnakNRS_22TGc1IQ2hhScPnDgaG9MDf4zrS6R6YlHoYgJLeFtR63MDoIaxoeO9BeyrfoU8J8HAmtbgGgrt4x7l_tUsqzeAoXj1w9Z0tHta8m/w515-h640/CCorral221.jpg" width="515" /></a></div><div style="text-align: justify;">Ramón Muñoz (1989)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKFlSYoaz3qlDDMgmzribT_csqRmfKqmkf1JrHh8NT6mjFaEjmpTC8LgUqAw9WyzNwrXH4s3nWXvPUTmmqp-gsaoWmmGlki2Nau1smaGq6WjodCltPe2WDSkZoCAQX7FMYigE9R6nQ6Djxo1-lhkM1gBJDQMHD9tIFLusSWZ02wjLbLy6iJF1Jq4Ff/s1993/CCorral222.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKFlSYoaz3qlDDMgmzribT_csqRmfKqmkf1JrHh8NT6mjFaEjmpTC8LgUqAw9WyzNwrXH4s3nWXvPUTmmqp-gsaoWmmGlki2Nau1smaGq6WjodCltPe2WDSkZoCAQX7FMYigE9R6nQ6Djxo1-lhkM1gBJDQMHD9tIFLusSWZ02wjLbLy6iJF1Jq4Ff/w400-h286/CCorral222.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Ramón Muñoz acompañado por los hermanos Paciencia, Joaquín Rodrigo y otros aficionados</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr-CT3B5SbATeIic_ARLqfIbCnZCIYUvFcEoGDnFxQxI4OBRknT80Uv9jRNoRdMxmG_gcp29AFqCIunAPI_Z9Jqjynv5bxyfYnVMmB-R4OTOUJJJZ7dk17uygTSPPLLES6uxhUcjD_YGfUbjtY4z-c8nRdRWz8PZnc3Ch9ZPpjUXXeWlXtJkrnABQb/s1365/CCorral224a.jpg"><img border="0" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr-CT3B5SbATeIic_ARLqfIbCnZCIYUvFcEoGDnFxQxI4OBRknT80Uv9jRNoRdMxmG_gcp29AFqCIunAPI_Z9Jqjynv5bxyfYnVMmB-R4OTOUJJJZ7dk17uygTSPPLLES6uxhUcjD_YGfUbjtY4z-c8nRdRWz8PZnc3Ch9ZPpjUXXeWlXtJkrnABQb/w400-h308/CCorral224a.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;">Programa de mano de la novillada celebrada el 9 de abril de 1989</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQuD7Ljg9mOF65feK5ZqRNCOJO4i8Hw0Pj_m6ESMWxa7W9ofvja8qo-NnYFhe4-GywjhmgmqqNCCN0OJ0jbU-Rwu4n-w3t7JNjMUzBt7nZZymt1dxPYx8Lk9SBfyRhx62bpny5YJNA0Wv3mHIFZ6XySoHy8K-kRXbMk5g1DVhg9XVuVCjSWyBIqMcV/s1308/CCorral224b.jpg"><img border="0" height="483" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQuD7Ljg9mOF65feK5ZqRNCOJO4i8Hw0Pj_m6ESMWxa7W9ofvja8qo-NnYFhe4-GywjhmgmqqNCCN0OJ0jbU-Rwu4n-w3t7JNjMUzBt7nZZymt1dxPYx8Lk9SBfyRhx62bpny5YJNA0Wv3mHIFZ6XySoHy8K-kRXbMk5g1DVhg9XVuVCjSWyBIqMcV/w640-h483/CCorral224b.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGbioHln46xVu_QZ7qhYhuV3YvQvwbrKMIRtMxV3e5QgxFiTbLQBWg6z_-LM-LdJ_F2h_ci9c_WuaVDtONz64Sr5VfpRGOw6Q4o-nNt9XG3TBuwTEhdS4gh1QHywkDvdeigHrEADtkk8zvklPxBL64h24_JmmXgjn9phbVCoXjnPIGN7eZFYMX3Hih/s2338/CCorral226.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGbioHln46xVu_QZ7qhYhuV3YvQvwbrKMIRtMxV3e5QgxFiTbLQBWg6z_-LM-LdJ_F2h_ci9c_WuaVDtONz64Sr5VfpRGOw6Q4o-nNt9XG3TBuwTEhdS4gh1QHywkDvdeigHrEADtkk8zvklPxBL64h24_JmmXgjn9phbVCoXjnPIGN7eZFYMX3Hih/w304-h640/CCorral226.jpg" width="304" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEqAzG7gbLF1HnMq1YNBXA56dQMkUZu3o11JgLrAav8uMZSFxpMiQa1NKnuHaB1cM2KMOvlsSrfZSalifqeVCgxgpX41jkvMrkWmSsJ43uTNIndvQwRfyK4pmNoRMgN_FsxfHDffP8itDiJL-pAiTCRMIvlSyn_zfIn58jfJM1l7b-UI34qXwIw8XY/s1736/CCorral230.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEqAzG7gbLF1HnMq1YNBXA56dQMkUZu3o11JgLrAav8uMZSFxpMiQa1NKnuHaB1cM2KMOvlsSrfZSalifqeVCgxgpX41jkvMrkWmSsJ43uTNIndvQwRfyK4pmNoRMgN_FsxfHDffP8itDiJL-pAiTCRMIvlSyn_zfIn58jfJM1l7b-UI34qXwIw8XY/w302-h640/CCorral230.jpg" width="302" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO7-TGyNXetfbM-yges2fip7vIUqMLk2MausqlvLmNDmXAYViLjVYUYe2CdqnQzdnSnvwzdYn2PV45kZuTFCi2ikNRv_Ipxokkhsqi4hxNpLx1Bnbv719NZfN-06eOSXIFBvsUOqx4IsXHK4tVq4OwQFsba_6J0iTCS3eHwMxpZpLA480mTF2T3O0K/s2338/CCorral229.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO7-TGyNXetfbM-yges2fip7vIUqMLk2MausqlvLmNDmXAYViLjVYUYe2CdqnQzdnSnvwzdYn2PV45kZuTFCi2ikNRv_Ipxokkhsqi4hxNpLx1Bnbv719NZfN-06eOSXIFBvsUOqx4IsXHK4tVq4OwQFsba_6J0iTCS3eHwMxpZpLA480mTF2T3O0K/w307-h640/CCorral229.jpg" width="307" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih8cMgeczI5B0orUbz4gjdWsF_LwM8iD_lQXMa7uWFad3Qhggex84UceWAAVp0q6AZehHtCf4MHbONCck01QYesRHGj0GMFaTFfJvjUAcpfj2UYSa0WHYQwIZfhCuunVM4jQdVUfgoPgnZ1yklVmjF9QkFEprVYvzMDF-iFjPYNjUPuU1TdOEOKFLp/s848/CCorral231.jpg"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih8cMgeczI5B0orUbz4gjdWsF_LwM8iD_lQXMa7uWFad3Qhggex84UceWAAVp0q6AZehHtCf4MHbONCck01QYesRHGj0GMFaTFfJvjUAcpfj2UYSa0WHYQwIZfhCuunVM4jQdVUfgoPgnZ1yklVmjF9QkFEprVYvzMDF-iFjPYNjUPuU1TdOEOKFLp/w400-h384/CCorral231.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;">Carátula de la cinta de cassette de Juan del Rio en la que dedica una canción a Ramón Muñoz</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">JUAN LUIS HORCAJUELO GÓMEZ, Juan de la Reina “El Puillo” (1980- )</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Su afición taurina comienza desde muy niño, donde su juego favorito era simular, con capote en mano, que toreaba al astado.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Empezó como alumno y becerrista en la Escuela Taurina de Madrid en el año 1995. Debutó de luces con el nombre de "El Puillo" el 3 de septiembre en El Torrico (Toledo), siguiendo su andadura como novillero sin caballo hasta el 17 de mayo de 1999. Se presentó con picadores en la plaza de Talavera de la Reina con el nombre de Juan de la Reina,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img border="0" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDnmi4wELWtfhLRWDRQJnu9ABKtrNon8VGHaZRBQK0RWqBuIF_Bsb0ZdXinblk_CjBpfmaaNoGlgF1xOVk3m75LMr6t1Han2D1CxfNi6ViHbcoKm-cukhiSKNTWy-pttL6hcwsNFD04JVUP0jJbhUjUNjHj93qQ_PEgwIfExQAaU93S5cPmrtesTh/w400-h272/DTena050.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;">Juan de la Reina en su primera corrida vestido de luces, en Torrijos (3 de septiembre de 1997)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Es el primer matador de toros nacido en nuestra ciudad 50 años después de la muerte de Morenito de Talavera.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tomó la alternativa en Burgos, el 26 de junio de 2002, apadrinado por David Luguillano con Morante de La Puebla como testigo y con toros de la Ganadería de Gabriel Roja.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Como anécdota hay que decir que, en principio, el padrino debía ser José Miguel Arroyo Delgado "Joselito", pero una cogida en Francia se lo impidió.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8QnUhIC-G8_oO9EA7mdajH-9n_0UPufjXArlPpPNzvdmq8oOIE0K3gOGLnv613q_HhBgnqq-YzUATlFoEoXpAqeuu-QDAdBAzOhVEO4JbfZMiXlq-mGLVehuQjja4b9vzuV8BMH95ib6W23NkyJ5LRHCmFDnr9VKqW-9Xr-elwCMnGqjeTubjuE6a/w434-h640/DTena049.jpg" width="434" /></div><div style="text-align: justify;">Cartel de la corrida de toros el día de su alternativa (26 de junio de 2002)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://recuerdosdetalavera.blogspot.com/2023/01/la-tauromaquia-en-talavera-de-la-reina.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-60961672915572497032023-05-29T13:57:00.003+02:002023-10-24T18:13:01.442+02:00La Tauromaquia en Talavera de la Reina (I)Hasta la construcción de la actual plaza de toros, fueron celebrándose las corridas de toros en distintos lugares de la Ciudad, e incluso en el mismo terreno con otro marco distinto.<br /><br /><div style="text-align: justify;">En sus inicios estaba unida a la Ermita. Su primer nombre fue Plaza de toros de Nuestra Señora La Virgen del Prado.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Después de la reforma del 29 de septiembre de 1890, se llevó a cabo otra más amplia en 1958, celebrándose su inauguración con una corrida de toros en mayo de ése mismo año. El cartel lo componían los matadores Antonio Ordóñez, Gregorio Sánchez y Jaime Ostos.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Según menciona Tiburcio Serrano, en su libro "La Caprichosa: notas históricas de la plaza de toros", debido a lo perfecta que había quedado la plaza después de esta reconstrucción, “alguien” al oír los comentarios del público en este sentido, sugirió poner el mencionado nombre de “La Caprichosa”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Son muchos los toreros que han tenido relación con Talavera y han pasado por nuestra plaza de toros "La Caprichosa". Sería casi imposible relacionarlos a todos. Sí podemos mencionar algunos:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">JOSÉ GÓMEZ ORTEGA, “El Gallo” (1895-1920)</div><div style="text-align: justify;">FELIPE SANZ PEÑA, “ El Tío CARACAS” (1900-1984)</div><div style="text-align: justify;">EMILIANO DE LA CASA, “Morenito de Talavera” (1914-1973) *</div><div style="text-align: justify;">PEDRO DE LA CASA, "Morenito chico" *</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO VILLAVERDE *</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO PELÁEZ</div><div style="text-align: justify;">LUIS DE LA CRUZ, el Cuqui *</div><div style="text-align: justify;">VICENTE BENITO, Barrerita *</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO ESCOBAR *</div><div style="text-align: justify;">VICENTE GALERA, Loseta padre *</div><div style="text-align: justify;">ALFONSO GALERA, Loseta hijo (1949) *</div><div style="text-align: justify;">FLORENCIO FERNANDEZ, Florito, “Niño de la Plaza” *</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO GARCÍA-BARROSO GARCÍA *</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO ARRIERO, el Chinarro *</div><div style="text-align: justify;">JESÚS FERRERO</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO FERRERO</div><div style="text-align: justify;">ANTONIO MORENO</div><div style="text-align: justify;">MIGUEL FERNÁNDEZ, "Miguelillo" (1943)</div><div style="text-align: justify;">PACO VILLANUEVA (1943) *</div><div style="text-align: justify;">GONZALO CORROCHANO (1943)</div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO VILLANUEVA *</div><div style="text-align: justify;">VICENTE CASANOVA *</div><div style="text-align: justify;">JESÚS FERNÁNDEZ VEGUE *</div><div style="text-align: justify;">JOSÉ LUIS VILLARROEL, el Churrero *</div><div style="text-align: justify;">JUAN RODRIGO REINO *</div><div style="text-align: justify;">VÍCTOR GONZÁLEZ, el Chispa *</div><div style="text-align: justify;">EUGENIO MANUEL, el Camarero</div><div style="text-align: justify;">CARMELO MONTEALEGRE, el Sastre *</div><div style="text-align: justify;">BRAULIO BONILLA APARICIO</div><div style="text-align: justify;">FLORENCIO FERNÁNDEZ , Trabuco II *</div><div style="text-align: justify;">ALFREDO FERNÁNDEZ, Trabuco III *</div><div style="text-align: justify;">JESUS FRONTELO, “Carnicerito de Talavera” (1943) *</div><div style="text-align: justify;">GREGORIO LOZANO SANCHEZ (1930-2017) conocido como Gregorio Sánchez</div><div style="text-align: justify;">JOSE-LUIS DE LA CASA (1946-2016)</div><div style="text-align: justify;">GABRIEL DE LA CASA (1948-2022)</div><div style="text-align: justify;">RAÚL SANCHEZ HERRERO (1940-2020)</div><div style="text-align: justify;">LUIS MIGUEL RUIZ</div><div style="text-align: justify;">CURRO DE LA RIVA (1962)</div><div style="text-align: justify;">MANUEL LINARES, "Manolín" (1962)</div><div style="text-align: justify;">RAMÓN MUÑOZ *</div><div style="text-align: justify;">YIYO DE PEDRAZA *</div><div style="text-align: justify;">VÍCTOR MUÑOZ, "VITÍN" *</div><div style="text-align: justify;">JUAN LUIS HORCAJUELO GÓMEZ, Juan de la Reina *</div><div style="text-align: justify;">SAMUEL SÁNCHEZ *</div><div style="text-align: justify;">JOSÉ VILLARÍN *</div><div style="text-align: justify;">SERGIO BLASCO *</div><div style="text-align: justify;">TOMÁS RUFO</div><div style="text-align: justify;">CURRO TALAVERA *</div><div style="text-align: justify;">ALEJANDRO TRIGO *</div><div style="text-align: justify;">MIGUEL SANZ MARUGÁN</div><div style="text-align: justify;">MIGUEL PÉREZ EL CERRALBEÑO</div><div style="text-align: justify;">JONATHAN EL MALAGÓN</div><div style="text-align: justify;">JULIO LAGUNA*</div><div><div style="text-align: justify;">(* Nacidos en Talavera de la Reina)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">JOSÉ GÓMEZ ORTEGA, “El Gallo” (Joselito) (1895-1920)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Joselito ha sido considerado siempre como uno de los mejores toreros que han pasado por Talavera. Su recuerdo se acentúa por la desgracia de encontrar su muerte en la Plaza de Toros de nuestra Ciudad, "La Caprichosa", el 16 de mayo de 1920 por un toro llamado “Bailaor” de la ganadería de la viuda de Ortega.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una casualidad fue que su padre, Fernando Gómez “El Gallo”, el 29 de septiembre de 1890 y con motivo de su reforma, viniera a inaugurar la plaza de Toros donde, precisamente, 30 años después su hijo perdiera la vida con sólo 25 años de edad.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El Club Taurino Talaverano, en honor al matador, mandó erigir un monumento con el busto de Joselito. En la actualidad se encuentra situado en los Jardines del Prado. Su inauguración fue el 1 de junio de 1958 con un gran festival taurino. En este lugar todos los años por esa fecha (16 de mayo) rinden homenaje al torero.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhszklJVyQpubayMFomPdq6fO21aLdldw2W1762GiyAFa6nk2kD1JfZok1KReiJDE0IOJwwu1-ZVhxVEnK6f8z_F9Ew7vEAV4ViyaJyeqCS9HcAD5on4pUFsqtbx_SnTdrmvALO94EAZdo-HPrYUxtV7GO5Cokxv40MNmas7PLuu4NOWF9WfTW2gmME/s1116/CCorral130.jpg"><img border="0" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhszklJVyQpubayMFomPdq6fO21aLdldw2W1762GiyAFa6nk2kD1JfZok1KReiJDE0IOJwwu1-ZVhxVEnK6f8z_F9Ew7vEAV4ViyaJyeqCS9HcAD5on4pUFsqtbx_SnTdrmvALO94EAZdo-HPrYUxtV7GO5Cokxv40MNmas7PLuu4NOWF9WfTW2gmME/w400-h258/CCorral130.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Miembros del Club Taurino de Talavera de la Reina en el Homenaje anual a Joselito (Años 60)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">FELIPE SANZ PEÑA, “El tío Caracas” (1900-1984)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue un modesto matador de novillos y extraordinario estoqueador.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Le recordamos, principalmente, por su actuación como cómico taurino. Se presentaba en la plaza saliendo entre el público con su atuendo de “paleto”: boina, garrota, faja, pantalón de pana, zapatillas de cáñamo y su botijo característico.</div><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMrOQAxoPEWJF-UUcowLWGBKc8Y40t0vUYTEMaim2e_OPet25C-cE4L3CccIXYKAXmIGzQaeM3cL-UIntENTP8TWOBjfGOrLG3JUTfCNYk14XGQUQiIvy-VlynDztgup9_scyoQqovVyoE1ZwcAysC5aWzvzp9ktIz972iBRDjO2HGHcBDo-rBW6n7/s720/DTena047.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMrOQAxoPEWJF-UUcowLWGBKc8Y40t0vUYTEMaim2e_OPet25C-cE4L3CccIXYKAXmIGzQaeM3cL-UIntENTP8TWOBjfGOrLG3JUTfCNYk14XGQUQiIvy-VlynDztgup9_scyoQqovVyoE1ZwcAysC5aWzvzp9ktIz972iBRDjO2HGHcBDo-rBW6n7/w400-h294/DTena047.jpg" /></a></div><div><br /></div>De derecha a izquierda: "Cantinflas el limpiabotas", Miguel Fernández "Miguelillo", "El tío Caracas" y dos compañeros más de la cuadrilla<br /><br />MIGUEL FERNÁNDEZ, "Miguelillo" (1920-2003)<br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmwlmMY6dJ_Km34yht60wvUaIC8zMbS2COt3IR9sELpLdkqYxP0txrIUfdTIl4g_M0CD_YAk2B0ePRplu0OEtPbxh60-1rRx8uZ-o-_HtWJsuoGpYYxa0bH36adVndNzD4OCjnOkCgLHw9h9CFEdIFE7GykTgubggC9FUoDTYc836GU8zZPv_AAFQL/s1292/DTena043.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmwlmMY6dJ_Km34yht60wvUaIC8zMbS2COt3IR9sELpLdkqYxP0txrIUfdTIl4g_M0CD_YAk2B0ePRplu0OEtPbxh60-1rRx8uZ-o-_HtWJsuoGpYYxa0bH36adVndNzD4OCjnOkCgLHw9h9CFEdIFE7GykTgubggC9FUoDTYc836GU8zZPv_AAFQL/w429-h640/DTena043.jpg" width="429" /></a></div><div><br /></div>Miguel Fernández, "Miguelillo" (Años 50)<br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh774jukN7MxX65jvE8IXAVKde1Ks6QgSkhA1gFh-LorYyPVLnFKKo1ts8T8zEBk6jOLx87HmSuATf3IRLxTJEYqj9ZhLHyhO22yYRQSi8ddyyL3tQcjUZFAXHr0vkERi24FhhTCllyKYLYZKbecXX77dp2S_sHAgDzp0ukwhIu7IaFNNQkOEIpqGTv/s982/DTena044.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh774jukN7MxX65jvE8IXAVKde1Ks6QgSkhA1gFh-LorYyPVLnFKKo1ts8T8zEBk6jOLx87HmSuATf3IRLxTJEYqj9ZhLHyhO22yYRQSi8ddyyL3tQcjUZFAXHr0vkERi24FhhTCllyKYLYZKbecXX77dp2S_sHAgDzp0ukwhIu7IaFNNQkOEIpqGTv/w344-h640/DTena044.jpg" /></a></div><br />EMILIANO DE LA CASA GARCíA, “Morenito de Talavera” (1914-1973)<br /><br />Familiarmente llamado “El Moreno”, nació en Talavera de la Reina el 30 de junio de 1914.<br /><br /><div style="text-align: justify;">Debutó como novillero en Madrid, el día 8 de septiembre de 1935. Y, tras muchas corridas demostrando su valentía, tomó la alternativa en Barcelona en 1942, con Manolete como padrino y testigo Pepe Luis Vázquez. Confirmó su alternativa en Madrid el 18 de junio de 1943 con Antonio Bienvenida como padrino. Se despidió del toreo en su tierra natal, Talavera de la Reina, el 16 de mayo de 1951, compartiendo cartel ese día con Julio Aparicio y Miguel Báez "El Litri".</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sus dos hijos, José Luis y Gabriel, también siguieron sus mismos pasos compartiendo, en ocasiones, cartel con su padre en algunas novilladas.</div><br /><div style="text-align: justify;">Falleció en Madrid en 1973.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Quién iba a decir que el busto de Emiliano, aquel niño de 6 años que contemplaba el cortejo fúnebre de Joselito, iba a estar expuesto frente al maestro 67 años después, el 14 de mayo de 1987, en los Jardines del Prado de Talavera,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8vq4m5ZEak1kprSpNaHpw2vz-YM3OOI3gYARBW18mSl_CjnQnTab1xr3r3pEXCQroGTa91DwLFJl6BtzBeIxOHqsVTPBU6BJ1FLWJEbdvRytgfAn02FxkQV6YAfhUygMKh0OXt0MG8lFhzWdt25KpDjxKyuSjP-6AyYvCsQyz3PFLH5XjsaRXsZ2B/w405-h640/CCorral160.jpg" width="405" /></div><div style="text-align: justify;">Emiliano de la Casa, Morenito de Talavera</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNZmTUtka1YDtLL4Du38I6-iR80sv3mCnYCpVBYW2bq3XkCu5_ad1OMaMaeyR3Dr0Q9NvfgktDNEz6JPr7wROrOcWOMJxbe7lfBXXH3eybfBF_drxeJpjcSPe-20cXrQCmedy8HSSTkB7Nh6Sgh2UuNK3EkM6_uFRTgL80M_Yu9KOOcUhisOWpk-Up/s1372/HRomero154.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNZmTUtka1YDtLL4Du38I6-iR80sv3mCnYCpVBYW2bq3XkCu5_ad1OMaMaeyR3Dr0Q9NvfgktDNEz6JPr7wROrOcWOMJxbe7lfBXXH3eybfBF_drxeJpjcSPe-20cXrQCmedy8HSSTkB7Nh6Sgh2UuNK3EkM6_uFRTgL80M_Yu9KOOcUhisOWpk-Up/w400-h263/HRomero154.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Emiliano de la Casa (centro) junto a Florito y los Trabuco (1972)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOXY5B4CyUgzQL1rwPQ-EfGTlLp280w2hG_CbD1uhsdkMSgFzCYuMhJOi7wD-XSCJPiqCX1fPcss5AegUqjDF8Na7HPNkEN2rCUxYcyVyyj6uBPCv3QTyagSrTu2aDMV-Ob0ti354uD8YCGTwme0VdJ9heGheOfGSUdli55DjGRp6szFGeTsBEkyVu/s4000/tauromaquia001.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOXY5B4CyUgzQL1rwPQ-EfGTlLp280w2hG_CbD1uhsdkMSgFzCYuMhJOi7wD-XSCJPiqCX1fPcss5AegUqjDF8Na7HPNkEN2rCUxYcyVyyj6uBPCv3QTyagSrTu2aDMV-Ob0ti354uD8YCGTwme0VdJ9heGheOfGSUdli55DjGRp6szFGeTsBEkyVu/w360-h640/tauromaquia001.jpg" width="360" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Monumento a "Morenito de Talavera", cuya inauguración tuvo lugar el 14 de mayo de 1987</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">FRANCISCO GARCÍA-BARROSO GARCÍA (1932-2000)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nació en Talavera de la Reina el 10 de marzo de 1932.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Algunas de las plazas en las que toreó fueron las de Talavera, La Puebla de Montalbán, El Real de San Vicente, Navalcán, Villa de Mombeltrán, Plasencia, Herrera del Duque...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Entre los diestros con los que compartió faena se encontraban Alfonso Galera, Francisco Villaverde, Luis Francisco Peláez, Félix Arriero, Gonzalo Corrochano, Curro Romero...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBQHYSaA_pEWlD9XI3oJZU852bwTSbcAM-I-hxjZn7uzs6suG8hmEDMG6LE-UGO65aAVdI8Z2HF_896-XZeW7sZulMPO8gXQAwPsO0APownfBFFnmdrnfv1hQNl3pt-JUnZ9R7WQ0wHUZva1xxUOenTBCdZpQE_CZwoqWfYCUKVrmQq4P4zkkaczYN/s921/HRomero149.jpg"><img border="0" height="387" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBQHYSaA_pEWlD9XI3oJZU852bwTSbcAM-I-hxjZn7uzs6suG8hmEDMG6LE-UGO65aAVdI8Z2HF_896-XZeW7sZulMPO8gXQAwPsO0APownfBFFnmdrnfv1hQNl3pt-JUnZ9R7WQ0wHUZva1xxUOenTBCdZpQE_CZwoqWfYCUKVrmQq4P4zkkaczYN/w640-h387/HRomero149.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Carnet profesional de Francisco García-Barroso García</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXowekhoxTLfY5YPYsZsdAPCaK3S18xvvAybdU-C6af40ElvzMFQbo50QeyQKQq6u4Yx7vI9FZoZmMpLrS9hI8cryliRq9C5hxrn2I7ApYz8eMwTzpxpqOosvGApyqBWZdif7UuqDSnlr7JEUDLwZK3iD4ey-1HhKyMLAk89GbMt-dWjxdYRR0aYLp/s1037/HRomero150.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXowekhoxTLfY5YPYsZsdAPCaK3S18xvvAybdU-C6af40ElvzMFQbo50QeyQKQq6u4Yx7vI9FZoZmMpLrS9hI8cryliRq9C5hxrn2I7ApYz8eMwTzpxpqOosvGApyqBWZdif7UuqDSnlr7JEUDLwZK3iD4ey-1HhKyMLAk89GbMt-dWjxdYRR0aYLp/w432-h640/HRomero150.jpg" width="432" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Francisco García-Barroso García preparado para torear</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbuqnHYVZCZObbr7_lywipHqQZxNGt0HvswZdMZBJv0lwzuoCzLCz179AVdeo4UjdZz3AfK4kk06jtZCAe6WT31VWnzWfc9CTtqcN04c7vp6Q75noRPp2OvsZPcK4J-aJ3y0B90rX3vUSKJ5Ya6bGu4JJK73RYW-5cPcsxK7iiQgsh096xZ_1BwHJ-/s588/HRomero152.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbuqnHYVZCZObbr7_lywipHqQZxNGt0HvswZdMZBJv0lwzuoCzLCz179AVdeo4UjdZz3AfK4kk06jtZCAe6WT31VWnzWfc9CTtqcN04c7vp6Q75noRPp2OvsZPcK4J-aJ3y0B90rX3vUSKJ5Ya6bGu4JJK73RYW-5cPcsxK7iiQgsh096xZ_1BwHJ-/w425-h640/HRomero152.jpg" width="425" /></a></div><div style="text-align: justify;">Francisco García-Barroso junto a sus compañeros</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8O_uPGrKXUIlZEqFDDORxfFo0a3dH3AjqlN-SJqNKh-bS64ZQNrzTDYEhYOuaxyKyNX82Kz_EC3izVQTH_Z_x3qMwWZJVxhw-7pkwHWw5fWoz9EtyZXRR3033UpTkzS8ezHN6HGx7sq5paEbB-CfvWLjXqC-DoiSDluZBt5LRxj37Q4HOdjSqNakJ/s1026/HRomero155.jpg"><img border="0" height="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8O_uPGrKXUIlZEqFDDORxfFo0a3dH3AjqlN-SJqNKh-bS64ZQNrzTDYEhYOuaxyKyNX82Kz_EC3izVQTH_Z_x3qMwWZJVxhw-7pkwHWw5fWoz9EtyZXRR3033UpTkzS8ezHN6HGx7sq5paEbB-CfvWLjXqC-DoiSDluZBt5LRxj37Q4HOdjSqNakJ/w400-h259/HRomero155.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;">Francisco García-Barroso (en el centro), junto a Curro Romero (a su derecha)</div><div style="text-align: justify;">y Gonzalo Corrochano (a su izquierda)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZpxVBYWPnHleNmfpdLFhgcPyfXpyET9s1aK5jQYt8Tllbkgpov55PsUwHzhVMmO7Aw3CvCzgAmu4JNM5R7zHPnRMlS6BP35cBblT4breFBrLE3qI4JRDy4c1sSiPzTAEYGzT1tLX6f0fMksakKYW230ddqolrF5NhX4auh6wQOXEbsZ3XPADeMd32/s1074/HRomero165.jpg"><img border="0" height="419" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZpxVBYWPnHleNmfpdLFhgcPyfXpyET9s1aK5jQYt8Tllbkgpov55PsUwHzhVMmO7Aw3CvCzgAmu4JNM5R7zHPnRMlS6BP35cBblT4breFBrLE3qI4JRDy4c1sSiPzTAEYGzT1tLX6f0fMksakKYW230ddqolrF5NhX4auh6wQOXEbsZ3XPADeMd32/w640-h419/HRomero165.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Francisco García-Barroso haciendo el paseíllo</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgByqodbpL-NdFbDEwCVMxPD1-skV7bBr8ZEvGya6Rl_SNQkxFgyNeGGNBdVW3DvJhB5BmtnTXCtYjK5Lln8OsIf9bUu2kwLwwBfH71Kg9pdK5DUWdbqj883ftwkShy8NLlUsY_YgZQL9VG5n8TO5df5iyGv7fV_ZXykOVy24fKxCKhd8tKdS3iERiZ/s880/HRomero151.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgByqodbpL-NdFbDEwCVMxPD1-skV7bBr8ZEvGya6Rl_SNQkxFgyNeGGNBdVW3DvJhB5BmtnTXCtYjK5Lln8OsIf9bUu2kwLwwBfH71Kg9pdK5DUWdbqj883ftwkShy8NLlUsY_YgZQL9VG5n8TO5df5iyGv7fV_ZXykOVy24fKxCKhd8tKdS3iERiZ/w400-h365/HRomero151.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Francisco García-Barroso García en plena "faena"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYbljOoyL6RP-GVHloNsIhsjoRwUoMZmXHSkSNBEO2YkuG6zeriRPetdeJXJdsezi6sl72W3aZjzU03UTJJdOYNLY9-GTW728vIwueujsbmJn-0xR2Z7h5fMHuCeWObDfn-_zWs_gy1uS5453ETuPidGW54gtZ_SCeZt26hNtbNOC5K2h833k7O9Kz/s1083/HRomero164.jpg"><img border="0" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYbljOoyL6RP-GVHloNsIhsjoRwUoMZmXHSkSNBEO2YkuG6zeriRPetdeJXJdsezi6sl72W3aZjzU03UTJJdOYNLY9-GTW728vIwueujsbmJn-0xR2Z7h5fMHuCeWObDfn-_zWs_gy1uS5453ETuPidGW54gtZ_SCeZt26hNtbNOC5K2h833k7O9Kz/w400-h252/HRomero164.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;">Francisco García-Barroso García poniendo las banderillas</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5EO_8e5vLDKGvUgKH04DQzI6BZ8hjSyzm80uhZos-PKFztkg6S2mgwF_BEdk0M5QS82OXAXJL9uOiGAyFlqNzqsYVTNyqAioOnrlVYWXvUeX5VZnbEP1b4hK5q78xEDvEOG_D9oORFu-SX01FtTuq7-HAuYiFW2R-bb0Nbmet81O1j-eOBiVmdqIh/s2339/HRomero162.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5EO_8e5vLDKGvUgKH04DQzI6BZ8hjSyzm80uhZos-PKFztkg6S2mgwF_BEdk0M5QS82OXAXJL9uOiGAyFlqNzqsYVTNyqAioOnrlVYWXvUeX5VZnbEP1b4hK5q78xEDvEOG_D9oORFu-SX01FtTuq7-HAuYiFW2R-bb0Nbmet81O1j-eOBiVmdqIh/w440-h640/HRomero162.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">RAÚL SÁNCHEZ HERRERO (1940-2020)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nacido en San Román de los Montes el 14 de diciembre de 1940, debutó con traje de luces en 1960 en Madridejos (Toledo). Tomó la alternativa en 1971, de manos de Ángel Teruel y de testigo José Luis Parada, en la plaza de toros de Talavera de la Reina, donde también se "cortó la coleta" en 1989, compartiendo cartel con Miguel Báez "El Litri" y Juan Antonio Ruiz "Espartaco".</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Falleció el 29 de julio de 2020 en Talavera de la Reina.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHDP4seTsz3_3RobLlp8LBDxNPcAY3fpglJr9SSF5lANqu9aAZeto-QBxZzsvEuarCyD03bOJlIc3INO9fJ4jR1mqTRHENVzSlN8Kdvh_sZqqjYZBXLvytbMc-0z43cfgISYpTdJw5g2gR4U0nd3qU4DcwWq2EjYhyI1wd7xBb7Oow7RJGGxtFpzbq/s1544/CCorral196.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHDP4seTsz3_3RobLlp8LBDxNPcAY3fpglJr9SSF5lANqu9aAZeto-QBxZzsvEuarCyD03bOJlIc3INO9fJ4jR1mqTRHENVzSlN8Kdvh_sZqqjYZBXLvytbMc-0z43cfgISYpTdJw5g2gR4U0nd3qU4DcwWq2EjYhyI1wd7xBb7Oow7RJGGxtFpzbq/w400-h261/CCorral196.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Raúl Sánchez (en primer plano, a la derecha) , junto a Francisco Escobar (a su izquierda) y el resto de la cuadrilla</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://recuerdosdetalavera.blogspot.com/2023/01/la-tauromaquia-en-talavera-de-la-reina.html</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
</div><div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-88991336414125488842023-05-28T13:47:00.003+02:002023-10-24T18:13:01.445+02:00El Dia del Cordero en Valmojado, Toledo<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: #fce8b2; color: #353535; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"></h3><div style="text-align: justify;">EL “DÍA DEL CORDERO” EN VALMOJADO</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKyVsOXHoQqEzVQI8iX_ZHMnXdi6nZnP3CBAZjYRvIi9IkAZMhX1i9JOPTMoPmms22mVXtmYf1N7Z7ASTZHJWuRKSd77iwq0JXFko_JQDkdoixkWWLqO0RU-PUgCqJp2o1xVVdpBWZGEg/s1600/P4061308.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKyVsOXHoQqEzVQI8iX_ZHMnXdi6nZnP3CBAZjYRvIi9IkAZMhX1i9JOPTMoPmms22mVXtmYf1N7Z7ASTZHJWuRKSd77iwq0JXFko_JQDkdoixkWWLqO0RU-PUgCqJp2o1xVVdpBWZGEg/w640-h480/P4061308.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El pueblo toledano de Valmojado, que en otros tiempos perteneció a la Comunidad de Villa y Tierra de Segovia, y dentro de ésta al Sexmo de Casarrubios, celebra desde antiguo una fiesta llena de particularidades que tiene su punto álgido el Lunes de Pascua. Se trata del “Día del Cordero” o “Fiesta de los Mayordomos”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA_1a6zMPR_F-zixbXlb52AgwiuhzdFnskrcNeWN9hap5DvVw4iFYsHmY8VCC3kRkAEmuQ9EHU0xu3cj7b4BZhieocZ4x9RuEecnWSVmKeDL37EuB8NSaVuuKiCY1UrEXGaRDRQyvjXuA/s1600/P4061286.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA_1a6zMPR_F-zixbXlb52AgwiuhzdFnskrcNeWN9hap5DvVw4iFYsHmY8VCC3kRkAEmuQ9EHU0xu3cj7b4BZhieocZ4x9RuEecnWSVmKeDL37EuB8NSaVuuKiCY1UrEXGaRDRQyvjXuA/w640-h480/P4061286.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La fiesta tiene su origen en los antiguos cargos de la Cofradía del Stmo. Sacramento, que nace al igual que muchas otras Sacramentales en el siglo XVI. Dicha cofradía en Valmojado estaba compuesta por dos administradores que, por lo general, eran gente pudiente del pueblo, y solían ser regidores y alcaldes. Dado el poder adquisitivo de estas autoridades, ellos mismos podían hacer frente a los gastos que ocasionaba la fiesta y las diferentes celebraciones en que participaban. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En el siglo XIX desparece la cofradía y la fiesta adquiere un carácter más popular entrando a ostentar los cargos de mayordomos la gente del pueblo. Por ello se potencia, llegando a existir listas de espera en las que la gente se iba inscribiendo para llegar a ser mayordomo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Con este nuevo aire que adquiere la tradición se incorpora además la mujer a la fiesta pudiendo ostentar también el cargo de mayordoma.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La fiesta y la presencia del cordero que más adelante veremos, está muy influenciada por el paso de la Cañada Real Segoviana por Valmojado, que era paso y puerto y punto estratégico donde Segovia además tenía fijados unos puntos de peaje para el ganado de la mesta. Vemos pues la importancia que la presencia del ganado ha tenido siempre en Valmojado, de la que bien podría ser heredera esta fiesta.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxaEO71UzlAv3OodL3gCCd4-OJ3rAmQxnHIf1EFSHpMUdrJOllsROwaZU8RGac4-CNFDlcCUJkQNvST_A8NvapFExiwLm4tUqs1g9DJQrF8VWTZ57ETDryEvl2ffZf00zP0IHc1ZSS30I/s1600/P4061227.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxaEO71UzlAv3OodL3gCCd4-OJ3rAmQxnHIf1EFSHpMUdrJOllsROwaZU8RGac4-CNFDlcCUJkQNvST_A8NvapFExiwLm4tUqs1g9DJQrF8VWTZ57ETDryEvl2ffZf00zP0IHc1ZSS30I/w640-h480/P4061227.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Los mayordomos, dos parejas que se eligen cada Lunes de Pascua, participan en diversas festividades a lo largo de todo el año: San Sebastián, Jueves Santo en el Lavatorio de los pies a los discípulos, San Isidro, Corpus Christi, Virgen del Carmen, el patrón Santo Domingo de Guzmán… El día de San Sebastián es uno de los más importantes para los mayordomos. Ellos mismos se encargan de engalanar al santo para la tradicional “procesión de las naranjas”. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Le colocan ramas de árbol de las que cuelgan unas cintas de colores denominadas “yugos” que emplearán también el Sábado de Gloria para “vestir la Cruz”. Me cuentan que hace unos años fue recuperada la Cruz de San Sebastián en el lugar donde se encontraba la antigua ermita dedicada a este santo, hacia donde los mayordomos llevan la sagrada imagen en procesión el día de su fiesta.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Otro momento de gran protagonismo de los Mayordomos es el tradicional “corte de las Aleluyas” que tiene lugar el Miércoles Santo. Las Aleluyas son una especie de viñetas que componen una historia, y que son herederas directas de los pliegos de cordel, muy extendidos en el Siglo de Oro y siglos posteriores, y que eran cantados o narrados tradicionalmente por ciegos, de ahí que también recibieran el nombre de “romances de ciego”. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Me cuentan que antiguamente en Valmojado se empleaban los de tema religioso, pasando después a narrar temas eminentemente populares. Los Mayordomos adquieren estas Aleluyas en Madrid y las lanzan desde el coro de la iglesia en la Vigilia Pascual del Sábado Santo, siendo los niños quienes se afanan en conseguir el mayor número para formar la historia completa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbZrz8KYqXMo_Xv95bkdFo4PFXBctXBQqbatFJjl39Fj0KiNnk0vWnzdfQv9zM1Ffiv7WZX8TW09BqTRKsOZTT-HL71AbexHCuokoiWF4hMBp43gW8zawiwmfqTI_xSJWXkGECdmSMvmU/s1600/IMG-20150415-WA0002.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbZrz8KYqXMo_Xv95bkdFo4PFXBctXBQqbatFJjl39Fj0KiNnk0vWnzdfQv9zM1Ffiv7WZX8TW09BqTRKsOZTT-HL71AbexHCuokoiWF4hMBp43gW8zawiwmfqTI_xSJWXkGECdmSMvmU/w640-h360/IMG-20150415-WA0002.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Otro de los rituales de gran interés etnográfico en el que participan los Mayordomos es el acto de “Vestir la Cruz” que tiene lugar el Sábado de Gloria en casa de la Mayordoma Primera. La cruz se compone de un armazón de madera que se encargan de vestir de manera magistral un grupo de mujeres. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El ritual se compone de pasos complejos en los que estas camareras cosen y prenden diferentes joyas de gran valor que los Mayordomos han recogido casa por casa a los devotos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En una lista anotan el nombre y apellidos de cada persona que hace entrega de sus joyas para devolvérselas terminada la procesión del “Encuentro” del Domingo de Resurrección. La Cruz se adorna con broches, rosarios, alfileres… y con los tradicionales “yugos” o cintas de seda que las mujeres cosen y prenden a la estructura de madera, que se remata con ramos de flores de tela. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En un tocón de madera con unas argollas de hierro, que me cuentan que recibe el nombre de “bolo en vísperas”, las mujeres sujetan la cruz para llevar a cabo tan laboriosa tarea de ajustar todos los ornamentos que la componen. En la mañana de Resurrección los dos mayordomos, acompañados por las mayordomas vestidas de mantilla, portan la cruz hasta el lugar donde se produce el encuentro entre Cristo Resucitado y la Virgen.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXKPCwVQ8EOHGDbwJCefoORsAX8ZLgP2uKi5QPyrrm6I57lIDrwXZQFQIR2h00IKHtZSWimUJULwDofNohUC8P0QZFWQwF737XcWSSd7OSUire5nFXgwbqjQXyYC2J8Ee7j_F3Ym6qfG0/s1600/P4061329.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXKPCwVQ8EOHGDbwJCefoORsAX8ZLgP2uKi5QPyrrm6I57lIDrwXZQFQIR2h00IKHtZSWimUJULwDofNohUC8P0QZFWQwF737XcWSSd7OSUire5nFXgwbqjQXyYC2J8Ee7j_F3Ym6qfG0/w640-h480/P4061329.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El día grande para los mayordomos es el Lunes de Pascua. Tras conseguir un cordero y una oveja, se encargan de lavarlos y engalanarlos con cintas y escarapelas de colores, y con pequeñas esquilas que penden de los cuellos de los dos animales. El cordero vendría a representar al Cordero Pascual, al mismo Cristo que derramó su sangre para salvar al mundo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;">En la tarde del Lunes de Pascua los llevan a la plaza para protagonizar junto a ellos la fiesta, y una vez acaba ésta son devueltos de nuevo al pastor que los cedió. Me comentan que antiguamente, cuando no había recursos, los mayordomos probablemente los sacrificaran para organizar una comida con la carne.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiddXHR8xLxJQ8yRICP9-J1frAJB1zWWShsCeFLPkOI2kUr-2xBcHhjJIFhmjfYjebhmdyxjW-dS3jd6-ok17gIwU9MJET0kbSJbz-nTstTxO5qLZVOFDJLcxcAqh0cyOu3io8nLImUonQ/s1600/P4061344.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiddXHR8xLxJQ8yRICP9-J1frAJB1zWWShsCeFLPkOI2kUr-2xBcHhjJIFhmjfYjebhmdyxjW-dS3jd6-ok17gIwU9MJET0kbSJbz-nTstTxO5qLZVOFDJLcxcAqh0cyOu3io8nLImUonQ/w640-h480/P4061344.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A media tarde la banda de música recoge a cada uno de los Mayordomos en su casa, donde la familia invita a limonada, agua limón, patatas y dulces, que ofrecen a todos los presentes y a los músicos. Durante todo el recorrido se tiran cohetes para anunciar la fiesta. Las dos parejas de mayordomos visten de la misma manera, portando los dos mayordomos sombrero. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Me comentaban que antiguamente los mayordomos solían ser jóvenes de unos 18 años que en muchas ocasiones llegaban a casarse después. No son siempre matrimonios las parejas que acceden a la mayordomía, hay ocasiones en que son madre e hijo, o incluso amigos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tras la recogida de los cuatro mayordomos la comitiva se dirige a la casa del cura y del alcalde donde éstos son recogidos. El alcalde invita a los mayordomos a un refrigerio en su casa para después dirigirse a la plaza. Al llegar al ayuntamiento, los mayordomos meriendan junto a las autoridades dentro, y el pueblo es invitado en la plaza a limonada, patatas y cortezas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Finaliza la tarde con un baile amenizado por la banda de música, y que se encargan de abrir las dos parejas de mayordomos en el centro de la plaza. Según me indicaron mis informantes, este baile antaño se celebraba en las eras del pueblo. Culmina la fiesta con la presentación de candidatos a mayordomos y su posterior elección, siendo nombrados por el párroco al domingo siguiente.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgcxLslcNmCnr61ryBGjQMIiF9qKcFpriOvvqfi_EIn6wAUcDEIOlgqu23ZMOF2lCd66oXCwI5mg_kYHwpYOB4V-rlbA5E4jj7X92QAsOm6S5WfeyKrGtESlLbZpNcWBZkL4bXZdUgqV8/s1600/IMG-20150415-WA0003.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgcxLslcNmCnr61ryBGjQMIiF9qKcFpriOvvqfi_EIn6wAUcDEIOlgqu23ZMOF2lCd66oXCwI5mg_kYHwpYOB4V-rlbA5E4jj7X92QAsOm6S5WfeyKrGtESlLbZpNcWBZkL4bXZdUgqV8/w640-h360/IMG-20150415-WA0003.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde este momento, los nuevos mayordomos toman el mando, y reciben de manos de los mayordomos antiguos un libro en el que durante todo el año han ido anotando cada paso de la fiesta, donde se describe el desarrollo y los rituales de la misma. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tras haber participado en otras festividades como son San Isidro o el Corpus, la primera aparición de los mayordomos de manera oficial tiene lugar el 16 de julio, fiesta de la Virgen del Carmen. En este día comienzan a salir a “pedir para el Santísimo” por las casas del pueblo para recaudar dinero para sufragar la fiesta y las diferentes celebraciones en las que están presentes a lo largo del año, todas ellas de carácter religioso. Una parte de la cuestación la destinan a la donación de un regalo para la iglesia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Es tradición que cuando las mayordomas salen a pedir vistan el peculiar “traje de pedir”, compuesto por un vestido confeccionado con tela de colchón, alpargatas, pamela y una especie de gran alforja de la misma tela que el vestido, que llevan cruzada al pecho y en la que recogen los donativos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El origen de esta alforja lo encontramos en tiempos pasados cuando en lugar de dinero los mayordomos recogían trigo en las eras del pueblo para luego venderlo y obtener dinero para costear los gastos de la fiesta. A partir del día del Carmen son muchos los días en que se puede ver a los mayordomos haciendo cuestación por las calles de Valmojado.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Agradezco la colaboración de D. Enrique del Álamo, párroco de Valmojado, que me puso en contacto con mi principal informante, David González Agudo, concejal e historiador local (autor del libro “El Cristo del Amparo, apuntes para la historia local de Valmojado”, que él mismo me regaló), que me aportó datos muy interesantes sobre la tradición, y con el que tuve el enorme placer de hablar durante un largo rato junto al también concejal Nicolás Sánchez Díaz. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ambos me estuvieron hablando del tesón de Valmojado por recuperar todo lo concerniente a su historia y tradiciones, labor que me consta están realizando de manera digna de elogiar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg29qpUrFeQsYwqwZd4yJTHdLNpXxmL78EXaMjyBs-AvXD6WMmj4CKMVjyF-zDtMc_BCkJ_wcOqpF5KRzTwUKcbRjTfsrf3PCV-NtgTAo5pq9oeTHWyXYZGmM2PoJaLOrzfIOekhYAlLJI/s1600/IMG-20150415-WA0005+-+copia.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg29qpUrFeQsYwqwZd4yJTHdLNpXxmL78EXaMjyBs-AvXD6WMmj4CKMVjyF-zDtMc_BCkJ_wcOqpF5KRzTwUKcbRjTfsrf3PCV-NtgTAo5pq9oeTHWyXYZGmM2PoJaLOrzfIOekhYAlLJI/w337-h640/IMG-20150415-WA0005+-+copia.jpg" width="337" /></a></div><div style="text-align: justify;">La Cruz vestida a la espera del Encuentro</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ8FuNKHY_CRB156oSXTFr8-bE0dseT3AVJ1PXuk1uw_I9M-HR1N3V9Kxjdiv1iIicMmDsZkCAPxrrI-lL8B1BPuWVctLxpyMqQPuCatHVRtVUj0q9I-rZuGzoJx5GfPW-0QI0EDs2NP8/s1600/IMG-20150415-WA0005.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ8FuNKHY_CRB156oSXTFr8-bE0dseT3AVJ1PXuk1uw_I9M-HR1N3V9Kxjdiv1iIicMmDsZkCAPxrrI-lL8B1BPuWVctLxpyMqQPuCatHVRtVUj0q9I-rZuGzoJx5GfPW-0QI0EDs2NP8/w640-h360/IMG-20150415-WA0005.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Los mayordomos esperando el Encuentro el Domingo de Resurrección</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwP2bqld-Eno_p_YOAkaQydpT8dHLWCDzuRYQ4fv64BOnEqyLTGjVEGCk54lAkNAONpE_SedZjrNsEC07iCaEQe4s16qk2ReBq3G2ZTe6ockJeZeDFbUAIdncFUcKr4zQgQ2mcWzrnqmU/s1600/P4061280.JPG"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwP2bqld-Eno_p_YOAkaQydpT8dHLWCDzuRYQ4fv64BOnEqyLTGjVEGCk54lAkNAONpE_SedZjrNsEC07iCaEQe4s16qk2ReBq3G2ZTe6ockJeZeDFbUAIdncFUcKr4zQgQ2mcWzrnqmU/w480-h640/P4061280.JPG" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;">Los animales engalanados para el día grande</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5m321HfjhhjIroP1Dt2KW1k34pFItNjZlu3OSLc1e8TL6Wlq4o_qq2ozV4hWFeJoyFpLB09K-nEIDJdheJIHj2E3an3GYNHk4N0rXusNK6oPf8kOAu6yLBManWrQOoTIPIZHDQaHz27s/s1600/P4061303.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5m321HfjhhjIroP1Dt2KW1k34pFItNjZlu3OSLc1e8TL6Wlq4o_qq2ozV4hWFeJoyFpLB09K-nEIDJdheJIHj2E3an3GYNHk4N0rXusNK6oPf8kOAu6yLBManWrQOoTIPIZHDQaHz27s/w640-h480/P4061303.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">La oveja y el cordero se exhiben en la plaza</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfbyCiNK_HlRVbX-G-fnnvE8JSiPHBKu6PwhrCLQRD92QCUBFuNvxJyzB9mZ16FnKk0C98V6iP3JCAzXH70Gq2aygsy1_PC6VLZ1KDQunenBqYp6X2Mteh4gXl5gHqQtjc0T5EU5DnVg/s1600/P4061350.JPG"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfbyCiNK_HlRVbX-G-fnnvE8JSiPHBKu6PwhrCLQRD92QCUBFuNvxJyzB9mZ16FnKk0C98V6iP3JCAzXH70Gq2aygsy1_PC6VLZ1KDQunenBqYp6X2Mteh4gXl5gHqQtjc0T5EU5DnVg/w640-h480/P4061350.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Los mayordomos abren el baile el "Día del Cordero"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://objetivotradicion.blogspot.com/2015/04/el-dia-del-cordero-en-valmojado.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-79479416948276554052023-05-27T13:11:00.005+02:002023-10-24T18:13:01.444+02:00 Leyenda del Pozo del Castillo de Guadamur, Toledo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW0uz6rzwh3mAGaIOP_oyDvNCMi925HUHcGThX1T8OvPnxUaILzMVZAXceAzlyU64LC3MnNr9H4PXfbM4oPLgabPBafkjuOHqOlQCkZf9pSbsl4B1PLcqUjDE2kXBrr7nvvSvLTOoUmjksNLlfsH-WD6kAiOzwEW5RuqSgaFBJWn5E52e9hltKHWbUuQ/s1706/663443920_223389579_1706x960.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1706" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW0uz6rzwh3mAGaIOP_oyDvNCMi925HUHcGThX1T8OvPnxUaILzMVZAXceAzlyU64LC3MnNr9H4PXfbM4oPLgabPBafkjuOHqOlQCkZf9pSbsl4B1PLcqUjDE2kXBrr7nvvSvLTOoUmjksNLlfsH-WD6kAiOzwEW5RuqSgaFBJWn5E52e9hltKHWbUuQ/w640-h360/663443920_223389579_1706x960.webp" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Castillo de Guadamur, Toledo</span></b><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se dice que en el pozo del patio interior de esta fortaleza descansa la cabeza de una joven princesa árabe, Zaida, a la que su padre cortó la cabeza al enterarse de que se veía en secreto con Alfonso VI.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Zaida vivía en el castillo de Guadamur y Alfonso VI estaba en la torre de Cervatos, en el término municipal de Argés. Se dice que, a través de un pasadizo secreto que comunicaba ambas construcciones, los jóvenes mantenían encuentros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cuando el padre de la princesa se enteró de lo sucedido, se enfureció tanto que cortó la cabeza de su hija y la lanzó al pozo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hoy todavía cuentas los vecinos de mas edad que en las noches más lúgubres se oyen los lamentos de la joven desde lo mas profundo del pozo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://leyendasmundialesmagicas.blogspot.com/2017/11/el-pozo-del-castillo-guadamur-toledo.html</div><div><div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
</div></div><div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-88161531972681984902023-05-26T13:46:00.001+02:002023-10-24T18:13:01.445+02:00El Relieve figurado de Tradición Visigoda: La Placa de Calera y Chozas<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwjdrBqg-I0yS1KRBZKGwl3B74iOEvdCyIOci_JBLZoqIY6hDJj4DemXah1WqLGPRFhbDZX8g2b27Uzl8cKOtbjJZRiNBGjMBfCfzCIED5AvFtolpSiGbfvYPU8p5-JgNWsfQ03flDeaFNOCcnk2uvPeQiFvpzF4EJ4_H2VPMTYfgZl19zMT6bBiu8cQ/s453/un-relieve-figurado-de-tradicion-visigoda-la-placa-de-calera-y-chozas-5-320.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="453" data-original-width="320" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwjdrBqg-I0yS1KRBZKGwl3B74iOEvdCyIOci_JBLZoqIY6hDJj4DemXah1WqLGPRFhbDZX8g2b27Uzl8cKOtbjJZRiNBGjMBfCfzCIED5AvFtolpSiGbfvYPU8p5-JgNWsfQ03flDeaFNOCcnk2uvPeQiFvpzF4EJ4_H2VPMTYfgZl19zMT6bBiu8cQ/w283-h400/un-relieve-figurado-de-tradicion-visigoda-la-placa-de-calera-y-chozas-5-320.webp" width="283" /></a></div>El proceso de Cristianización de estas tierras orientales en la Lusitania hay varias interpretaciones de carácter historiográfico (Mateos Cruz, 1995: 239-264; C.M. Jorge, 2002), que hablan de una presunta propagación del cristianismo avanzado el siglo IV d.C. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El territorio de Caesarobriga-Elbora disfrutaría de su situación privilegiada entre la vía Emerita augusta y Caesaraugusta. Siendo comunicación de influencias culturales y religiosas, como es el caso del cristianismo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Actualmente presenta ciertas dificultades establecer el origen organizado en torno a Caesarobriga-Elbora (César Pacheco, 2007: 145-146), indica que desde el siglo III d.C. Caesarobriga habría mantenido algún contacto con cristianos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Caesarobriga-Elbora, formaría el centro político y administrativo sobre un ager circundante cuya economía se basaba en el comercio y en la actividad agropecuaria. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La organización territorial estaría controlada por elementos fortificados destinados a la vigilancia de caminos y campos con villae, villula, pagus, vici, castella y turres. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Testimonios de propagación del culto cristiano en el ámbito geográfico que nos ocupa, es la conversión de recintos anteriores hispanorromanos con centros de práctica cristiana en la fase Visigoda (Cerrillo, 1992: 359-375; Sotomayor, 1982: 639-670), que en nuestra zona toma forma en la basílica y en el mausoleo, elementos que corresponden con asentamientos tardorromanos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9pvkUZqWadW0dKLaaTNnksPuk6-lVCXb5EjTcEYu6Hst0C7evHv-2APD1vhSWlpzZqFoRBhPYM_40D8Q47TWiLr2EgQgIImEno_oGOHIN4CBvf4eBlzbeR23U9pJva9OH1i0kaHsTPv5W6F3yxDjUr3_NXxKJamUyJZE0pkGQQXG2cW30bmlwrt2Eeg/s1000/placa-visigoda-piedra-calera-y-chozas-3.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9pvkUZqWadW0dKLaaTNnksPuk6-lVCXb5EjTcEYu6Hst0C7evHv-2APD1vhSWlpzZqFoRBhPYM_40D8Q47TWiLr2EgQgIImEno_oGOHIN4CBvf4eBlzbeR23U9pJva9OH1i0kaHsTPv5W6F3yxDjUr3_NXxKJamUyJZE0pkGQQXG2cW30bmlwrt2Eeg/w400-h266/placa-visigoda-piedra-calera-y-chozas-3.jpg" width="400" /></a></div>El Sauceda, es ejemplo en la vega de Talavera y objeto de excavaciones sistemáticas, que representa la transformación de villa a centro religioso paleocristiano a finales del siglo V d.C. o comienzos del VI d.C., que toma forma en basílica, tesis que defiende también Raúl Arribas (2000: 103-111). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Placa de Calera y Chozas</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Donde se construye en el siglo VII d.C. una pila bautismal de doble escalinata como espacio litúrgico (Castelo, 2000: 93). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">No hay que olvidar el hallazgo de algunos objetos con simbología cristiana, como es el caso de una placa calada con crismón (Aguado Malina et al, junio 2003: 52-59), o la ficha de juego con el crismón grabado (Aguado Malina et al , 2001: 139 y ss.). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El caso de la necrópolis y mausoleo de las Vegas de Puebla Nueva, es otro testimonio donde se halló una cripta en 1870, siendo excavado en los años 60 del siglo XX por el Instituto Arqueológico Alemán (Hauschild, 1971: 332 y ss.), y donde fue hallado un sarcófago paleocris6ano datado en tiempos de Teodosio. Por último cabe mencionar dentro del ámbito urbano de Caesarobriga-Elbora, el hallazgo en un solar de la calle Lechuga de un fuste de columna con el grabado de un ancoriforme (Pacheco, 2007: 162). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-YpXwLMrPuez2gAGEsPGKiZMSIK5uw3Uo0SvZs33r341XO9lpFS1YraP5P-Eb-PVVEZ397j38RNzP97S988nYPDOOF0Zq8kBYD65I9YpTLhWs-GtWQHqCichIeUF_gV9gTKie9Gg2IdAcFYEsHjpm87zTP2IdwJDZFMI0I5N9hGCTV-5fVF4B-gK7iw/s267/descarga.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="189" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-YpXwLMrPuez2gAGEsPGKiZMSIK5uw3Uo0SvZs33r341XO9lpFS1YraP5P-Eb-PVVEZ397j38RNzP97S988nYPDOOF0Zq8kBYD65I9YpTLhWs-GtWQHqCichIeUF_gV9gTKie9Gg2IdAcFYEsHjpm87zTP2IdwJDZFMI0I5N9hGCTV-5fVF4B-gK7iw/w283-h400/descarga.jpg" width="283" /></a></div>Entre los siglos VI y X d.C. hay un periodo de cierta oscuridad y silencio documental en el espacio que nos ocupa. Coincide en Caesarobriga-Elbora con la invasión visigoda y musulmana, y con el proceso de expansión del cristianismo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En lo que sabemos, hay cierta permeabilidad al mensaje cristiano, aunque todo apunta a un paulatino proceso en coexistencia con las prácticas y creencias tradicionales junto a las aportaciones del mundo islámico.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">CONCLUSIONES</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En cuanto a la cronología de la placa aquí descrita, nos hemos encontrado con el problema de la ausencia de datos con los que poder establecer sus límites cronológicos, ya que este ejemplar no ha sido encontrado dentro de su primitivo contexto, por lo que los criterios utilizados, han sido su posible localización, motivos decorativos, talla, etc. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Entre los elementos ornamentales labrados que se encuentran en la placa, apreciamos elementos característicos iconográficos de tradición visigótica. Lo que nos indica su epigrafía, su representación escultórica e incluso elementos arquitectónicos son testimonios de un mismo lenguaje de carácter simbólico. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La variedad decorativa de la placa, puede ser testimonio de la rica vitalidad y tradición del taller que la realizó. La combinación de moti vos deja vislumbrar datos cronológicos que nos pueden ayudar a un mejor conocimiento de la producción de este tipo de pJacas en el entorno de Caesarobriga-Elbora-Talabira. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esta constituye un mensaje iconográfico asociado al texto que se refleja, no supone una periodización cronológica clara, lo que parece ser indicativo de diversos gustos o estilos y que puede indicar la existencia de diversos taneres u oficinas, cabe mencionar que nos encontramos en una zona de influencia de los talleres Emeritenses y Toledanos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Su decoración gira en tomo a las representaciones principales: la cruz, el león y a una columna, elementos altamente simbólicos de la fe cristiana. Esta mezcla de elementos geométricos, vegetales, animalísticos e incluso arquitectónicos puede indicar una producción peculiar que puede ser tenida como Caesarobrigense. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En primer lugar el elemento fundamental por su significado simbólico es la invocación de Cristo a través de la cruz. La cruz patada ha sido documentada ampliamente en el taller de Mérida, desde donde se irradia a otros lugares (Arbeiter, 2000: 261). La cruz monogramática comienza a aparecer a finales del siglo V d.C. o comienzos del VI d.C. en diversas manifestaciones epigráficas. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A partir del siglo V el crismón comienza a ser acompañado por diversos motivos arquitectónicos como por ejemplo: el arco, con un amplio desarrollo durante el primer tercio del siglo VI d.C. en la Lusitania (Mertola, Évora, Beja). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La relación entre la representación serpentiforme y la del león, puede adquirir un sentido apocalíptico, evocando, al final de los tiempos, cuando la gran serpiente, la muerte, termine por ser vencida, será el león, símbolo de la resunección, el que tendrá la última palabra y reducirá todo a la unidad. Encontramos representaciones de leones rampantes durante el prerrománico y durante el románico, como ejemplos cabe mencionar: Matauco, Peñacerrada, Busto, Luzuriaga, Gojain, Mendoza, Estíbaliz, etc. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La idea de un valor funerario de esta pieza, pudiera indicar que el difunto, protegido por Cristo, representado por la cruz o por el propio león, ha alcanzado la parte más importante de su existencia, la vida eterna junto a dios, y comparte el sacrjficio de Cristo, cuyo camino sigue al pasar de la vida terrenal a la eterna.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Sería, por tanto, una alusión a la resurrección que convierte al difunto en digno de veneración, puede ser interpretada la placa como una exaltación de la resunección. Cabe mencionar que la presencia de la palma puede indicar la presencia de un mártir por la fe que se anima a seguir el camino de la vida eterna.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Las características técnico formales de la inscripción "VIMATIA" son de tradición visigótico-mozárabe, encuadradas en un marco cronológico entre los siglos VIII y XI. Puede estar asociada a dos símbolos sitos a la derecha de la cruz (9e) y que puede tratarse de una abreviatura asociada a la inscripción, cuya función probablemente tiene una finalidad consecratoria al difunto. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Respecto a la procedencia arqueológica y ubicación original de la placa, presumiblemente pudo servir como ornamentación de un cío de carácter religioso. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pudiendo tratarse de un cancel, losa grande que separa el presbiterio de la iglesia o de una lápida de sentido funerario , planteamos la hipótesis de que pudo ser hallada en el antiguo despoblado de Cobisa, de donde tenemos constancia de poblamiento desde época romana y tardoantigua. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En cuanto al poblamiento de cronología medieval es probable que antes de ]a reconquista cristiana este lugar ya estuviera poblado, conocemos el hallazgo de registros numismáticos pertenecientes al reinado de Alfonso I, lo que nos indica ya la circulación monetaria de patrón cristiano en este lugar en el siglo XI. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Disponemos de una referenci a documental que cita Cobisa, que data de 1152, en un documento de Alfonso VII (Gómez Menor, 1965: 53-54), donde limita los términos de Avila y de Talavera: " ... E de fa9e a Talavera et adelante quomodo tornant las aguas a los Finojo sos, e dende a Covisa, e por todos los visos a derechas ubi sedit Inperator de pectes ... ". </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El hecho de la existencia de un núcleo habitado nos inclina a pensar en la existencia de una comunidad cristiana en el lugar, y como consecuencia la presencia de un espacio sacro dedicado al culto, donde probablemente estuviera ubicada la placa objeto de nuestro estudio y que por razones de expolia y reutilización de materiales dedicados para la construcción fuese desubicada de su contexto original. En cuanto a la presencia de una parroquia en Cobisa, Rodríguez Picavea (1996: 81), indica que ya antes de finales del siglo XIII se habían constituido ya las parroquias de Azután, Brugel, Cazalegas, Covisa, Lucillos y Sangrera.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Alberto Moraleda Olivares </div><div style="text-align: justify;">Sergio de la Llave Muñoz</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://realacademiatoledo.es/wp-content/uploads/2019/03/03.-Un-relieve-figurado-de-tradici%C3%B3n-visigoda.-La-placa-de-Calera-y-Chozas-por-A.-Moraleda-y-S.-de-la-Llave.pdf</div><div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-6243845353808795212023-05-25T12:15:00.000+02:002023-10-24T18:13:01.436+02:00El Fortín Torres, un fortín de la 107 y la 19 División franquista en la Puebla de Montalbán<div style="text-align: justify;">Escribo esta entrada con la idea de exponer quién fue el teniente Torres y el modelo de fortín para pelotón de la 107 División franquista que lleva su nombre y que fue replicado por la 19 División. Así es de suponer que fue para todo el Ejército del Centro.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">José Torres-Quevedo del Hoyo (1901-1937), hijo del militar e inventor <a href="https://www.torresquevedo.org/LTQ10/index.php?title=Luis_Victoriano_Liborio_Ricardo_Torres_Vild%C3%B3sola">Luis Torres-Quevedo</a> y sobrino del magnífico <a href="http://www.torresquevedo.org/LTQ10/index.php?title=Portada">Leonardo Torres-Quevedo</a>, en julio de 1937 recibió el empleo de teniente honorario en el Arma de Ingenieros e ingresó en el Grupo de Zapadores Minadores de Falange Española y Tradicionalista y de las JONS. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Era ingeniero de ICAI (Instituto Católico de Artes e Industrias, que luego se incorporó a la Universidad Pontificia de Comillas) y aparejador. Anteriormente, por palabras de Rogelio Pérez Olivares en <a href="http://bibliotecadigital.jcyl.es/i18n/consulta/registro.cmd?id=18722">España en la Cruz</a>, se encontraba con los sublevados en San Rafael desde septiembre de 1936. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Puede suponerse una incorporación a la Comandancia de Ingenieros de la 107 División coincidiendo con el establecimiento de esta unidad en el frente de la provincia de Toledo a finales de noviembre de 1937 y allí encontró la muerte el 28 de diciembre. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">José fue herido gravemente el día 21 en la posición Posada Vieja, de la cabeza de puente de Talavera de la Reina, mientras procedía al arreglo de la nueva posición conquistada el día 15.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjKAcMuTm6GJIWbeo4EvataRCtzT89le4gOhkn1MRS3F3zrAkebPQ4NsWJCSC7xBsGDCFqQBRIOLpKB2m0YoHz5l1ttN1h6_jrIBGirEiWxzXnjAr3JvwvW2QytOCQ7qVguaIFDmSnp5w/"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjKAcMuTm6GJIWbeo4EvataRCtzT89le4gOhkn1MRS3F3zrAkebPQ4NsWJCSC7xBsGDCFqQBRIOLpKB2m0YoHz5l1ttN1h6_jrIBGirEiWxzXnjAr3JvwvW2QytOCQ7qVguaIFDmSnp5w/w486-h640/Torres+Quevedo+-+Foto.jpg" width="486" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El doctor Valentín Blanco de la Plaza, el ingeniero José Torres Quevedo y Rogelio Pérez Olivares con un grupo de soldados (El Correo Gallego, 17/10/1936).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitFPdisIwh5Q30BwQ6ukqHGairhmBTwGWp87dEjOuq5GKkU3pJG8y6LLBN4nVMpW7D4iccnq5hSCySU9iRGJTWlOek5XV9JR4q6VKBqku42zOUpnrpzKMKak5-Zn2pC92Gwj_swAaorUCybCgfJ8NTcDFa4_35IzvFmHkiQubmtSKrXhZg8df9b5vz/s1524/La%20Libertad%201936_10_15_0003%20-%20Torres%20Quevedo.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitFPdisIwh5Q30BwQ6ukqHGairhmBTwGWp87dEjOuq5GKkU3pJG8y6LLBN4nVMpW7D4iccnq5hSCySU9iRGJTWlOek5XV9JR4q6VKBqku42zOUpnrpzKMKak5-Zn2pC92Gwj_swAaorUCybCgfJ8NTcDFa4_35IzvFmHkiQubmtSKrXhZg8df9b5vz/w353-h640/La%20Libertad%201936_10_15_0003%20-%20Torres%20Quevedo.jpg" width="353" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El capitán Alamán, Segismundo Royo Villanova, José Torres Quevedo y Rogelio Pérez Olivares en el Alcázar de Toledo (La Libertad, 15/10/1936).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX0qHCuCFMGiCC8d4Er9gtQTMq8TJHFt3go9FLzp2zHajvKoEXJ9SwziU34MpVhv_7FmSBtMZXJw20NXnpgXOZ46Oi2Kk0S_RAbBoyvkHJQaqVIB853ivlspJ99u4Hqau0bH-i-7nUmKQ/s1600/01a+-+Jose%25CC%2581+Torres-Quevedo+-+Teniente.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX0qHCuCFMGiCC8d4Er9gtQTMq8TJHFt3go9FLzp2zHajvKoEXJ9SwziU34MpVhv_7FmSBtMZXJw20NXnpgXOZ46Oi2Kk0S_RAbBoyvkHJQaqVIB853ivlspJ99u4Hqau0bH-i-7nUmKQ/w240-h400/01a+-+Jose%25CC%2581+Torres-Quevedo+-+Teniente.jpg" width="240" /></a></div><div style="text-align: justify;">BOE, Burgos, 25/07/1937</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1kWhY4QFLWTITht_YhWbHc0wSBZnoUpcCEtD4lq-R6tksKiQ8szPcs1ZZVOlM9_VbreuCi6XHxM5cNp0MbrWix68ZVAR3btpokbfvY1wEXAF8qGEyPvubSrkKR6SgD-kmORatGzIom8g/s1600/01b+-+Jose%25CC%2581+Torres-Quevedo+-+Esquela.jpg"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1kWhY4QFLWTITht_YhWbHc0wSBZnoUpcCEtD4lq-R6tksKiQ8szPcs1ZZVOlM9_VbreuCi6XHxM5cNp0MbrWix68ZVAR3btpokbfvY1wEXAF8qGEyPvubSrkKR6SgD-kmORatGzIom8g/w233-h400/01b+-+Jose%25CC%2581+Torres-Quevedo+-+Esquela.jpg" width="233" /></a></div><div style="text-align: justify;">ABC, 21/02/1964.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge0h6qf_qn3Op4qeRtxvTJrWUMPk5813_Rwiz0psrK62r5YjgYB34U1mPuHsnCW1BX3jDdYEev8cm4iqrcuHHLq_ZleWcmJW4P-2sqyvgoBCuP-1kVYSDwC0CxMssv-N6ztKyBkzhQ3Gg/s1600/Torres-Quevedo+-+Universidad+Pontificia.jpg"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge0h6qf_qn3Op4qeRtxvTJrWUMPk5813_Rwiz0psrK62r5YjgYB34U1mPuHsnCW1BX3jDdYEev8cm4iqrcuHHLq_ZleWcmJW4P-2sqyvgoBCuP-1kVYSDwC0CxMssv-N6ztKyBkzhQ3Gg/w383-h400/Torres-Quevedo+-+Universidad+Pontificia.jpg" width="383" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La Universidad Pontificia Comillas. Cien años de historia. 1892-1992.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Entre los informes y mapas de la 107 División destaca una posición y fortín con el nombre “teniente Torres” en La Puebla de Montalbán a partir del año 1938. Es fácil conjeturar que en su honor. ¿Diseñó José Torres-Quevedo el fortín que lleva su nombre? </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">No lo sé, sí sé que la obra fue finalizada y entregada el 04/04/1938. La localización de la posición y fotografías de uno de los nidos granaderos fue mostrada en un post el <a href="https://www.facebook.com/groups/633295873425370/permalink/755343081220648/">07/01/2015</a>, el resto del fortín se encuentra en una finca privada y no he tenido acceso a él.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Los Zapadores de la 107 División, al mando de José del Castillo Bravo, desarrollaron diferentes modelos de fortín para pelotón:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- El “fortín Torres” (posición 76 en 1939).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- El modelo de la 107 y sus variantes: arroyo Cordera en Talavera de la Reina (posición 42), Montearagón (posición 53), Alcubillete (posiciones 79 y 80) y Matanzas (93).</div><div style="text-align: justify;">- El “fortín Río” del puente del Alberche en Talavera (posición 43).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En esta entrada solo comentaré sobre el “fortín Torres”. Se diseñó como un fortín blindado contra artillería, con aspilleras para fusil y con pozos granaderos y de escucha a su alrededor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La comandancia de ingenieros de la 19 División, perteneciente al Ejército del Centro y que enlazaba con la 107 División y con el Ejército del Sur, al mando de José Tiestos Oviedo, proyectó en Extremadura el modelo “fortín Torres”, tal y como indican los planos y los informes, en las siguientes posiciones:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- Fortines 1, 2 y 3 en la carretera de Valdecaballeros a Castilblanco, en las riberas del río Guadiana.</div><div style="text-align: justify;">- Fortines 4 y 5 en la carretera de Valdecaballeros a Castilblanco a la salida del pueblo.</div><div style="text-align: justify;">- Fortines 6 y 7 en la carretera de Casas de Don Pedro a Talarrubias.</div><div style="text-align: justify;">- Fortines 8 y 9 en la carretera de Casas de Don Pedro a Navalvillar de Pela</div><div style="text-align: justify;">- Fortines 18 y 19 en la carretera de Orellana la Vieja a Campanario, en las riberas del río Guadiana.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Existe constancia documental de haber comenzado su construcción en diciembre de 1938 y de haberse construido los números: 1, 2, 3 y 7 y continuar el 6 en construcción en febrero de 1939.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxjNKEWRHcOmiPV8E9t5xAUVkYrAyX33blhqD5SjKZC1Sje5DJ-ZMCxdwKz4RI3pSXRSPvixmxTfhvfLHcV8eyXSvH0WewA5VNAmiVMsc7vHesU4LWLW9OkLxGq68ZSIDlGr_p0VTVHzI/s1600/02+-+AGMAV.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxjNKEWRHcOmiPV8E9t5xAUVkYrAyX33blhqD5SjKZC1Sje5DJ-ZMCxdwKz4RI3pSXRSPvixmxTfhvfLHcV8eyXSvH0WewA5VNAmiVMsc7vHesU4LWLW9OkLxGq68ZSIDlGr_p0VTVHzI/w640-h360/02+-+AGMAV.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Mapa de fortificaciones de la 107 División en La Puebla de Montalbán (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxYVxJUHeACPa5FBTOveorje30-O8XCixEMeUxqTAQN5h8uNw9AE6MNk3-2yDZehaiYli5VfL6xUNZcytMlQkaQe_Hb-3gq9WhF2wRvefuNJxcYjQmuKW6sOmbdjuyD6c9eaE8Ka8r0TZM-PSe773Ghe0Mmta_I3Vn6pOx5_pqZ1MqEyyEWSuL4334/s1188/1%201938-11-13,%20AGMAV,M.1261,40,%20ZN,%20Plano%20del%20forti%CC%81n%20Tte%20Torres,%20original.jpg"><img border="0" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxYVxJUHeACPa5FBTOveorje30-O8XCixEMeUxqTAQN5h8uNw9AE6MNk3-2yDZehaiYli5VfL6xUNZcytMlQkaQe_Hb-3gq9WhF2wRvefuNJxcYjQmuKW6sOmbdjuyD6c9eaE8Ka8r0TZM-PSe773Ghe0Mmta_I3Vn6pOx5_pqZ1MqEyyEWSuL4334/w640-h410/1%201938-11-13,%20AGMAV,M.1261,40,%20ZN,%20Plano%20del%20forti%CC%81n%20Tte%20Torres,%20original.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Croquis del "Fortín teniente Torres" (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuerMPZRgvm5xPVG-sl7Ru7DDhVcSXM7VVBasTypijg-Fl_KvoGkqeUS0KDgfTcnWHPzMTg5ACLdP8IcjQdLiQy-HnwKrcqcB9S2R9tgGziN2udMuLrk2-k9j4VVoDZ4spHeInzc4jkE0/s1600/02b+-+Forti%25CC%2581n+107+Divisio%25CC%2581n+Teniente+Torres.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuerMPZRgvm5xPVG-sl7Ru7DDhVcSXM7VVBasTypijg-Fl_KvoGkqeUS0KDgfTcnWHPzMTg5ACLdP8IcjQdLiQy-HnwKrcqcB9S2R9tgGziN2udMuLrk2-k9j4VVoDZ4spHeInzc4jkE0/w410-h640/02b+-+Forti%25CC%2581n+107+Divisio%25CC%2581n+Teniente+Torres.jpg" width="410" /></a></div><div style="text-align: justify;">Plano de la 107 División (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu3Iw5P7_94aETiS_tuZ1cpTKnmRH5dhESISpZT9Pthf3kY80rKDWOAfKPMOnpEgK-yTBPFlQrAtqjLxTckxz4x3p_oEJXGvcc_cpEzD3fUmL0MO0CppVh5ZqyWrgut5FkCcKl8ast2-8qHqP8GLrfmFiEeX8p7APtunJw9VSQKTgsRVlqNF_dGuR-/s1760/Forti%CC%81n%20107%20Divisio%CC%81n.jpg"><img border="0" height="496" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu3Iw5P7_94aETiS_tuZ1cpTKnmRH5dhESISpZT9Pthf3kY80rKDWOAfKPMOnpEgK-yTBPFlQrAtqjLxTckxz4x3p_oEJXGvcc_cpEzD3fUmL0MO0CppVh5ZqyWrgut5FkCcKl8ast2-8qHqP8GLrfmFiEeX8p7APtunJw9VSQKTgsRVlqNF_dGuR-/w640-h496/Forti%CC%81n%20107%20Divisio%CC%81n.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Plano de la 107 División (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR2LWPBRMmNqssVPNzgQ6LZI22-suY6sOSMD7BLxZ47XiF_CGuB9yE73ztrBMJgnATyrrTmckqMf-p_e4BTlWoOZTSaOP0BZV8cEwgLm98PLTn2RtHwoFKoblRCdbbITJc_vHB1N-VXpo/s1600/03a+-+Forti%25CC%2581n+19+Divisio%25CC%2581n.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR2LWPBRMmNqssVPNzgQ6LZI22-suY6sOSMD7BLxZ47XiF_CGuB9yE73ztrBMJgnATyrrTmckqMf-p_e4BTlWoOZTSaOP0BZV8cEwgLm98PLTn2RtHwoFKoblRCdbbITJc_vHB1N-VXpo/w446-h640/03a+-+Forti%25CC%2581n+19+Divisio%25CC%2581n.jpg" width="446" /></a></div><div style="text-align: justify;">Plano de la 19 División (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Plano de la 19 División (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGedevZhoEKAecgx6G3rksQIwZ1esUhiaGvZ9Od8y9Jm6uKbzCRu1t0o-IpU0yXOF8UbtJlDsmwfAzLyrgG-wOQihsGsVyLeftrg6pvcM2pfdLgp66DTn5PSag5TP9gA7XkvDsKeMqyoc/s1600/03b+-+Forti%25CC%2581n+19+Divisio%25CC%2581n.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGedevZhoEKAecgx6G3rksQIwZ1esUhiaGvZ9Od8y9Jm6uKbzCRu1t0o-IpU0yXOF8UbtJlDsmwfAzLyrgG-wOQihsGsVyLeftrg6pvcM2pfdLgp66DTn5PSag5TP9gA7XkvDsKeMqyoc/w640-h386/03b+-+Forti%25CC%2581n+19+Divisio%25CC%2581n.jpg" width="640" /></a></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9gA-gnBjV_ZXHw4CbDC0y0KNLriDctICYADRMiZZjqtXt8JPR2m9J-FG69L9Gh_llc5YmpDA0FQoMl-HLCJvuZyv2KTNYPVNEbsxwsiFFKV84h52jaxjgYOXvK8bV3H2FMjC0bRqqlre0xO-ZKM2JtWUQJcHsBnry2IU6S0EpkYUKVgesPi7t_I8T/s1558/Forti%CC%81n%2018%20Divisio%CC%81n.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9gA-gnBjV_ZXHw4CbDC0y0KNLriDctICYADRMiZZjqtXt8JPR2m9J-FG69L9Gh_llc5YmpDA0FQoMl-HLCJvuZyv2KTNYPVNEbsxwsiFFKV84h52jaxjgYOXvK8bV3H2FMjC0bRqqlre0xO-ZKM2JtWUQJcHsBnry2IU6S0EpkYUKVgesPi7t_I8T/w472-h640/Forti%CC%81n%2018%20Divisio%CC%81n.jpg" width="472" /></a></div><div style="text-align: justify;">Plano de la 18 División (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHxkYIC2iSSWyUuzV35W08d1_fpCGydjZvL0rn6o9c2WGRmLc2qoeNrO0bBWCxerCCUpcD4uMoyVC0OFTR0VvyG5YM4pvMLy4ZpEVuYV-BSUXmXbWIM08xAwDsQ3LAmB0wqW_9MKOCC2A/s1600/05+-+AGMAv+-+Forti%25CC%2581n+Torres.jpg"><img border="0" height="483" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHxkYIC2iSSWyUuzV35W08d1_fpCGydjZvL0rn6o9c2WGRmLc2qoeNrO0bBWCxerCCUpcD4uMoyVC0OFTR0VvyG5YM4pvMLy4ZpEVuYV-BSUXmXbWIM08xAwDsQ3LAmB0wqW_9MKOCC2A/w640-h483/05+-+AGMAv+-+Forti%25CC%2581n+Torres.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Fotografía desde el fortín Torres (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYJx08KpiORU9YM7rzcF4NOI8AcJxOUSe_W07-NxZLAokg8qa1PaMEXcbU6k48-hTpxZVxDg2QP9a_Xh2S_AVQ3wQB6FjEu62VQBbmTHvN9B1ylWlmabuk3SNKz3eTLB5ITKd_bZAZED4/s1600/05b+-+Fotos+Ventura+Leblic+Franciscanos-2.jpg"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYJx08KpiORU9YM7rzcF4NOI8AcJxOUSe_W07-NxZLAokg8qa1PaMEXcbU6k48-hTpxZVxDg2QP9a_Xh2S_AVQ3wQB6FjEu62VQBbmTHvN9B1ylWlmabuk3SNKz3eTLB5ITKd_bZAZED4/w640-h426/05b+-+Fotos+Ventura+Leblic+Franciscanos-2.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ventura Leblic (arriba a la derecha) visitando el fortín con el p. Arturo Gómez durante sus estudios en el colegio franciscano de La Puebla de Montalbán en los años 50 (proporcionada por Ventura Leblic).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioR7lAG7nuZrbeSEwV1fIGMk8VR-9IZe30Vqo8TtDEs4GmwakJ5YA2wZ1eLJHXXGmoWxKQGNVHDy_fOIBNfx-uzaiPjJRWEnIj-4pLoThjm_ieeb3_5yVQWlqm-nFpZllVdzFH_8J_XIY/s1600/06a+-+RFG+-+Localizador.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioR7lAG7nuZrbeSEwV1fIGMk8VR-9IZe30Vqo8TtDEs4GmwakJ5YA2wZ1eLJHXXGmoWxKQGNVHDy_fOIBNfx-uzaiPjJRWEnIj-4pLoThjm_ieeb3_5yVQWlqm-nFpZllVdzFH_8J_XIY/w640-h360/06a+-+RFG+-+Localizador.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Localizador (RFG).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP8tx9xg1EcafbLr2yBcfQhHQwX6gd-qGE_llWB7mBUFukmh7561xWt9ZQvNab8ISvIsHUEJKN_2jKnrkqP-_rABv3yABZRt0RPhj0quIoUq-5h6X8BMus7_bZDIuSWl4uGntIN_J41fw/s1600/06b+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+1+-+06-01-2015.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP8tx9xg1EcafbLr2yBcfQhHQwX6gd-qGE_llWB7mBUFukmh7561xWt9ZQvNab8ISvIsHUEJKN_2jKnrkqP-_rABv3yABZRt0RPhj0quIoUq-5h6X8BMus7_bZDIuSWl4uGntIN_J41fw/w640-h360/06b+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+1+-+06-01-2015.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Nido granadero fuera de la finca (RFG, 06/01/2015).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghyGurzJwzzGjWOLfaOzr1p6gVRohyphenhyphenWkcowS6ghDyUSWABrw8YkT9BMgfsmdeE0T5TZUClD6Btj1S-mqx1D8ujR5imH9FMWmfxli0UxmHIO7Tupnb3clsuxaXDhafROvT1KM94LMBtEss/s1600/06c+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+2.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghyGurzJwzzGjWOLfaOzr1p6gVRohyphenhyphenWkcowS6ghDyUSWABrw8YkT9BMgfsmdeE0T5TZUClD6Btj1S-mqx1D8ujR5imH9FMWmfxli0UxmHIO7Tupnb3clsuxaXDhafROvT1KM94LMBtEss/w640-h360/06c+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+2.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Nido granadero fuera de la finca (RFG, 06/01/2015).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi88knXjk3-aI-WV-0uShhyhF7KsapEwX8KlzjXnZjyhB6Z6t9al-_yX7mmXwf1g6EjgJ1Epsu0ZV5pnBzA1Z3QkdRbIBrjuvc7xLuoARa165HTamFiRXqNk8gK0VX2ZjEn2Xv18yV4zAc/s1600/06d+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+3.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi88knXjk3-aI-WV-0uShhyhF7KsapEwX8KlzjXnZjyhB6Z6t9al-_yX7mmXwf1g6EjgJ1Epsu0ZV5pnBzA1Z3QkdRbIBrjuvc7xLuoARa165HTamFiRXqNk8gK0VX2ZjEn2Xv18yV4zAc/w640-h360/06d+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+3.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Nido granadero fuera de la finca (RFG, 06/01/2015).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0kMAX2ZV2RNNR0_LSZHkB8FvW3UFCk0w_dKQVSj1P-10vya9p55WY4Mq-Sz-jD9pSPxjBTLcuEFgGXaAy0G2AjhZaOAwVy4-jehTa9wOO-7WfvjF_ayWKzKnBY4l1hSpOIDLrRBE7s1I/s1600/06f+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+5.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0kMAX2ZV2RNNR0_LSZHkB8FvW3UFCk0w_dKQVSj1P-10vya9p55WY4Mq-Sz-jD9pSPxjBTLcuEFgGXaAy0G2AjhZaOAwVy4-jehTa9wOO-7WfvjF_ayWKzKnBY4l1hSpOIDLrRBE7s1I/w640-h360/06f+-+RFG+-+Forti%25CC%2581n+Torres+5.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Comparativa con el vuelo aéreo 1973-1986 (<a href="https://fototeca.cnig.es/">https://fototeca.cnig.es</a>).</div><div style="text-align: justify;">La marca azul indica la posición de los pozos granaderos.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3K6uVWrMcUwU_SVJh7e7IEtWhyphenhyphenbXwUwKfxwJYYE9WVgGvsqN5zgsaLj_6XEUW-RJOPcuA-AgHTcq67cY_zRC7S1qO4YmqU2yUi2XxDN6DLj41UWxeeECkn4UnqYuY0CKeq88_NPhCTVs/s1600/Forti%25CC%2581n+Torres+-+Vuelo+1956.jpg"><img border="0" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3K6uVWrMcUwU_SVJh7e7IEtWhyphenhyphenbXwUwKfxwJYYE9WVgGvsqN5zgsaLj_6XEUW-RJOPcuA-AgHTcq67cY_zRC7S1qO4YmqU2yUi2XxDN6DLj41UWxeeECkn4UnqYuY0CKeq88_NPhCTVs/w640-h458/Forti%25CC%2581n+Torres+-+Vuelo+1956.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Vuelo aéreo 1956-1957 (<a href="https://fototeca.cnig.es/">https://fototeca.cnig.es</a>).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por último, he de indicar que para conocer fortificaciones de la Guerra Civil existen dos maneras:</div><div style="text-align: justify;">- Acudir al Archivo General Militar de Ávila.</div><div style="text-align: justify;">- Contactar con o aprender de los libros de Jacinto Arévalo Molina, mi maestro en este tema.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fuentes</div><div style="text-align: justify;">- Archivo General Militar de Ávila (AGMAv).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://vestigiosguerraciviltoledo.blogspot.com/2020/05/fortin-teniente-torres.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-25271284344075341932023-05-24T13:40:00.005+02:002023-10-24T18:13:01.438+02:00Amada Esposa, Leonor de Toledo (1522-1562)<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHoZUHADY8OV2wgKQKFHiJkuLpbgGNIoWSFw1WfhS3i3YEUYd6QhDdmUSWrOrOKlegJUUVVqy5WGof8NHFoG0TXsGafqge18lTSC9-kBUUg0J59KgZkkOWtKwCOYffJsrO07SmWlHLges/w400-h251/leonor-de-toledo1.jpg" width="400" /></div></div><div style="text-align: justify;">Retrato de Leonor de Toledo. Bronzino. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Con este cariñoso apodo fue conocida y recordada una española en la fastuosa corte de los Médici.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Leonor de Toledo llegó a Florencia por razones de estado pero pronto se ganó la estima de su marido y de su pueblo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue madre de once hijos y una de las más importantes mecenas del renacimiento tardío.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una española en Nápoles</div><div style="text-align: justify;">Leonor Álvarez de Toledo y Pimentel-Osorio nació en la localidad salmantina de Alba de Tormes hacia 1522. Leonor venía de alta cuna. Sus padres eran Pedro Álvarez de Toledo y Zúñiga, virrey de Nápoles y Juana Osorio y Pimentel, II marquesa de Villafranca. Era además, nieta del segundo duque de Alba, don Fadrique Alvarez de Toledo y Enríquez.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La joven aristócrata pasó muy poco tiempo en España. Con diez años, Leonor y toda su familia se trasladó a vivir a Nápoles donde su padre debía de tomar el título de virrey, cargo asignado por el emperador Carlos V.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una española en Florencia</div><div style="text-align: justify;">Cuando Leonor se convirtió en una bella joven de 17 años, su padre y el emperador vieron en ella la candidata perfecta para casarla con Cosme I de Médici, algo que al duque también le beneficiaba. Así, en 1539, se casó con la joven española en la basílica de San Lorenzo de Florencia. Leonor aportó al matrimonio una importante herencia así como una alianza estratégica con el virrey de Nápoles y el emperador.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Retrato de Leonor con su hijo. Bronzino. Wikimedia Commons</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIHWsXVvG0yf9G2QVU4snu05q3moCYnGx1MrJy2qPzWGm-oifHL0TtFesswVbBUwxtwr5vkpX8T-SpecfhkvS9XnG-mpxD9wD1MulWi6LQmS5Wy-e35296Uq5mXGiwd4ls7sbyXE_Hnso/w330-h400/leonor-de-toledo.jpg" width="330" /></div></div><div style="text-align: justify;">Un matrimonio de amor y arte</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A pesar de haber sido un enlace concertado, la pareja vivió enamorada. Tuvieron once hijos, de los cuales cuatro murieron aun en vida de sus padres, llenando de tristeza a Leonor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La nueva duquesa, una mujer culta y amante del arte, dedicó parte de su vida y su fortuna a llenar Florencia de arte. En 1547 fundó la Academia Literaria Deglo Elevatti y dos años después adquiría el Palacio Pitti, que con el tiempo aglutinaría un número importantísimo de obras de arte.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Además, Leonor ejerció un importante papel como mecenas de algunos artistas como Pontormo o Bronzino, quien la inmortalizó en varias ocasiones, siendo el <a href="http://el-arte-de-ser-madre.blogspot.com/2011/06/leonor-de-toledo-con-su-hijo-giovanni.html">retrato con su hijo Juan</a> uno de los más conocidos.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La muerte de la madre</div><div style="text-align: justify;">Leonor fue una mujer prolífica que dio a la dinastía de los Médici grandes nombres como sus dos hijos duques de Toscana, Francisco y Fernando. Sería también la abuela de la futura reina de Francia, María de Médicis.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Leonor amó y cuidó a sus hijos. Muchos de ellos fueron víctimas de la malaria y la tuberculosis. Una de estas dos enfermedades, no se sabe exactamente cual, fue también la causa de la desaparición de la gran duquesa. Tenía 40 años cuando moría en Pisa el 17 de diciembre de 1562. Poco antes había visto morir a sus amados hijos Juan, García y Lucrecia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cosme I de Médici lloró sinceramente la muerte de su esposa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://www.mujeresenlahistoria.com/2011/06/amada-esposa-leonor-de-toledo-1522-1562.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-39740217164275759372023-05-23T13:39:00.001+02:002023-10-24T18:13:01.439+02:00Fray Juan Martínez López-Carbonero (Confesor de Felipe IV) (y II)<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUB0SZI1VYXPKfb2x4PqV0lV2ftVv0hAu5cwBgo0WaCDG66jibMhRxcYH64cUFn8Q51U7IJmOnz8nMLmTMibHMKCJqhmGVTIfdjnmfkHOSCkAnz9a_eTYO41_H78OOl4-AGjcKHQ5HlICI/s422/Discuros+teologicos+y+pol%25C3%25ADticos.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUB0SZI1VYXPKfb2x4PqV0lV2ftVv0hAu5cwBgo0WaCDG66jibMhRxcYH64cUFn8Q51U7IJmOnz8nMLmTMibHMKCJqhmGVTIfdjnmfkHOSCkAnz9a_eTYO41_H78OOl4-AGjcKHQ5HlICI/w411-h640/Discuros+teologicos+y+pol%25C3%25ADticos.JPG" width="411" /></a></div>Pero no todo fueron alegrías para nuestro paisano. Como integrante de la Corte, el maestro Martínez estuvo sujeto a la crítica, sátira y en ocasiones cruel burla de los súbditos de su majestad, especialmente los madrileños, que no vieron en él sino otra sanguijuela más de las muchas que chupaban la sangre al monarca, embaucándolo y esquilmando la hacienda pública. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esta opinión generalizada del pueblo llano quedaba reflejada por estas fechas en los numerosos libelos, pasquines, avisos y todo género de escritos en verso y prosa, que corrían de mano en mano por los llamados mentideros de la villa, especialmente en las gradas de la Iglesia de San Felipe el Real, situada en la misma Puerta del Sol. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">No olvidemos que nos estamos moviendo en los tiempos de Cervantes, Lope de Vega, Quevedo, Góngora y Calderón de la Barca.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Escritos de Fray Juan Martínez</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De entre todos esos “avisos” o gacetas manuscritas dotadas de cierta regularidad y consideradas hoy en día como los orígenes del periodismo español, destacaban los de escritores como José de Pellicer y Jerónimo de Barrionuevo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El primero gran literato y comentarista de la obra de Góngora y el segundo un sacerdote con ínfulas de escritor y tesorero de la catedral de Sigüenza, cuya ascendencia noble le permitía mantener una tupida red de informantes tanto en palacio, como en el exterior de aquella Corte desaguadero de noticias y todavía centro del mundo, en la que coincidían ministros y embajadores de todos los países.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En esos avisos o gacetillas, nuestro paisano aparece bastante mal parado, representado como un personaje altivo y ambicioso, ávido de ostentación y dinero, que sólo buscaba enriquecerse él y ennoblecer a su familia. En uno de ellos Barrionuevo recoge:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> "El Confesor del Rey hace en el Corral de Almaguer, donde es natural, un Mayorazgo grande para un sobrino suyo, y labra una casa de las más suntuosas de España. Tiene hoy gastado en ella 100.000 ducados, y no está hecha la tercera parte, y hoy pasa cuanto hay por sus manos; todos acuden a él, y con sólo una pluma que cada uno le deje, vendrá esta corneja a ser el ave más hermosa de todas y de más pluma"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En otro de los avisos, Barrionuevo escribe sobre un pasquín anónimo crítico con el rey y su confesor, que debía contener dibujos satíricos o caricaturas. El pasquín, aparecido el 19 de febrero de 1657, es descrito por el escritor de la siguiente manera: el Rey aparece sentado pescando en una laguna. Decía la letra: Pescador de caña / más come que gana. Y su Confesor, con un bolso en la mano muy grande, decía: Mi corazón es el bolsón / Todo aquesto he menester / para el Corral de Almaguer.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Finalmente, existe también un cartel burlesco, como los usados para anunciar las funciones de teatro de la época, que habla de una supuesta nueva representación teatral titulada: Comedia famosa, jamás vista ni representada, de tres yngenios, los mejores de España</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpMl8DanNJL0aZ6ojl0p_jREEzrLx6AUzIa3e7SeD8nTXFLcYhHX-3HbKHofhpGZLm03DBDYGNzzVT9VVF-FjqYg7E1rn6QEzRFjOG3Vemb-VIR3dh1hfnWvyyfdn1RG-J1OSt5yNG0gwd/s2048/Cartel+Burlesco+con+traducci%25C3%25B3n.jpg"><img border="0" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpMl8DanNJL0aZ6ojl0p_jREEzrLx6AUzIa3e7SeD8nTXFLcYhHX-3HbKHofhpGZLm03DBDYGNzzVT9VVF-FjqYg7E1rn6QEzRFjOG3Vemb-VIR3dh1hfnWvyyfdn1RG-J1OSt5yNG0gwd/w640-h432/Cartel+Burlesco+con+traducci%25C3%25B3n.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cartel burlesco recogido por Jerónimo de Barrionuevo, junto a su traducción</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Aunque a nosotros nos resulte imposible descifrar el lado satírico del cartel y las circunstancias que describe, lo cierto es que se trata de una imaginaria obra teatral en tono de burla, donde se juega una partida de cartas (el juego del hombre), en la que todos los personajes son reales y habían intervenido -en mayor o menor medida- en la depreciación de la moneda de vellón que tanto había empobrecido a los españoles. El lugar de la representación no deja de ser simbólico: el Corral de Almaguer, donde, según generalizada opinión de la época, el confesor del rey invertía todos sus ahorros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">¿Pero había algo de verdad en todas estas acusaciones contra fray Juan?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">FRAY JUAN MARTÍNEZ EN CORRAL DE ALMAGUER</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPzzr90PYOutOrdKWFdgeqVAsbYzciq-X_FtQ3TngohKWLe5dlUomuRM-RWNUpPv2H7sYkhZtZGEEXsYw23EIYlvT1cVc1j_jjW_UBsvzySfBT0r6vZr74xRRzDyX4GBJ-y2amIvmqTbT1/s2048/Foto+72+Capilla+de+los+Gascos.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPzzr90PYOutOrdKWFdgeqVAsbYzciq-X_FtQ3TngohKWLe5dlUomuRM-RWNUpPv2H7sYkhZtZGEEXsYw23EIYlvT1cVc1j_jjW_UBsvzySfBT0r6vZr74xRRzDyX4GBJ-y2amIvmqTbT1/w300-h400/Foto+72+Capilla+de+los+Gascos.jpg" width="300" /></a></div><div style="text-align: justify;">Capilla de la Magdalena o de los Gascos</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">No cabe duda que fray Juan Martínez se encontraba especialmente agradecido con sus parientes lejanos, los Gascos, por haberle permitido asistir a las clases que impartía el profesor de gramática y latín que pagaba la capilla y patronato de la Magdalena y gracias a las cuales había podido cursar sus estudios. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fray Juan nunca ocultó su admiración por el Maestrescuela de Sevilla y Obispo electo de Cádiz don Martín Gasco, fundador de la capilla de la Magdalena, al que consideraba un ejemplo a seguir en todos los campos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Él sólo había sido capaz de levantar aquella espectacular edificación, además de una gran casa familiar, un silo para los pobres de la villa, una capellanía y patronato de obras pías con buena dotación económica, varias becas para sus familiares, un vínculo y mayorazgo para sus descendientes y hasta un Colegio en Salamanca. ¿Acaso se podía pedir más?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Conseguida la cima de su carrera eclesiástica, fray Juan decidió que había llegado el momento de devolver los favores prestados a sus parientes. Y la manera de devolverlos no fue otra que engrandeciendo aún más aquel sagrado recinto que simbolizaba la grandeza del apellido Gasco y que a él le había ofrecido la posibilidad de estudiar y llegar donde había llegado: La capilla de la Magdalena.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">PATRÓN Y MECENAS</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La capilla de la Magdalena o de los Gascos, era sin lugar a dudas la auténtica joya de la parroquia y una de las más espectaculares de la comarca. A la grandiosidad de su portada primorosamente labrada en el estilo renacentista, se añadía la policromía que la embellecía sobremanera y los muchos detalles de su decoración interior. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Lo primero que hizo Fray Juan tras su desembarco en Corral, fue fundar una capellanía con buena dotación económica y vincularla a la mencionada capilla de la Magdalena. De esa manera conseguía conjurar su humilde cuna y asociar su nombre al de los Gascos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“En 29 de junio, día del Sr. San Pedro del año de 1647, se dijo la primera misa en la capilla de los Gascos, a hora de las 12, por fundación del Sr. Confesor de Su Magestad. Fue su primer capellán por nombramiento de su reverencia, el licenciado Francisco Martínez Díaz Philipe, su sobrino, hijo de su primo hermano y de su prima segunda”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIu_RSJLsZLhKBINs01cBUBgPrcZI0ywj7P9GjRcC_cTYxElvJd0bp6HSg5ZF_csmN3WkA5lJDyiexYf6C7mHQhXkCsTq_W3avdxx_gtmiIaGFgGN-oSrna8NcR3cLOkoBVY9r2OH1Ahyphenhypheni/s2048/Foto+16+Estatuas+orantes.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIu_RSJLsZLhKBINs01cBUBgPrcZI0ywj7P9GjRcC_cTYxElvJd0bp6HSg5ZF_csmN3WkA5lJDyiexYf6C7mHQhXkCsTq_W3avdxx_gtmiIaGFgGN-oSrna8NcR3cLOkoBVY9r2OH1Ahyphenhypheni/w640-h480/Foto+16+Estatuas+orantes.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Estatuas orantes mandadas esculpir por fray Juan Martínez, el confesor de Felipe IV</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dos años después, fray Juan encargó dos estatuas orantes de los fundadores de la capilla (el Obispo Martín Gasco y su hermano Antón) y los colocó en dos hornacinas creadas al efecto en lo alto del recinto. Compró también un dosel rojo de brocatel para el altar mayor de la parroquia, al estilo de los que hacían furor en las iglesias barrocas de Madrid y lo colocó aquel mismo día: “dio su reverendísimo confesor del rey, el dosel de brocatel que está puesto en el altar mayor, y se puso la víspera de la gloriosa Magdalena de este año santo de 1650. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tuvo de coste 300 ducados, 72 varas a 28 reales, flecos y hechura. Y los bustos de alabastro que se pusieron en la capilla, tuvieron de coste 500 ducados, con el balcón. Y en ponerlos hízolos a costa del arca del Colegio. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y se pusieron para el dicho día de Santa María Magdalena del dicho año de 1650”. Las esculturas orantes, policromadas y de cuerpo entero, representaban al Obispo vestido de pontifical y a su hermano como capitán de los ejércitos de su Majestad. Aunque desconocemos el autor de las figuras, lo que sí conocemos es su coste: 500 ducados de oro, o 5.500 reales de plata, o 13.750 reales de vellón. Una pequeña fortuna para la época que, sin embargo, a fray Juan no le pareció suficiente.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un año más tarde, fray Juan enviaba a la capilla una diadema y título de plata sobredorada, para que se la colocaran al crucifijo que se encontraba en la capilla y otro dosel de brocatel que ya tenía encargado: “1651, primero de Mayo, se puso al crucifijo de la capilla la diadema y título de plata sobredorada, que tuvo de coste 1.000 reales y tiene ofrecido un dosel para la dicha capilla”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgozUZeIhewxMkWqbwtynqegaxe0hT0EPp2M5kVGXBWE5IJtlMBeNBvsnlLI12SCzSRnaV45zYvibEra2D0N8VrwyOtUl3Ml3LFAdTozWrFE5zjHWv9MW0FBrBLYKlKpwf8JBDXe0pVBmH2/s700/cruz+de+fray+Juan+Mart%25C3%25ADnez+2+.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="345" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgozUZeIhewxMkWqbwtynqegaxe0hT0EPp2M5kVGXBWE5IJtlMBeNBvsnlLI12SCzSRnaV45zYvibEra2D0N8VrwyOtUl3Ml3LFAdTozWrFE5zjHWv9MW0FBrBLYKlKpwf8JBDXe0pVBmH2/w400-h345/cruz+de+fray+Juan+Mart%25C3%25ADnez+2+.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;">Cruz de Mayo o de las reliquias de fray Juan Martínez</div><div style="text-align: justify;">(Museo parroquial)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pero no acaban aquí las donaciones, pues pasados tres años fray Juan se presentó con una cruz procesional de madera dorada y policromada, cargada de reliquias, cuyo coste desconocemos, además de un pedestal para la imagen titular de la parroquia: “Nombró el rey Felipe IV al reverendísimo fray Juan Martínez por confesor del príncipe a 3 de Mayo de 1642, día de la cruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Y en memoria y reconocimiento de esta merced recibida este día de mano de Dios, hizo una cruz muy suntuosa y la trajo a esta iglesia con muchas reliquias, este año de 54, el mismo día 3 de Mayo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y también el pedestal en que está puesta Ntra. Sra. de la Asunción, advocación de la Iglesia, y se puso el mismo día”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">LA CASA DEL CONFESOR</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAKpX8sP596QW49P5rzklkNUTmosuZfSSdg13f_7d22JNkGR-7ait_V9h_xzUKMkJGQAYOdKnAuNEbqGhi2LhTX0DtLkWWgIEJXGVjof3k9pl1AFDJyvJPc0aJVKObRYqY923VGkgfOpf9/s524/casa+de+las+valencianas+2.JPG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAKpX8sP596QW49P5rzklkNUTmosuZfSSdg13f_7d22JNkGR-7ait_V9h_xzUKMkJGQAYOdKnAuNEbqGhi2LhTX0DtLkWWgIEJXGVjof3k9pl1AFDJyvJPc0aJVKObRYqY923VGkgfOpf9/w298-h400/casa+de+las+valencianas+2.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;">Patio de la Casa del Confesor</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pero si en algo invirtió el dinero el confesor –como recogían con acierto las crónicas de la capital- fue en una gran edificación situada en su localidad natal. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una monumental construcción que magnificara la gloria de su nombre y le hiciera pasar a la posteridad. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una enorme casa vinculada al mayorazgo y obras pías que fundó para sus sobrinos (los López-Carbonero) que, según los escritos del nobiliario de los Gascos -corroborados por el manuscrito de don Gorgonio-, estaba destinada a convertirse en orfanato y colegio de niñas pobres.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Como suele ocurrir con muchos de los propósitos que sirven para limpiar conciencias y esconder vanidades, fray Juan murió antes de ver finalizado su gran proyecto. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una obra en la que, según algunos documentos de la parroquia, llevaba gastados 80.000 ducados de oro o 880.000 reales de plata (las malas lenguas hablaban de más de 100.000 ducados). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una desorbitada cantidad de dinero para la época, con la que fray Juan podía haberse construido un magnífico palacio en Madrid.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXFbzilt5hGGDYRsOSaq79ELFXcU9GhzmqMKKPRnbJud56YY5IutgfcayoozaNrSxHROgnXRQnDg6oRU_Mr9H2sWMZfdAqeSPsfUVVD4u5PGQvpcXKIEvxb941apIOtoVH8Ly-FncpgrUC/s527/cruj%25C3%25ADa+superior+del+patio.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXFbzilt5hGGDYRsOSaq79ELFXcU9GhzmqMKKPRnbJud56YY5IutgfcayoozaNrSxHROgnXRQnDg6oRU_Mr9H2sWMZfdAqeSPsfUVVD4u5PGQvpcXKIEvxb941apIOtoVH8Ly-FncpgrUC/w299-h400/cruj%25C3%25ADa+superior+del+patio.JPG" width="299" /></a></div><div style="text-align: justify;">Crujía superior o corredor del patio de la</div><div style="text-align: justify;">Casa del Confesor</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Aunque cuando murió nuestro paisano las obras se encontraban ya muy avanzadas, incluido el oratorio, no dio tiempo a colocar la portada de cantería que hubiera dado personalidad a tan monumental construcción y en la que hubieran estado presentes las armas de fray Juan y las de la Orden de Predicadores. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tras su muerte, los herederos abandonaron el proyecto y acabaron la casa de la forma más rápidamente posible, sin atenerse en absoluto a los planos de los arquitectos. Huelga decir que jamás fue destinada al supuesto fin para el que había sido construida.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">¿Pero de qué monumental construcción estamos hablando?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Estamos hablando de la casa de las Valencianas, la casa de Medrano o la casa de Postas, como es conocida en la actualidad. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El edifico más caro y mejor construido de la historia de Corral de Almaguer. Un formidable caserón dotado de tan grandes dimensiones y dependencias que hubiera servido perfectamente para Monasterio. Un edificio que guarda en su interior el patio más elegante y estilizado de todas las casas solariegas de Corral de Almaguer y que curiosamente jamás fue conocido por el nombre de su auténtico fundador: el confesor de Felipe IV fray Juan Martínez López-Carbonero. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg70ApbC7v6ktppVLgsM9maAl9e8u6Lex6il8QEBKGYe8ed6lzsYOngZ2jAbQ4V9kTBlT9sSYqzx6WzVl48KN22vTE5I5P2_1Nr3MGGO6OpkhcJQzY1hfYP5f5EqVGT7dRbooiIvn9Wyb5f/s1599/fachada+de+la+Casa+del+Confesor.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg70ApbC7v6ktppVLgsM9maAl9e8u6Lex6il8QEBKGYe8ed6lzsYOngZ2jAbQ4V9kTBlT9sSYqzx6WzVl48KN22vTE5I5P2_1Nr3MGGO6OpkhcJQzY1hfYP5f5EqVGT7dRbooiIvn9Wyb5f/w360-h640/fachada+de+la+Casa+del+Confesor.jpg" /></a></div>En el nobiliario de los Gascos se nos informa incluso del comienzo de las obras: “Empezose la obra de la casa de la plaza, el mes de julio del año de 1651”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Si tenemos en cuenta que fray Juan murió en el año 1676, podemos deducir fácilmente que las obras duraron 25 años y todavía se quedaron sin terminar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fachada de la Casa del Confesor</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Con la muerte del confesor, el enorme caserón pasó a formar parte del vínculo y mayorazgo de los López-Carbonero -sus sobrinos- que suponemos no tardaron en buscarle algún uso alternativo que les reportara ingresos económicos, pues la fundación del mayorazgo impedía vender las tierras, edificios y otros bienes vinculados. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otro lado, los López-Carbonero familiares de fray Juan también habían prosperado económicamente con la ayuda del confesor, emparentando con la familia más rica de Villarrubia de Santiago, los Mudarra, que en Corral de Almaguer darían nombre a la calle en la que construyeron su casa solariega. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Uno de sus miembros, Alonso López-Carbonero Mudarra, fraile de la Orden de Santiago y cura párroco de Corral de Almaguer, había comprado incluso la hidalguía al rey abonando 19.000 reales de plata. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Todo por mantener esa apariencia y afán de notoriedad que dominaba todos los campos de la vida española del Siglo XVII. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A su muerte, fray Alonso dejó a la parroquia la casa de la plaza donde habitaba (la actual casa de los curas) con la única condición de que durante las fiestas permitieran a sus familiares utilizar los balcones para ver los toros, al igual que hacían las grandes familias de la localidad desde los otros edificios.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp_ipra0FyOpGboDYJnLxnTqzRI38w5QTDkvU957fBgyXX8hAwHzqy0hrWn_AL8YDKYLUOaFLqTODl9HjNChcG7CrffkGj-q_d9K3tDSYSsBAgiugwMojXXkKk9w2Bue_3ANevmoi3hCls/s2048/Venta+de+la+Casa.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp_ipra0FyOpGboDYJnLxnTqzRI38w5QTDkvU957fBgyXX8hAwHzqy0hrWn_AL8YDKYLUOaFLqTODl9HjNChcG7CrffkGj-q_d9K3tDSYSsBAgiugwMojXXkKk9w2Bue_3ANevmoi3hCls/w445-h640/Venta+de+la+Casa.jpg" width="445" /></a></div>Venta de la Casa a D. Manuel Joaquín</div><div style="text-align: justify;">Carbonero y Mudarra</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Transcurridos 150 años desde su construcción y por orden de Carlos IV (la llamada desamortización de Godoy), el estado enajenó y subastó buena parte de los bienes de los colegios mayores, capellanías, mayorazgos y obras pías de carácter religioso, para intentar mitigar en la medida de lo posible la enorme deuda que arrastraba la nación por culpa de las guerras. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La real Cédula otorgaba a los titulares de esos mismos mayorazgos la posibilidad de comprar, a nivel personal, los bienes incautados por el estado, cuyo usufructo hasta entonces habían disfrutado. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Este fue el caso de don Manuel Joaquín Carbonero y Mudarra (vecino de Villarrubia de Santiago) y titular del mayorazgo fundado por fray Juan Martínez, que compró -en enero de 1807- las casas del vínculo que él mismo había poseído y disfrutado hasta entonces, por la ridícula cantidad de 83.560 reales de vellón (14.625 pagados como vales reales de deuda pública) a los que había que añadir otros 2.506 reales de réditos anuales durante cinco años. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Muy lejos del millón de reales que había costado el edificio.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-0UghUWJPz9BmDSpy6y0p_NDRS89l5xJllW6ZkrrahTOuIqTeDnB7FSeLildbttTU6UBrpzTxCPqvJ4p9oQJ2bL4AMup-veNbucfZv4RwgrfW7odGBmPDQqzSAE4eV10E7zCYJYc6L-QW/s992/diligencia.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-0UghUWJPz9BmDSpy6y0p_NDRS89l5xJllW6ZkrrahTOuIqTeDnB7FSeLildbttTU6UBrpzTxCPqvJ4p9oQJ2bL4AMup-veNbucfZv4RwgrfW7odGBmPDQqzSAE4eV10E7zCYJYc6L-QW/w640-h358/diligencia.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;">Diligencia de finales del Siglo XIX</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pasada la Guerra de Independencia contra los franceses y la subsiguiente crisis económica, don Manuel Carbonero Mudarra, afincado en Villarrubia, decidió desprenderse de la casa del confesor traspasando su propiedad a don José María Medrano y Treviño, teniente coronel de artillería natural de Ciudad Real, que había participado en la defensa de Gerona y de Montjüic durante la invasión francesa. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Don José María Medrano se había instalado en nuestra villa en 1819, como consecuencia de su desposorio en primeras nupcias con doña María Josefa Morales de la Fuente, una de las ricas herederas de la familia “de la Fuente” con numerosas posesiones en Corral de Almaguer. Medrano quedó viudo al poco tiempo, por lo que volvió a casarse con doña María Asunción Baíllo y Chacón de Campo de Criptana. A su muerte la casa fue segregada en partes para los diferentes herederos</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Lo que no se acaba de entender y es bastante probable que se trate de un nombre inventado no hace mucho tiempo, es lo de Casa de Postas. Corral de Almaguer jamás tuvo una Casa de Postas oficial en la que se recibiera el correo, ni aparece recogida entre los itinerarios oficiales de postas de los Siglos XVIII y XIX. De hecho, el Ayuntamiento se veía obligado a mandar a un funcionario dos veces a la semana a Ocaña para que recogiera la valija del correo. Con la llegada del ferrocarril, la posta se trasladó a Villacañas y es ahí adonde debían dirigirse los funcionarios del ayuntamiento para recoger el correo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLLmonPl_7jXV5RN9Wy939mvCYlIk5Lfksqp8yD-EXXriBBBFZR9Q0TyTIMfgVAXGj7zKSujEa2GJNMD7F7znz-Vf-n7Dbxknh23ZhPzFhvh1iB-t4SDJC97HkqGJ1mF5yI4HOTI4jA4O/s487/diligencias+2.JPG"><img border="0" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLLmonPl_7jXV5RN9Wy939mvCYlIk5Lfksqp8yD-EXXriBBBFZR9Q0TyTIMfgVAXGj7zKSujEa2GJNMD7F7znz-Vf-n7Dbxknh23ZhPzFhvh1iB-t4SDJC97HkqGJ1mF5yI4HOTI4jA4O/w640-h380/diligencias+2.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Diligencia de finales del Siglo XIX</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Otra cosa muy distinta es que una de las particiones de la casa, la que comunica con la calle Real, fuera utilizada como Parador y lugar de refresco de las caballerías de la Compañía de Diligencias Generales de España que se dirigían a Valencia, Murcia y Cartagena por el Camino Real. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una carretera que había sido reformado en el último tercio del Siglo XVIII, al estilo de las carreteras europeas, quedando en excelentes condiciones para el tránsito de vehículos de rodadura (diligencias, galeras, calesas y coches de colleras). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un detalle que supieron aprovechar algunos vecinos emprendedores de la localidad, para montar Paradores (hoteles de lujo de la época) y posadas (alojamientos más humildes para arrieros y personas con menor presupuesto). Pero mejor que sea el propio don Gorgonio el que nos lo cuente en su visión del Corral de Almaguer de 1864.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Tiene el pueblo cuatro Paradores, situados en la carretera general que pasa de Madrid a Valencia, muy capaces y cómodos para toda clase de carruajes, con cuadras muy anchas para caballerías, pozos abundantes y bastantes habitaciones para los viajeros. El uno se llama de Berguices, el segundo del vínculo de Valsalobre (perteneciente a una rama de los Collados), el tercero de los señores D. Manuel y D. Miguel Barreda y el cuarto de los herederos de Eusebio Beato. Este se hizo desde los cimientos en 1851 y 1852.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Así también hay cuatro casas Posadas para arrieros. La una en la calle de la cuerda titulada del tío Juan Gabaldón, otra en la esquina de la plaza y calle de Pedro Campo propia de D. Manuel Barreda, otra en la misma calle y la última en la calle de las tiendas. Estas dos últimas corresponden en propiedad al Sr. D. Juan Manuel Collado. Todas cuatro son generalmente buenas para el objeto, aunque sus edificios son de mala construcción y poco sólidos".</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En los comienzos del siglo XX, a la casa de fray Juan Martínez se le añadió el torreón que destaca en su lado oriental con vistas a la plaza mayor. Un torreón que la embellece y le otorga personalidad. A lo largo de este siglo el edificio permaneció dividido en tres partes y con el bellísimo patio también partido en dos, pasando a denominarse Casa de las Valencianas, por habitar en ella dos profesoras solteras conocidas en la población con ese apodo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En la actualidad la casa presenta dos de las particiones restauradas con mayor o menor acierto, mientras la parte principal, conservada como en el siglo XVIII, se encuentra en venta y pendiente de restauración.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCJszFJbJR2X86XuCNNp04UHQYQCJdWgNyDq6GIQSGgfmYdErAyNdrjlOaS8IAQ6bhtsOYltvYMe8ipvlhcEDtA8RQGwh69joXAuBx5ItclVUk_0ZjTfI1UXJq8AyzR-3jd55cDqHD4H-z/s689/portada+principal.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCJszFJbJR2X86XuCNNp04UHQYQCJdWgNyDq6GIQSGgfmYdErAyNdrjlOaS8IAQ6bhtsOYltvYMe8ipvlhcEDtA8RQGwh69joXAuBx5ItclVUk_0ZjTfI1UXJq8AyzR-3jd55cDqHD4H-z/w640-h492/portada+principal.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;">Fachada principal de la Casa del Confesor</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>http://historiadecorral.blogspot.com/2021/05/fray-juan-martinez-lopez-carbonero.html<br /><br /><br /><br /><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-34534031510498528252023-05-22T13:18:00.007+02:002023-10-24T18:13:01.439+02:00Fray Juan Martínez López-Carbonero (Confesor de Felipe IV) (I)<div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_ab3R4w3MNEHhQ_rUq_lpJB5wYCVGtxNrJ7j9FU4-9LAHioCdQhHckfd3DF55sxY-RyiDcZcI5KhQJJWqXQyBAESO-Tp8_wsniomgQXsgFQGchPZGYJagb70Flx3zsZdPDmWQr12KvQ34/s2048/retrato+de+un+dominico+pintado+por+el+Greco.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_ab3R4w3MNEHhQ_rUq_lpJB5wYCVGtxNrJ7j9FU4-9LAHioCdQhHckfd3DF55sxY-RyiDcZcI5KhQJJWqXQyBAESO-Tp8_wsniomgQXsgFQGchPZGYJagb70Flx3zsZdPDmWQr12KvQ34/w297-h400/retrato+de+un+dominico+pintado+por+el+Greco.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Retrato de fraile dominico (el Greco)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">INTRODUCCIÓN</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Muchos fueron los vecinos de Corral de Almaguer que a lo largo de la historia escalaron las más altas dignidades eclesiásticas y civiles del reino, consiguiendo para ellos y sus familias no sólo poder y riqueza, sino un estatus y reconocimiento que, especialmente en su localidad natal, solía manifestarse con la edificación de una gran casa representativa que simbolizara la grandeza del apellido. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esto último se vio reflejado en Corral de Almaguer desde finales del Siglo XV y hasta bien entrado el XVII, llegando a contabilizarse hasta 53 casas de hidalgos y familias pudientes que embellecían el casco antiguo de la población.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esta etapa de esplendor, que coincide en su totalidad con la época de desarrollo económico, social y cultural que se vivió a lo largo del llamado Imperio Español y especialmente durante los reinados de Carlos I y Felipe II, comenzará su declive durante el Siglo XVII, de forma paralela a la decadencia de la monarquía durante el reinado de los últimos Austrias. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pero incluso en períodos de decadencia, podemos encontrar aún un último corraleño que consiguió llegar a la cima de su carrera religiosa. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y no me estoy refiriendo a la obtención de un obispado, una abadía o un priorato, sino a un puesto tan cercano y con tanta influencia sobre el propio Rey, que muchos religiosos de su tiempo hubieran vendido su alma al diablo por conseguirlo: el de Confesor Real.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ANTECEDENTES Y BIOGRAFÍA</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fray Juan Martínez López-Carbonero, o Fray Juan Martínez Grima, como le gustaba nombrarse a sí mismo, o Fray Juan Martínez del Corral, como era conocido en la Corte, había nacido en el año 1590 en Corral de Almaguer en el seno de una familia relativamente acomodada. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Descendía de los Martínez Philipe y los Grima por parte de padre -con un reconocido Prior de Uclés entre sus parientes- y por parte de madre de los López-Carbonero, una de las familia más antiguas de la población, que a pesar de no contar con título de hidalguía (quizás por lejanos antecedentes) estaba catalogada entre las más acaudaladas de la villa y como tal había casado a sus descendientes con las familias hidalgas del municipio.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0UOcwQ32LFT7Z1YhCgQsMmnybewWwsK9Cjwd49Th36h4YnKZqDC9NGW2iH5XZaofT-zKiq2nylWe4XmH-IOuq53YyLqx9XQzyH0XtspdrUZBO9C94qOaddQacKHWGx44qux8pNCeG4psV/s822/San+esteban+de+salamanca.JPG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0UOcwQ32LFT7Z1YhCgQsMmnybewWwsK9Cjwd49Th36h4YnKZqDC9NGW2iH5XZaofT-zKiq2nylWe4XmH-IOuq53YyLqx9XQzyH0XtspdrUZBO9C94qOaddQacKHWGx44qux8pNCeG4psV/w368-h400/San+esteban+de+salamanca.JPG" width="368" /></a></div><div style="text-align: justify;">Fachada de la iglesia y convento de</div><div style="text-align: justify;">San Esteban de Salamanca</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tras acabar sus primeros estudios en Corral de Almaguer ayudado por el maestro de latines que pagaba el patronato de la Capilla de los Gascos a familiares y parientes, Juan Martínez ingresó con 16 años en la Orden de Predicadores (dominicos) y más concretamente en el Convento de la Santa Cruz de Segovia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De ahí pasó al célebre Convento de San Esteban de Salamanca, en el que ya apuntaba maneras, para finalizar sus estudios de teología en el Colegio de Santo Tomás de Alcalá de Henares, donde fue lector de arte, maestro de estudiantes y lector de teología. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Terminada su formación y ordenación sacerdotal, pasó inmediatamente a ejercer como profesor de Teología en varios conventos de la Orden.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hombre enérgico e incansable, nuestro paisano se encontraba profesando como maestro en el convento de Plasencia (Cáceres), cuando fue elegido como Prior del monasterio de Santiago en Pamplona, para que fundase en él un colegio o universidad con grados de arte, filosofía y teología. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De allí pasó al convento del Rosario de Madrid, trasladando la comunidad de frailes desde la calle de la Luna a otro edificio propiedad del Marqués de Monasterio en la calle Ancha de San Bernardo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1-pbsGLmsA_nV00hi2FTWuMk9zjE03J5yeLL_gr7L_NTTKVnTs7ZOXDFOertTQjb9LwTDdofu9vDqcyhoz59hRSa3qIfnZjwnTbO5kEb0CqZ7o2zyXQPqmRs1EoQ3AGw7D5w_-7Jxi3tr/s1600/El+pr%25C3%25ADncipe+Baltasar+Carlos.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1-pbsGLmsA_nV00hi2FTWuMk9zjE03J5yeLL_gr7L_NTTKVnTs7ZOXDFOertTQjb9LwTDdofu9vDqcyhoz59hRSa3qIfnZjwnTbO5kEb0CqZ7o2zyXQPqmRs1EoQ3AGw7D5w_-7Jxi3tr/w333-h400/El+pr%25C3%25ADncipe+Baltasar+Carlos.jpg" width="333" /></a></div>A continuación dirigió en dos ocasiones el convento de San Pedro Mártir de Toledo; el colegio de Santo Tomás de Alcalá, donde fue elegido Rector; el de la Santa Cruz de Segovia, donde fundó dos Cátedras de Sagradas Escrituras; y finalmente y por segunda vez, el convento del Rosario de Madrid, donde murió en el año 1676.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Retrato del Infante Baltasar Carlos</div><div style="text-align: justify;">(Velázquez)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gracias a su ganada fama de hombre sabio, el maestro Martínez fue nombrado relator (asesor de teología) de la Inquisición en 1636, confesor del príncipe Baltasar Carlos y su hermana María Teresa en el año 1642, para pasar poco después a confesar a la reina Isabel de Borbón (primera esposa del monarca) y finalmente al propio rey Felipe IV desde 1644 hasta su muerte en el año 1665. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Incluso después de la muerte del rey, fray Juan siguió confesando durante algún tiempo a la segunda esposa y sobrina del monarca Mariana de Austria y a su hijo Carlos II en su minoría de edad.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYmw-_uu2NTOQe1LOriUYxQSNp38X1ELpJP0QpfAQEmaU71sjVHf1uaIimR4ISPhIqwhkyS0W1vqApi-W6vBKzArdiAcESZjBZmS2lv7DjDN8LQ-iR0alhtLkw6IjMcxjkvYnx5ihWFAGA/s720/400px-Mariana_of_Austria_%2528Vel%25C3%25A1zquez%252C_c._1652%2529.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYmw-_uu2NTOQe1LOriUYxQSNp38X1ELpJP0QpfAQEmaU71sjVHf1uaIimR4ISPhIqwhkyS0W1vqApi-W6vBKzArdiAcESZjBZmS2lv7DjDN8LQ-iR0alhtLkw6IjMcxjkvYnx5ihWFAGA/w222-h400/400px-Mariana_of_Austria_%2528Vel%25C3%25A1zquez%252C_c._1652%2529.jpg" width="222" /></a></div><div style="text-align: justify;">La reina Mariana de Austria.</div><div style="text-align: justify;">Sobrina y segunda esposa de</div><div style="text-align: justify;">Felipe IV (Velázquez)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otro lado, su cercanía al soberano se vio recompensada con la promoción a Consejero Real, miembro de la Junta de Obras y Bosques, e Inquisidor General interino, rechazando –según sus biógrafos- los obispados de Jaén y Santiago de Compostela que le ofreció el Monarca, así como la abadía de Alcalá la Real. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esa misma cercanía le permitió convertirse en mecenas de las artes y las ciencias y reponer la biblioteca del Escorial que había resultado terriblemente afectada por un incendio, además de crear ocho becas para estudiantes en el convento de Segovia, sin contar las numerosas donaciones que hizo a la parroquia de Corral de Almaguer y especialmente a la capilla de sus primos los Gascos, de la que se convertiría en patrón.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">FRAILES Y LUCHAS POR EL PODER</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde la reforma de las órdenes religiosas en el Siglo XVI, el número de frailes y monjas fue creciendo exponencialmente en todo el país. Si para 1598 existían en España 1.326 conventos y monasterios, 20 años después eran ya 2.141 y para el año 1.700 rondaban los 3.000. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El mayor crecimiento se produjo entre las órdenes mendicantes masculinas (franciscanos, dominicos, agustinos, carmelitas, mercedarios y trinitarios) que pasaron de un total de 12.000 frailes sólo en Castilla en 1591 a 34.000 en toda España en el año 1623. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Valga como ejemplo el caso de Madrid, con un incremento de 18 a 31 monasterios y conventos en poco más de 30 años.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsPMQhomZCC9c0VtYuPUY6zGE14Lwv8KjNMME91B8agWEV2KpnFpywhruCzN4FSFTQ3ef4oavOOTeSduCPJ9eDdSMh2r6BtOqFriOTe8ZrLIj2CyDOTgUm3o4aeWdFpHUELily7jimiBfj/s771/San+Pedro+M%25C3%25A1rtir+de+Toledo.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsPMQhomZCC9c0VtYuPUY6zGE14Lwv8KjNMME91B8agWEV2KpnFpywhruCzN4FSFTQ3ef4oavOOTeSduCPJ9eDdSMh2r6BtOqFriOTe8ZrLIj2CyDOTgUm3o4aeWdFpHUELily7jimiBfj/w640-h356/San+Pedro+M%25C3%25A1rtir+de+Toledo.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Claustro del convento de San Pedro Mártir de Toledo</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un increíble aumento de frailes que, sin embargo, no se correspondía en absoluto con un aumento paralelo de vocaciones, pues lo cierto es que los conventos españoles se convirtieron durante la crisis económica de los Siglo XVII y XVIII en refugio de hombres y mujeres que tan sólo buscaban un plato diario de comida. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1621 el Consejo de Castilla, informaba a Felipe IV de que «la mayoría del clero regular en la actualidad en estos reinos sigue este camino como medio de conseguir suficiente alimento para comer, más que por su auténtica devoción cristiana» No es de extrañar por lo tanto que en el convento dominico de San Pedro Mártir de Toledo se llegasen a contar hasta 15 corraleños por estas fechas y en el de Ocaña 23. Sin embargo, no debemos pasar por alto que también hubo muchos otros que vivieron su vocación con auténtico espíritu religioso -no exento de ambición- como fue el caso de nuestro paisano Fray Juan Martínez López-Carbonero.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Para un religioso del Siglo XVII, el culmen de su carrera eclesiástica lo constituía el acceso al confesionario regio. Los confesores reales no sólo gozaban de la prerrogativa de acudir libremente a palacio y ver al rey en cualquier momento sin tener que guardar el estricto protocolo que regía en la Corte Española, sino que además se convertían automáticamente en Consejeros Reales que trascendían con demasiada frecuencia su labor espiritual, para inmiscuirse en asuntos de gobierno que competían exclusivamente a sus ministros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfe4U8ksawLHhm02pabrDDIXAbANYxYXebn7_09N8EqKJjgUepRd3YjpybgHsP8SUSLRa19xXNcf12899u1aUxt944TTwJ0LVEPiz5k3kstagcyD8Aa88uumSNLa1GupCzPJLYkV1neH5Q/s1200/retrato+de+fraile+dominico.+Rubens.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfe4U8ksawLHhm02pabrDDIXAbANYxYXebn7_09N8EqKJjgUepRd3YjpybgHsP8SUSLRa19xXNcf12899u1aUxt944TTwJ0LVEPiz5k3kstagcyD8Aa88uumSNLa1GupCzPJLYkV1neH5Q/w335-h400/retrato+de+fraile+dominico.+Rubens.jpg" width="335" /></a></div><div style="text-align: justify;">Retrato de fraile dominico (Rubens)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde la Edad Media, el confesionario regio estuvo controlado casi en exclusiva por la poderosa Orden de Predicadores (los dominicos) cuya elocuencia y estudios teológicos los hacían especialmente adecuados para aconsejar a los monarcas en las cuestiones espirituales. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De esa cercanía al trono la Orden obtenía numerosos beneficios, pues los reyes y los altos cargos de la Corte, a instancia de los confesores, se convertían con frecuencia en patronos y protectores de nuevos monasterios y conventos dominicos, a los que ayudaban y engrandecían económicamente. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Si tenemos en cuenta además que los monarcas españoles disfrutaban del derecho de presentación de aspirantes a obispos, arzobispos y otras dignidades eclesiásticas ante el Papa (que solía rubricarlos sin problemas) y que ese tema los reyes solían dejarlo en manos de sus confesores, entenderemos el poder que ostentaban y la red clientelar y de adulación que se fue tejiendo a su alrededor. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Eso sin mencionar el descarado nepotismo que suponía promover en las sedes obispales a miembros de su congregación, cuando no de su propia familia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sin embargo, con la llegada de la Orden de los Jesuitas en 1540 y su renovada visión de la teología (menos dogmática y conservadora), las tornas fueron cambiando poco a poco en las diferentes Cortes Europeas, hasta el punto de que para el Siglo XVII la única que mantenía un dominico en el puesto de confesor real, era La Muy Católica Monarquía Española. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otro lado, la Compañía de Jesús, por su propia organización interna en forma de red y carácter “cuasi militar”, ambicionó desde el principio relacionarse con el poder y ocupar los puestos eclesiásticos más influyentes del reino, incluido el de confesor real.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRmWG_R2MkuxbG8Styjd2K8aDOl6PP4rrTr-YqQPfDbTzqVN_NYJZOYPwHCt01mLvxFHLbDQiI4Y4slhMz9bxeZF9oGnj-bttRxEcpTp8T9S4cgkr9csMBZUrTqnTcOIe0bosEhGTOn4sL/s2048/jose-de-ribera-retrato-de-un-jesuita.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRmWG_R2MkuxbG8Styjd2K8aDOl6PP4rrTr-YqQPfDbTzqVN_NYJZOYPwHCt01mLvxFHLbDQiI4Y4slhMz9bxeZF9oGnj-bttRxEcpTp8T9S4cgkr9csMBZUrTqnTcOIe0bosEhGTOn4sL/w225-h400/jose-de-ribera-retrato-de-un-jesuita.jpg" width="225" /></a></div><div style="text-align: justify;">Fraile jesuita (Ribera)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Este hecho acarrearía una auténtica batalla dialéctica entre las dos órdenes religiosas, a la que se uniría el conflicto por el dogma de la Inmaculada. Una lucha muy arraigada entre el pueblo llano (en el vecino pueblo de Horcajo de Santiago se sigue celebrando la fiesta del Vítor como reflejo de aquél antiguo desacuerdo) que enfrentaba a los que apoyaban el culto a la Inmaculada Concepción de la Virgen María (fundamentalmente franciscanos y jesuitas) y los que negaban que María hubiera sido concebida sin pecado original, fundamentalmente dominicos y agustinos. Todas estas desavenencias, unidas a las diferentes facciones, juegos de intereses y luchas de poder que se hicieron presentes tras la muerte sin descendencia del último Austria, Carlos II, otorgarían el confesionario real a los Jesuitas durante el Siglo XVIII.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">FRAY JUAN MARTÍNEZ COMO ASESOR DE FELIPE IV</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Aunque –como apuntamos anteriormente- la labor de los confesores reales debía circunscribirse exclusivamente a los asuntos espirituales del monarca, lo cierto es que con demasiada frecuencia traspasaron esa borrosa frontera entre lo espiritual y lo material, convirtiéndose en auténticos consejeros de gobierno. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Consejeros que conocían los pecados y debilidades del monarca como nadie y por lo tanto sabían dónde y cómo influir en su conducta y toma de decisiones.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifNvZUBJSQEaBNCHewqA_spK2ZvpjD_HfuXPk4fbVgBut2g52ELbvr-RwPZfGKXjj9fcVx_f9_3vWxN3uEC8gX_c4DVpZVD_ZLrhX0pZnjILeN8bIoizS2bNRKf1tUcD9zuX4GZRrTeY70/s2048/retrato_de_felipe_iv_en_armadura_by_diego_velazquez-scaled.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifNvZUBJSQEaBNCHewqA_spK2ZvpjD_HfuXPk4fbVgBut2g52ELbvr-RwPZfGKXjj9fcVx_f9_3vWxN3uEC8gX_c4DVpZVD_ZLrhX0pZnjILeN8bIoizS2bNRKf1tUcD9zuX4GZRrTeY70/w305-h400/retrato_de_felipe_iv_en_armadura_by_diego_velazquez-scaled.jpg" width="305" /></a></div><div style="text-align: justify;">Retrato de Felipe IV en su juventud</div><div style="text-align: justify;">(Velázquez)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Felipe IV era un hombre sensible y de amplia cultura, gran aficionado a la caza y buen jinete, que escudaba su timidez, al igual que su abuelo Felipe II, tras la rigidez y compostura ceremonial. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una etiqueta y seriedad protocolaria que escondían a un hombre profundamente religioso en continuo conflicto con los placeres sensuales de la carne que lo dominaban y de los que era un auténtico obseso. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esa profunda contradicción que esclavizaba su vida y amargaba su alma, lo llevaban a sufrir continuas crisis de culpabilidad, en las que achacaba a sus pecados las muchas derrotas y males del reino. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otro lado, el llamado “rey planeta” o “rey pasmado” como también lo apodó Torrente Ballester por la peculiar expresión de su cara, no dejaba de ser un monarca débil de carácter que había dejado los complicados asuntos de gobierno en manos de su valido el Conde-Duque de Olivares, cuya ambiciosa política exterior llevaría de fracaso en fracaso a la Nación. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una nación incapaz ya de mantener tantas guerras en tantos y tan lejanos lugares, que se vería envuelta en una grave recesión económica y cuatro bancarrotas, y que acabaría el reinado con la pérdida definitiva de Portugal y el fin de la hegemonía española en Europa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr37bFLvEMpVMY33ojDyzpHxcs6gp1Dc_VTY_gTp6HFYYJFC8GThZr-K6bskff-22Pp9BhZCG3PEk4YSGzXPaoUMNx8uBj8-DDlq24CUUMFaWROOVv9ZU7jWp9juHunxwDKlZtfhmLPi4H/s721/606px-Philip_IV_of_Spain.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr37bFLvEMpVMY33ojDyzpHxcs6gp1Dc_VTY_gTp6HFYYJFC8GThZr-K6bskff-22Pp9BhZCG3PEk4YSGzXPaoUMNx8uBj8-DDlq24CUUMFaWROOVv9ZU7jWp9juHunxwDKlZtfhmLPi4H/w336-h400/606px-Philip_IV_of_Spain.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Retrato de Felipe IV en su madurez</div><div style="text-align: justify;">(Velázquez)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La idiosincrasia anímica de Felipe IV, inmortalizada de forma magistral por Velázquez, unida a la grave situación del país, traía por la calle de la amargura a nuestro paisano fray Juan Martínez y le proporcionaba no pocas contradicciones y quebraderos de cabeza. Fray Juan era consciente de que no debía inmiscuirse en los asuntos de estado, pero le dolía sobremanera contemplar cómo el Rey dejaba las responsabilidades de gobierno en un personaje como el Conde-Duque de Olivares, un hombre astuto y extremadamente ambicioso, con el que sin embargo estaba obligado a entenderse y guardar una correcta compostura. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Olivares a su vez, era consciente del poder que ejercía el confesor sobre la conciencia del monarca, por lo que desde el principio intentó atraerlo a su camarilla. Fray Juan –que de tonto no tenía un pelo- hacía lo posible por nadar y guardar la ropa, intentando no verse envuelto en alguna de las muchas intrigas de la Corte que buscaban la caída de Olivares, permaneciendo neutral siempre que podía y buscando el mayor beneficio posible para sí mismo y para la Orden.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbMTELGJiD5xDvyvNVMqONkvgE-cbVfuqoIM4e5uo0XEHRK6o5kZfCqF1NGnjCplhqNIj1bx7rMp4MVRvMxyMBBhEWKCC8BupLKW_hJVxOr4oMrC-4hZrfEV-VJYlExl-Oy5TXuH4r1rK7/s1155/Conde+duque+de+olivares.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbMTELGJiD5xDvyvNVMqONkvgE-cbVfuqoIM4e5uo0XEHRK6o5kZfCqF1NGnjCplhqNIj1bx7rMp4MVRvMxyMBBhEWKCC8BupLKW_hJVxOr4oMrC-4hZrfEV-VJYlExl-Oy5TXuH4r1rK7/w300-h400/Conde+duque+de+olivares.jpg" width="300" /></a></div>Una posición difícil de mantener que había granjeado no pocas enemistades a su antecesor fray Juan de Santo Tomás. Un verso suelto que se atrevió no sólo a criticar directamente al valido, sino también a la presión fiscal a la que se estaba sometiendo a la población con la devaluación de la moneda de vellón y los enormes gastos que acarreaban las obras del palacio del Buen Retiro, en una época de tan grave crisis económica. Fray Juan de Santo Tomás murió ese mismo año.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Retrato del Conde-Duque de Olivares</div><div style="text-align: justify;">(Velázquez)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Más prudente que su antecesor, pero no menos combativo, nuestro paisano intervino también en multitud de cuestiones políticas e incluso llegó a escribir un tratado de discursos teológicos y políticos. Aunque quizás la intervención más famosa y que más trascendencia tuvo, fue su férrea oposición al impuesto que pretendía gravar 4 reales por cada fanega de trigo que se llevara a moler. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un impuesto a todas luces injusto para los campesinos que, de haberse aprobado, hubiera supuesto doblar el precio de la harina (y por lo tanto del pan de los pobres) en una época de grave crisis económica que había llenado los caminos y las ciudades de mendigos. </div><div style="text-align: justify;">Fray Juan –quizás recordando sus orígenes humildes- se erigió en portavoz de los más necesitados y con sólidos argumentos consiguió que el proyecto fuera desestimado.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbpd3MqEmVYym5R1W2yeMm0pHMzvHfh89LWHp7YeCfbx3Cl_3tp_q4dfSaFiJica3KTKSHusPa7WCs3Xg-UGGSQq2Nm8AAeyV3jvO6U7rergajSUqz6deLT7HnKKcDGFo5QPW_TkFrSyrj/s795/San+felipe+el+real+gradas.JPG"><img border="0" height="486" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbpd3MqEmVYym5R1W2yeMm0pHMzvHfh89LWHp7YeCfbx3Cl_3tp_q4dfSaFiJica3KTKSHusPa7WCs3Xg-UGGSQq2Nm8AAeyV3jvO6U7rergajSUqz6deLT7HnKKcDGFo5QPW_TkFrSyrj/w640-h486/San+felipe+el+real+gradas.JPG" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">San Felipe el Real de Madrid. Lugar de reunión y mentidero de la villa</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b></div>Fuente:<br />http://historiadecorral.blogspot.com/2021/05/fray-juan-martinez-lopez-carbonero.html<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-81166552366587816292023-05-21T12:39:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.444+02:00Simbología de los Elementos Ornamentales del Mundo Visigodo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje2_o3iQEZBTp0c5-rrENbsAQ-ySmafLozCnpKC_pr4OSe-YJkJ9L7k372u97F4ie-b2t_82sR5PP1oV9ARsG5ALoDfUkrHx8k9ijnwtYlSB0gFuGK7dUT3BKG0TaV4L_EqoSnJcinVt2wNvmniramgUnyknZVvqWnI-95_A6rHAee8o2j_kYPdI5CCw/s300/image.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="257" data-original-width="300" height="343" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje2_o3iQEZBTp0c5-rrENbsAQ-ySmafLozCnpKC_pr4OSe-YJkJ9L7k372u97F4ie-b2t_82sR5PP1oV9ARsG5ALoDfUkrHx8k9ijnwtYlSB0gFuGK7dUT3BKG0TaV4L_EqoSnJcinVt2wNvmniramgUnyknZVvqWnI-95_A6rHAee8o2j_kYPdI5CCw/w400-h343/image.jpg" width="400" /></a></div>Palma. </span></b></div><div style="text-align: justify;">Este motivo geométrico se documenta, sobre todo, en el sur de la península. Es posible que este motivo proceda del norte de África (Villalón, 1985: 342). Símbolo de victoria. La primitiva iglesia la adoptó para expresar el triunfo del cristiano sobre la muerte por la resurrección. Suele aparecer acompañada del monograma constantiniano, en este caso significa que toda victoria del cristiano sobre sus enemigos se debe a este nombre y a este signo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A partir de la Edad Media la palma se empleó como símbolo de martirio (Martigny, 1894: 614-615). Para Cirlot es también emblema de la victoria (1985: 353). Línea ondulante o Zig-zag. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se trata de una decoración muy común en cualquier arte geométrico. Villalón lo relaciona con el arte geométrico de Tripolitania (Argelia) desarrollado entre los siglos V y VI d.C. y dispersa su aparición en toda España.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"> Rosetas. </span></b></div><div style="text-align: justify;"><br />Aparecen representadas de dos formas: a) Roseta de cuatro pétalos lanceolados radiales. Esta figuración está relaóonada con las combinaciones geométricas a compás tan frecuentemente utilizadas en las composiciones ornamentales romanas, sobre todo en la musivaria;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> b) Roseta de ocho pétalos. Procede de composiciones inspiradas en los esquemas musivarios. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se trata de un emblema símbolo ligado desde la más remota antigüedad a concepciones cósmicas y religiosas. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk2O4omhLG9Z3lYrJzaPI1ep9qJzmG-dATV_y2OJY0mie5Hxy6GGRAc-xa_xAjOPXjjp0e8PdVyK1XdksJGOE-M3j251pyIJyU7esfsIG6TYW6EQBe04YNs6Y5yjOIj5RGturRc4XsMJkJjzrmxeDoMNj8zw8oPV9XPHZBKlqnpRC6Lt77p4Wq3tPylQ/s520/4409-10622.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="520" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk2O4omhLG9Z3lYrJzaPI1ep9qJzmG-dATV_y2OJY0mie5Hxy6GGRAc-xa_xAjOPXjjp0e8PdVyK1XdksJGOE-M3j251pyIJyU7esfsIG6TYW6EQBe04YNs6Y5yjOIj5RGturRc4XsMJkJjzrmxeDoMNj8zw8oPV9XPHZBKlqnpRC6Lt77p4Wq3tPylQ/w308-h400/4409-10622.jpg" width="308" /></a></div>Es uno de los signos que más dominio ha tenido en la historia de la representación geométrica (Cruz Villaló, 1985: 318-320). Tanto las rosetas como las estrellas son formas de representación que pertenecen a la categoría de los signos centrados, están trazados en tomo a un punto central desde el que irradian sus partes componentes y del que equidistan las mismas al encontrarse la mayor parte de las veces inscritos en círculos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Existe una asociación simbólica con las ideas del equilibrio que se identifica con la armonía y el justo medio, equivalentes a la justicia y con las ideas del principio y fin de todas las cosas, imagen de la unidad primordial y en sentido inverso, es el centro al que han de retornar todas las cosas que han salido de él. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ambos signos geométricos aluden a la divinidad de modo abstracto (Cruz VilJalón, 1985: 325-326). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El caso de las <b>rosetas de cuatro pétalos</b> lanceolados puede simular la representación de estrellas, estos signo debieron llevar implícito un simbolismo semejante al de Cristo o el Crismen . </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">Las estrellas </span></b>pueden ser símbolos de la divinidad, de la eternidad del Salvador; indican al soberano dominio que su padre le ha dado en los cielos, así como también el reino eterno que ha conquistado él mismo por su pas1on sobre el género humano (Martigny, 1894: 300). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Para Cirlot como fulgor en la oscuridad, es símbolo del espíritu. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Siguiendo a Bayley la estrella tiene muy pocas veces sentido singular y aparece casi siempre bajo el aspecto de multiplicidad. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Simboliza entonces el ejército espiritual luchando contra las tinieblas. Cree que su significado dependerá de su forma, número de puntas, disposición y color (1985: 199). Globo, punto o Perla. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El punto para Cirlot es en origen centro. Principio de la manifestación y de la emanación (1985: 377), la perla ha sido asimilada al alma humana (Cirlot, 1985: 358). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">Motivos Vegetales. </span></b></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd9LrYI144jyNNGNc1yAuyNwDgvjj0SNfkf-xfuqlv-eYTY7HnXeSOppTU4DHqgZnzYI1H-Jup_xdHx73TCQlyGPcdkm4wl9KSPUyaP4415Bz77qlwmFjODVHuVgbTCUTfDCrUC9jtLzO54grVQCSfXK5Y6bhDGyEPdm2aDwpqPRuYV0vZn48awRf3Fg/s277/cordo2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="277" data-original-width="246" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd9LrYI144jyNNGNc1yAuyNwDgvjj0SNfkf-xfuqlv-eYTY7HnXeSOppTU4DHqgZnzYI1H-Jup_xdHx73TCQlyGPcdkm4wl9KSPUyaP4415Bz77qlwmFjODVHuVgbTCUTfDCrUC9jtLzO54grVQCSfXK5Y6bhDGyEPdm2aDwpqPRuYV0vZn48awRf3Fg/w355-h400/cordo2.jpg" width="355" /></a></div>La flor es al mismo tiempo causa y efecto, la culminación y el comienzo, lo engendrado de la planta y el engendrador de la semilla de la que crece la planta. Su forma, el cáliz, la vincula física y etimológicamente con el cáliz de la liturgia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La flor con frecuencia es el símbolo de la Virgen María (Baldock, 1992: 124). Triángulos. Imagen geométrica del ternario, equivale en el simbolismo de los números al tres. En su posición normal , con el vértice hacia arriba también simboliza el fuego y el impulso ascendente de todo hacia la unidad superior, desde lo extenso (base) a lo intenso (vértice), imagen o punto irradiante. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El <b>triángulo invertido</b> es un símbolo complejo y ambiguo. Signo del agua, expresa la involución por la dirección hacia abajo de su punta (fuerza) (Cirlot, 1985: 448). En la iconografía moderna son considerados como símbolo de la trinidad (Martigny, 1984: 819).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"> Cruz. </span></b></div><div style="text-align: justify;">En el complejo simbolismo de la cruz, que no niega ni sustituye, sino ratifica su sentido histórico en la realidad del cristianismo, entran dos factores esenciales: el de la cruz propiamente dicha y el de la crucifixión. La cruz se ofrece como una incursión del árbol de la vida paradisiaco. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">León. </span></b></div><div style="text-align: justify;">Desde la antigüedad el león ha simbolizado para los seres humanos al rey de los animales. Se creía que su naturaleza tenía una afinidad esencial con el fuego; que de sus ojos irradiaba el fuego del sol con una fuerza en cierto modo animal. La figura del león se ponía en las puertas de los templos paganos antiguos y en los tronos reales, como señal de poder y vigilancia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">También el león representaba en algunas ocasiones poderes catastróficos. En la Biblia la imagen del león aparece con los significados positivos y negativos. En la antigüedad decían que el león mientras dormía vigilaba (de ahí la figura del león en las puertas y en los llamadores de las puertas). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Durante la Edad Media, para explicar el simbolismo del león, se decía que las leonas parían a su cachorro muerto, pero que su padre lo despertaba al tercer día con su ali ento, como también Jesucristo fue despertado de entre los muertos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Suele tener una simbología positiva, siendo identificado con Cristo, "León de Judá" . El león es una animal que devora pero al que se le atribuye la cualidad de regenerar al hombre, capacitándolo para una nueva vida , porque confiere a su víctima algo de su propia potencia vital, realizando en ella una verdadera metamorfosis, por eso es símbolo de resurrección. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">Elementos serpentiformes. </span></b></div><div style="text-align: justify;">La serpiente tanto en la escena del Génesis como en la iconografía mariana en general representa el demonio, enemigo de dios y de la salvación de los hombres. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Puede ser la representación del pecado original. Uno de los serpentiformes parece representar una bola o esfera en la boca, lo que puede hacer alusión a la bestia de siete cabezas del Apocalipsis, que según los bestiarios, se consideraba que era producido por la baba de la serpiente. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">Columna o pilar. </span></b></div><div style="text-align: justify;">En muchas tradiciones la columna o el pilar pertenecen al grupo cósmico del eje del mundo (árbol, escala, mástil y cruz). Ambos elementos unen y separan simultáneamente el cielo y la tierra. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cuando los israelitas salieron de Egipto para dirigirse a la tierra prometida </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">« ... el Señor iba delante de ellos de día en columna de humo para guiarles el camino y de noche en columna de fuego para alumbrarles, de manera que pudieran viajar de día y de noche» (Éxodo 13:21-22); " ... Salomón levantó dos columnas de bronce en la entrada al vestíbulo del templo" (I Reyes 7:15-22). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dos columnas o pilares delimitando la entrada o acceso al santuario representan un estado de dualidad que se resuelve con el camino entre ambas que conduce a una nueva idea (Baldock, 1992: 139). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En los monumentos cristianos se emplea ordinariamente la columna aislada como símbolo de la Iglesia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Para Cirlot en las alegorías y símbolos gráficos casi nunca aparece una columna sola, sino que son dos. Cuando están colocadas a los lados de un escudo equivalen a los tenentes (fuerzas contrarias en equilibrio tenso). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Lo mismo si sostienen un dintel. Los dos pilares o columnas simbolizan cósmicamente la eterna estabilidad, su hueco, la entrada a la eternidad. Aluden también al templo de Salomón (imagen de la construcción absoluta y esencial). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Recoge la idea expresada por Saunier y considera que las dos columnas que se alzan a la entrada de los templos expresan las ideas de evolución e involución, el bien y el mal. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En algunas ocasiones esta dualidad se marcaba físicamente con la distinta naturaleza del material; según las leyendas, en el templo de Hercules en Tiro una de las columnas era de oro y la otra de piedra semipreciosa. En la tradición hebrea las dos columnas se denominan de la Misericordia y del Rigor (1985: 141). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Para R. Barroso y J. Morín de Pablos (1995: 9) la representación de la columna está ligada al crismón y a la cruz. Especifican que el tema de la "columna universal" gozó de cierta fama dentro del mundo visigodo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A través de ella se puede observar el proceso de progresiva esquematización del árbol de la vida y su transformación en pilar, siendo interpretado como un paso de Jo concreto a lo abstracto. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La columna se ha representado con sus tres partes esenciales (basa, fuste y capitel), con ciertas semejanzas a las columnas de época Visigoda, muy habituales en la escultura de Mérida y Toledo (Villalón, 1985: 177 y ss.). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">Venera. </span></b></div><div style="text-align: justify;">Probablemente representada de modo esquemático en el elemento trilobulado. Símbolo referente a la vida eterna y felicidad celestial , símbolo de la resurrección. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La concha es la tumba, una morada momentánea que el hombre debe abandonar un día. La membrana con la que el molusco cierra su entrada en el invierno y que no rompe hasta la primavera representa la tapa del ataúd que debe ser levantada el dfa de la resurrección. En los sepulcros cristianos se observa con frecuencia la presencia de conchas marinas enteras o rotas fijadas en el exterior de los loculi</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div>Alberto Moraleda Olivares </div><div>Sergio de la Llave Muñoz</div><div><br /></div><div>https://realacademiatoledo.es/wp-content/uploads/2019/03/03.-Un-relieve-figurado-de-tradici%C3%B3n-visigoda.-La-placa-de-Calera-y-Chozas-por-A.-Moraleda-y-S.-de-la-Llave.pdf</div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-57392357076528636952023-05-19T10:06:00.003+02:002023-10-24T18:13:01.442+02:00Un Poema Inédito del siglo XVIII dedicado a la Romería de Espinoso a Piedraescrita. Abraham Madroñal<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFE84Cku4Jq2MuLE7nz78WcviYmnl0TucKr2hXN7LLD0eNol2UgBT_Qswpd17b0Y9lpj3b4HSSL4XcjX95vAybaW5phiP5Epejkn6OYyw26UZYZDrPaQcotpZ4omvAGaa3NSGaM3dUjLMR/s1600/9.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFE84Cku4Jq2MuLE7nz78WcviYmnl0TucKr2hXN7LLD0eNol2UgBT_Qswpd17b0Y9lpj3b4HSSL4XcjX95vAybaW5phiP5Epejkn6OYyw26UZYZDrPaQcotpZ4omvAGaa3NSGaM3dUjLMR/w640-h360/9.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Foto de 2016 (fuente Youtube)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un manuscrito literario sobre Talavera y su antigua tierra</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hace algún tiempo, en el homenaje talaverano a don Fernando Jiménez de Gregorio, dimos cuenta del manuscrito 14763 de la Biblioteca Nacional de España, que contenía diversos textos literarios relacionados con Talavera y su tierra<a href="file:///C:/Users/USUARIO/Desktop/PiedraescritazzzZ.docx#_ftn1">[1]</a>. Otros investigadores guiados por aquella descripción del manuscrito han publicado después otras piezas del mismo, particularmente una comedia y un entremés<a href="file:///C:/Users/USUARIO/Desktop/PiedraescritazzzZ.docx#_ftn2">[2]</a>, pero quedan muchos versos por editar y esos versos son importantes para la tierra de Talavera.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Solo sabemos en lo que toca a su autor que el manuscrito está compuesto por un tal Pineda, pero contra lo opinión de los que han tratado de él, más que tratarse de un ingenio talaverano, parece que es un escritor de Madrid que compone una serie de obras a petición de un amigo de la ciudad de la cerámica, que tal vez le invitaría a conocer su tierra en época festiva. Sí tenemos noticia de que era dueño de dicho manuscrito una tal Josef (su apellido está tachado), que dice en la primera hoja: “Este manuscrito lo compré en la ciudad de…1776” y firma.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En efecto, el manuscrito recoge comedias de claro sabor talaverano, como las tituladas Flor hay que a un Prado hace cielo, dedicada a la ermita del Prado, o Los tres hermanos del cielo y mártires de Talavera, centrada en los santos Vicente, Sabina y Cristeta, etc. A buen seguro, dichas comedias, autos y entremeses se escenificaron en los teatros talaveranos de la época<a href="file:///C:/Users/USUARIO/Desktop/PiedraescritazzzZ.docx#_ftn3">[3]</a>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un poema dedicado a la romería de Espinoso a Piedraescrita</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pero no solo contiene el manuscrito textos teatrales, a partir del folio 346 aparecen los poemas, precedidos de un subtítulo algo rimbombante que dice: Frutos de la ociosidad, si hay ociosidad con fruto, que en variedad de conceptos, ya místicos ya profanos, ofrece a los de buen gusto el buen gusto de su autor. Entre dichos frutos se recoge una serie de poemas que tienen sabor local, como el que alude a la villa de El Carpio [de Tajo] y a los duques de Uceda, cuando recuperaron su señorío sobre la villa; como El Carpio obtuvo tal título en 1737, el poema tiene que ser posterior, aunque parece muy cercano en fechas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El otro es este que vamos a transcribir ahora, que relata cómicamente lo que parece una romería desde Espinoso del Rey hasta Piedraescrita, todo ello en el marco de un festejo popular en el verano, en el que también hubo toros y comedias. Hasta ahora, no teníamos noticia de un texto literario tan antiguo para una tradición que debió de ser común entre nuestros antepasados.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Conocemos bien las romerías y peregrinaciones populares, mantenidas hasta hoy, de los jareños a Guadalupe, o a la ermita del Prado de Talavera; y teníamos noticia de esta costumbre de peregrinación a la antiquísima y muy bella ermita de Piedraescrita, que tan maravillosos tesoros alberga en forma de frescos románicos y azulejería talaverana del siglo XVI, porque así lo señalan las Relaciones topográficas de Felipe II, al tratar justamente de Espinoso:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“A tres leguas de este lugar hay una ermita que se dice Nuestra Señora de Piedra Escripta, a la cual acude mucha gente de lugares a la redonda, la cual está en un desierto, y acuden a ella en tiempo de verano, la cual ermita es tan antigua que no hay memoria de hombres de cuándo se fundó, y que es público que ha hecho milagros, pero que este testigo no los ha visto” (Relaciones histórico-geográficas-estadísticas de los pueblos de España. Reino de Toledo. Ed. Carmelo Viñas y Ramón Paz. Madrid, CSIC, 1951, I, p. 352).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tanto la ermita como la romería tienen orígenes más antiguos, según los estudiosos, acaso del siglo XI la primera y de mediados del XIII la segunda. Como en el caso de la Virgen de Guadalupe, también aquí se cuenta la leyenda de la aparición de la Virgen a un vaquero de Espinoso, al que le encargó construir una ermita en ese lugar de Piedraescrita donde hoy sigue existiendo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Incluso se nos conserva alguna imagen de la Virgen que había en aquella iglesia utilizada en impresiones sueltas que los peregrinos podían llevarse como recuerdo para después rezar a dicha imagen y obtener una indulgencia, tal y como reproducimos más adelante. La romería se ha mantenido hasta la actualidad, y según la información proporcionada por el propio ayuntamiento de Espinoso, la imagen de la Virgen se trae cada siete años a esta villa:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“La Virgen permanece cuatro meses en Espinoso, desde el tercer sábado de mayo hasta el tercer sábado de septiembre, en el transcurso de este tiempo se hacen misas de barrio y procesiones, recorriendo todas las calles del pueblo” (<a href="http://espinosodelrey.es/municipio/eventos.html">http://espinosodelrey.es/municipio/eventos.html</a>). Consulta de febrero de 2019.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nuestro poema es el ejemplo más antiguo de la romería en un texto literario, como decimos, y por eso (y por su interés) pensamos que merece la pena reproducirlo en su integridad. Por el códice donde se contiene, el poema se escribe a principios del siglo XVIII, pero sin duda tiene todas las características de los textos barrocos, particularmente de los de corte cómico que habían impuesto Góngora, Lope o Quevedo (de forma singular este último). Está escrito en forma de silva, es decir, con una sucesión de versos endecasílabos y heptasílabos que riman en pareado, normalmente en consonante, aunque también alguno rima en asonante. Se compone de 306 versos.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nos interesa su lenguaje, especialmente la presencia de palabras y expresiones propias de la comarca que dice expresamente “uno de la Jara”, aquí presentado como un rústico aldeano que causa la risa y la burla del autor del poema. Igualmente, interesan determinadas alusiones literarias, como al caballo de don Quijote o a la jaca del famoso Velasquillo, truhán de los Reyes Católicos, que aparece como protagonista de buen número de cuentos tradicionales del siglo XVI, como recoge Juan de Timoneda, entre otros.</div><div style="text-align: justify;">En lo que toca a la edición, he procedido a modernizar las grafías y a modificar la acentuación, puntuación y mayúsculas, según las últimas normas de la Real Academia Española. Corrijo también si advertirlo errores de copia como tetra por treta, y otros similares. Pero respeto casos de s por x (estraño), ll por rl (advertillo) o formas antiguas como aqueste, estrotras, fragrancia, etc. Indico las palabras ilegibles con tres puntos entre corchetes.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="file:///C:/Users/USUARIO/Desktop/PiedraescritazzzZ.docx#_ftnref1">[1]</a> Abraham Madroñal, «Estudio y edición del Entremés de los figurones (un manuscrito dramático talaverano en la Biblioteca Nacional) », Homenaje de Talavera y sus tierras a F. Jiménez de Gregorio, Toledo, Ayto. Talavera de la Reina, 1998, pp. 363-380.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="file:///C:/Users/USUARIO/Desktop/PiedraescritazzzZ.docx#_ftnref2">[2]</a> Juan de Pineda, Flor hay que a un Prado hace Cielo y Estrella que vence a el Sol (1728), transcripción y presentación de Ángel Ballesteros Gallardo. Talavera: Excmo. Ayuntamiento, 2010. También Pedro Tenorio Matanzo: «Un entremés inédito de Juan de Pineda (Estudio y edición del entremés del Doctor Chamorro)», <a href="https://dialnet.unirioja.es/servlet/revista?codigo=7845">Alcalibe: revista Centro Asociado a la UNED Ciudad de la Cerámica</a>, <a href="https://dialnet.unirioja.es/ejemplar/185914"> 7, 2007</a>, pp. 205-232.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="file:///C:/Users/USUARIO/Desktop/PiedraescritazzzZ.docx#_ftnref3">[3]</a> La loa primera (para la comedia El Eneas de Dios) se dice que se escenificó en una función de ánimas por carnestolendas en la parroquia talaverana de San Andrés y al final se indica que la compuso un devoto de las Ánimas, a petición de don Francisco de la Cerda, administrador de la renta del tabaco en Talavera, en 1724. Asimismo, en la Loa para la comedia Flor hay que a un Prado hace cielo, se dice que la compuso, tanto la loa como la comedia, “un devoto de Nuestra Señor del Prado, natural de Madrid, a petición de un amigo suyo en la villa de Talavera de la Reina” (f. 105). Al final de la comedia se lee, que fue aprobada por el vicario en la villa de Talavera, en 1728.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOZVh9EV7G5j9V06Ko4cZx6yWoScbZseotL6U-tmlbg55GbuI1wv6vtjxw8AeY4kL7UL66H4NcprRihZ2rRAtXK2v9nD8UxAL5BjMeQ7Gy3Sd4-eXU4W25ZB3254p0RY625U6dxzxTPmj1/s1600/0.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOZVh9EV7G5j9V06Ko4cZx6yWoScbZseotL6U-tmlbg55GbuI1wv6vtjxw8AeY4kL7UL66H4NcprRihZ2rRAtXK2v9nD8UxAL5BjMeQ7Gy3Sd4-eXU4W25ZB3254p0RY625U6dxzxTPmj1/s640/0.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Encuadernación del manuscrito donde se puede leer: “Obras de PYNEDa”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3xIblb9IwVvZfiIseGZItKp7F1viEd9NEzuVToQM27sPO7d1AvKRvLYaalJlEEp2pBtWl3ukF2s4mKrxFxpvxYRrIK0rCAeaoxOoZjTbT3lI1-55YFGUdaFxEWuEplPYJCmRZTf-uc-PX/s1600/1.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3xIblb9IwVvZfiIseGZItKp7F1viEd9NEzuVToQM27sPO7d1AvKRvLYaalJlEEp2pBtWl3ukF2s4mKrxFxpvxYRrIK0rCAeaoxOoZjTbT3lI1-55YFGUdaFxEWuEplPYJCmRZTf-uc-PX/s640/1.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI1YAVtYpAaKe0ShFm_YXs9F5Q_uphSjUfKuPy3nilGq1LLpJ1GL_FAbtqWLr6C6aWv-DRLuhBGYc4HF_cl_Fkry13ZZiJ_dykpMwoIBqTwQk9ndMEYLphfDPG81TCq9VO8WxULW1Ujm85/s1600/2.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI1YAVtYpAaKe0ShFm_YXs9F5Q_uphSjUfKuPy3nilGq1LLpJ1GL_FAbtqWLr6C6aWv-DRLuhBGYc4HF_cl_Fkry13ZZiJ_dykpMwoIBqTwQk9ndMEYLphfDPG81TCq9VO8WxULW1Ujm85/s640/2.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Índice y primer folio del ms. 14763 de la Biblioteca Nacional de España.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY_NDXobbkBodpGkU0Q2FyVjsJC_xQU3j2LJY1cDRftzfcyZtbIcshCP76T5T7AGuYKauiA1aNCNglucyB2aVbR8lYP5r7mSIZSOAAM6_EgHXm9c9ou3Ts_QM4_FlaXzVROgRaV2vYmUdY/s1600/3.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY_NDXobbkBodpGkU0Q2FyVjsJC_xQU3j2LJY1cDRftzfcyZtbIcshCP76T5T7AGuYKauiA1aNCNglucyB2aVbR8lYP5r7mSIZSOAAM6_EgHXm9c9ou3Ts_QM4_FlaXzVROgRaV2vYmUdY/s640/3.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Portadilla del mismo manuscrito en la parte que contiene las poesías.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSq5MLDKtjVN5s5oj7k4cKHtpy45eXEBtLZ9sYR_-L1wotNuFIyBea6iQIGzOYaqFC4AELVfbsfv2-0FS3yXyAQxNhu0EJ2pIvQZDmIN60yA37SLpEXtBRUeR8XqdlGIKNJAVBJmNfA1L7/s1600/4+-+L%25C3%25A1mina+impresa+del+altar+y+la+antigua+imagen+de+la+Virgen+de+Piedraescrita%252C+desparecida+en+la+Guerra+Civil.+%2528Propiedad+del+autor..jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSq5MLDKtjVN5s5oj7k4cKHtpy45eXEBtLZ9sYR_-L1wotNuFIyBea6iQIGzOYaqFC4AELVfbsfv2-0FS3yXyAQxNhu0EJ2pIvQZDmIN60yA37SLpEXtBRUeR8XqdlGIKNJAVBJmNfA1L7/w413-h640/4+-+L%25C3%25A1mina+impresa+del+altar+y+la+antigua+imagen+de+la+Virgen+de+Piedraescrita%252C+desparecida+en+la+Guerra+Civil.+%2528Propiedad+del+autor..jpg" width="413" /></a> </div><div style="text-align: center;">Lámina impresa del altar y la antigua imagen de la Virgen de Piedraescrita, desaparecida en la Guerra Civil. (Propiedad del autor)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Índice de los poemas de esta última parte del manuscrito:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Frutos de la ociosidad, si hay ociosidad con fruto, que en variedad de conceptos, ya místicos ya profanos, ofrece a los de buen gusto el buen gusto de su autor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Letra a nuestro padre san Augustín, obispo y doctor de la Iglesia: “Cielo, sol, luna y estrellas”, f. 346.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-A la bienvenida que a los excelentísimos señores duques de Uceda previno el filial afecto de sus vasallos en la villa del Carpio, viniendo a tomar la posesión de sus estados después de restituidos por su majestad a sus excelencias. Dispúsose una danza de niñas, que cantaron la siguiente letra: “Todo sea hoy aplauso”, f. 346v.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Después de cantar las niñas el de Botón, que iba por bulla, dijo el romance siguiente joco-serio-cómico: “Ya que aquestas señoritas”, f. 347.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Concluido el romance, volvieron a formar lazos las niñas, danzando y cantando las cuartetas siguientes: “Vengan, vengan al Carpio”, f. 348v.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Concluidos los lazos, cada una de las niñas de la danza dijo su décima: “Feliz día en que dichoso”, f. 348 v.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Quéjase Lisardo a Filis, viéndose sin correspondencia y haberle faltado en el correo el alivio que apetecía. Décima: “Decir, Filis, lo que siento” f. 349v.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Pinta Lisardo a Filis, cómo se hallaba sin su correspondencia y lo que sintió al ver su carta. Décimas: “Sentía en mí tal tormento”, f. 350.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Romance: “Juanilla a un macho mucho”, f. 350v.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Pintura del enamorado a su querida Clori. Romance: “Escúchame, por tu vida”, f. 351.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Letra a santa Rita de Casia, viuda augustina recoleta. Coplas: “De Rita el festivo aplauso”, f. 351.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Otra letra a la misma santa con sacramento. Coplas: “Una dama y un galán”, f. 351.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Letra que se cantó a dúo al glorioso san Antonio Abad el día de su festividad en su Hospital de la villa de Talavera de la Reina. “La oración y la humildad”, f. 352.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-Coplas: “La oración fue quien a Antonio”, f. 352v.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y a partir de aquí sigue la silva dedicada a la romería de Piedraescrita que reproduzco.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsgedP1tYSBRZBdtIXQ0Ojgbu7jEsnsW65T6Yx4hl7apAuYLPBZpRJj3gzWZjged0NIEf1PHWvU1hmyQUczwuqIDvrZGfjf0tIp2znU_nYT_6j81Lplzb2mcZ5wFwv2H8fJbGKXPvig3In/s1600/5.jpg"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsgedP1tYSBRZBdtIXQ0Ojgbu7jEsnsW65T6Yx4hl7apAuYLPBZpRJj3gzWZjged0NIEf1PHWvU1hmyQUczwuqIDvrZGfjf0tIp2znU_nYT_6j81Lplzb2mcZ5wFwv2H8fJbGKXPvig3In/w464-h640/5.jpg" width="464" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi36o_2NfG8CgJ76dGrRpy_toPHMNRwWJ7CbOaK9ZXYD714-Hhm_gu9vOcJ6Tis6fG_PZu9XsRXhj1SwfcI6idNE1iolWy-zTZ0WlJbjrwEGzaWylXDQ6MSQz_nUbhYmr9apY_RI319-4HQ/s1600/P1380363.JPG"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi36o_2NfG8CgJ76dGrRpy_toPHMNRwWJ7CbOaK9ZXYD714-Hhm_gu9vOcJ6Tis6fG_PZu9XsRXhj1SwfcI6idNE1iolWy-zTZ0WlJbjrwEGzaWylXDQ6MSQz_nUbhYmr9apY_RI319-4HQ/w454-h640/P1380363.JPG" width="454" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsZCsSsh-qGlv_nevZnHMDoNJBdH8Yk0aY7KodyjWB3iDnsSs97wsXXTj0B18I3fkbkDvqsrvNNSum6Jkj7abtFHwQCvgjLILxfeMUuTWPZ3Sry3PkkL61Xm5YirB3sB9yc3FjZ5LQ8pWO/s1600/P1210031.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsZCsSsh-qGlv_nevZnHMDoNJBdH8Yk0aY7KodyjWB3iDnsSs97wsXXTj0B18I3fkbkDvqsrvNNSum6Jkj7abtFHwQCvgjLILxfeMUuTWPZ3Sry3PkkL61Xm5YirB3sB9yc3FjZ5LQ8pWO/s640/P1210031.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">APÉNDICE EDITORIAL.</div><div style="text-align: justify;">(Ms. 14763 de la BNE, ff. 353-354v).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pues quieres, dueño mío, hechizo de mi vida y mi albedrío, que te pinte mi historia, si es que aún permanece en mi memoria, escucha, por tu vida y por la mía, presta atención, que va de romería. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Salimos de Espinoso una alborada, guiando a Piedra Escrita la jornada; mas fue tan de mañana la partida</div><div style="text-align: justify;">que lo obscuro la hacía desabrida y el fresco suficiente nos cogió tan de lleno de repente que aunque en calor la bulla nos metía solo era el frío lo que se sentía, bien que aqueste principio me asegura que no faltó a la fiesta su frescura, porque aunque no hubo nieve yo imagino que allá nos la llevamos del camino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yo salí rozagante</div><div style="text-align: justify;"> sobre un negro alentado Rocinante,</div><div style="text-align: justify;">que era, si he de pintallo,</div><div style="text-align: justify;">borrico enjerto en forma de caballo:</div><div style="text-align: justify;">oreja larga, lerdo y aun prolijo</div><div style="text-align: justify;">tanto que dél colijo,</div><div style="text-align: justify;">mirando su entonado paso ardiente</div><div style="text-align: justify;">que del de don Quijote era pariente</div><div style="text-align: justify;">o que en él se miró resucitada</div><div style="text-align: justify;">de Velasquillo el haca celebrada,</div><div style="text-align: justify;">aunque siempre advertía en su modestia</div><div style="text-align: justify;">que nunca adelantó más que una bestia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En este, pues, bridón tan delicado</div><div style="text-align: justify;">que nunca le sentó bien el bocado</div><div style="text-align: justify;">pues aunque le rumiaba a cada encuentro</div><div style="text-align: justify;">jamás le quiso entrar dientes adentro,</div><div style="text-align: justify;">sin ver que no aprovecha a los vivientes</div><div style="text-align: justify;">bocado que se queda entre los dientes,</div><div style="text-align: justify;">hice yo mi viaje de barato</div><div style="text-align: justify;">pero me dio tal trato</div><div style="text-align: justify;">con su maldito trote</div><div style="text-align: justify;">que allá llegó el salero hecho gigote.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El camino pintarte es desvarío</div><div style="text-align: justify;">pues en el juicio mío</div><div style="text-align: justify;">aunque yo me alentaba</div><div style="text-align: justify;">y la tropa de gente me guiaba</div><div style="text-align: justify;">a caer me determino,</div><div style="text-align: justify;">no pudieron entrarme por camino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Todo es riscos, peñascos y arroyadas,</div><div style="text-align: justify;">cuestas arriba y grandes hondonadas,</div><div style="text-align: justify;">con que de aqueste modo</div><div style="text-align: justify;">en subir y bajar se nos fue todo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pues pintarte en tal bulla</div><div style="text-align: justify;">cómo se fue juntando la patrulla</div><div style="text-align: justify;">de personas diferentes en estados</div><div style="text-align: justify;">es añadir cuidados a cuidados,</div><div style="text-align: justify;">pues en estas y estotras aventuras</div><div style="text-align: justify;">hasta aquí caminábamos a escuras,</div><div style="text-align: justify;">hasta que poco a poco amaneciendo</div><div style="text-align: justify;">se fue la noche lóbrega escondiendo</div><div style="text-align: justify;">y apuntando ya el sol sus luces claras</div><div style="text-align: justify;">llegose el día y vímonos las caras.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Aquí fue Troya, pues la gente andante</div><div style="text-align: justify;">que iba formando el escuadrón volante,</div><div style="text-align: justify;">como la senda tanto se estrechaba,</div><div style="text-align: justify;">una soga parece que formaba</div><div style="text-align: justify;">y cada uno en tal droga,</div><div style="text-align: justify;">aunque andaba bizarro, llevó soga.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En fin, mi vida, en estas andulencias por obviar prolijas advertencias concluida la jornada</div><div style="text-align: justify;"> se deshizo la soga mencionada y por no perder tiempo en lo oportuno se fue a buscar posada cada uno.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Los más la hallaron entre los carrascos</div><div style="text-align: justify;">haciendo compañía a los peñascos</div><div style="text-align: justify;">pues de bestias y humanos racionales</div><div style="text-align: justify;">se vio poblado el campo de animales;</div><div style="text-align: justify;">pero con tanta unión yeguas y potros</div><div style="text-align: justify;">que no se distinguían unos de otros. [f. 353vº]</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El lugar es lugar sin que lo crea,</div><div style="text-align: justify;">no más de porque quieren que lo sea</div><div style="text-align: justify;">y dado que por corto y vagamundo</div><div style="text-align: justify;">se quiso hacer lugar en este mundo,</div><div style="text-align: justify;">que no sé cómo pudo</div><div style="text-align: justify;">si a las casas acudo</div><div style="text-align: justify;">diré al verlas en trajes no vulgares</div><div style="text-align: justify;">que son casas enjertas en pajares,</div><div style="text-align: justify;">sino es que diga al contemplarlas rasas</div><div style="text-align: justify;">que son pajares y se llaman casas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Mas ya la procesión me está llamando</div><div style="text-align: justify;"> porque a las diez estaban repicando</div><div style="text-align: justify;">para juntar la gente que a destajo</div><div style="text-align: justify;">iban viniendo todos al badajo,</div><div style="text-align: justify;">aunque sin repetir las campanadas</div><div style="text-align: justify;">anduvieron de sobra badajadas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Acudió, pues, la gente al repiquete,</div><div style="text-align: justify;">salió el cura con capa y con bonete,</div><div style="text-align: justify;">el sacristán entona</div><div style="text-align: justify;">un versillo al compás de la chacona,</div><div style="text-align: justify;">los demás le acompañan</div><div style="text-align: justify;"> y todos juntos parece que regañan</div><div style="text-align: justify;">en lugar de cantar, pues en su dejo</div><div style="text-align: justify;">verracos parecían de concejo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Salió el guión, siguiose la patrulla</div><div style="text-align: justify;">que como quien arrulla</div><div style="text-align: justify;">en tonos silenciosos diferentes</div><div style="text-align: justify;">iban rezando allá como entre dientes.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Luego salió la manga,</div><div style="text-align: justify;">no me atrevo a decir de mojiganga</div><div style="text-align: justify;">porque fuera indecencia en mis blasones</div><div style="text-align: justify;">salir de mojiganga a procesiones</div><div style="text-align: justify;">y era hacerla surtida</div><div style="text-align: justify;">de manga parroquial, manga perdida.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Después de este aparato</div><div style="text-align: justify;">(vaya con discreción aqueste rato),</div><div style="text-align: justify;">salió la luz del día,</div><div style="text-align: justify;">el mismo sol, porque salió María,</div><div style="text-align: justify;">tan bella, tan hermosa</div><div style="text-align: justify;">que excediendo a la más fragante rosa</div><div style="text-align: justify;">con sus bellos primores</div><div style="text-align: justify;">todo el campo vistió de hermosas flores</div><div style="text-align: justify;">haciendo su presencia en dulce esfera</div><div style="text-align: justify;">al seco estío hermosa primavera,</div><div style="text-align: justify;">que en suaves consonancias</div><div style="text-align: justify;">a todo el sitio le inundó en fragrancias.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En unas andas sobre negro trono</div><div style="text-align: justify;">sus luces se excedían en su abono,</div><div style="text-align: justify;">tanto que en su vistoso lucimiento</div><div style="text-align: justify;">sobre cuatro coronas hizo asiento</div><div style="text-align: justify;">pues con devoto ejemplo</div><div style="text-align: justify;">para entrarla en su temploa llevaron cantándola sus motes</div><div style="text-align: justify;">sobre sus hombros cuatro sacerdotes.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cantáronla su misa a lo chanflones,</div><div style="text-align: justify;">órganos, chirimías y bajones,</div><div style="text-align: justify;">haciendo en el cantar sus ademanes,</div><div style="text-align: justify;">unos con otros, muchos sacristanes,</div><div style="text-align: justify;">que con tiples, con bajos y tenores</div><div style="text-align: justify;">todos se revistieron de cantores</div><div style="text-align: justify;">formando su armonía</div><div style="text-align: justify;">para dar alabanzas a María.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Concluyeron la misa y luego al punto</div><div style="text-align: justify;">cada cuadrilla remató el asunto</div><div style="text-align: justify;">acudiendo a su rancho,</div><div style="text-align: justify;">dícenme que a llenar cada uno el pancho;</div><div style="text-align: justify;">pero se me olvidaba</div><div style="text-align: justify;">decirte un dicho de uno de la Jara</div><div style="text-align: justify;">y fue en la procesión aqueste dicho</div><div style="text-align: justify;">hijo muy natural de tal capricho.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue, pues, el caso que yendo caminando,</div><div style="text-align: justify;">como las cuestas iban levantando,</div><div style="text-align: justify;">el palió se enredó sin advertillo</div><div style="text-align: justify;">con la corona, cayó un ramilletillo,</div><div style="text-align: justify;">violo el palurdo y a gritos repetía,</div><div style="text-align: justify;">sin que él supiese lo que se decía:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“¡Tengan, señores, tengan, (qué pelmazos),</div><div style="text-align: justify;">que aquese angarillón se hace pedazos!”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Con que en las voces que el palurdo daba</div><div style="text-align: justify;">al palio angarillón intitulaba.</div><div style="text-align: justify;">Estraña bobería,</div><div style="text-align: justify;">que por ella sin duda merecía</div><div style="text-align: justify;">le diesen por burlillas</div><div style="text-align: justify;">con el palo del palio en las costillas. [f. 354]</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Siguiose por la tarde, a hora oportuna,</div><div style="text-align: justify;">una comedia con feliz fortuna,</div><div style="text-align: justify;">pues sin que hubiese cosa que resista</div><div style="text-align: justify;">de todos la función fue muy bien vista,</div><div style="text-align: justify;">hasta que concluida aquella escena</div><div style="text-align: justify;">cada pobrete fue a buscar su cena,</div><div style="text-align: justify;">porque el hambre picaba a los mirones,</div><div style="text-align: justify;">la sed hacía brecha en los fisgones,</div><div style="text-align: justify;">aunque para este daño se previno</div><div style="text-align: justify;">que la sed se apagaba con el vino,</div><div style="text-align: justify;">bien que la industria en este engaño fragua</div><div style="text-align: justify;">que el vino se vendiese como el agua,</div><div style="text-align: justify;">pues el que lo vendía, y es lo cierto,</div><div style="text-align: justify;">el agua con el vino daba enjerto;</div><div style="text-align: justify;">mas no valió esta treta</div><div style="text-align: justify;">para obviar que hubiese cantaleta,</div><div style="text-align: justify;">porque el vino, aunque aguado,</div><div style="text-align: justify;">en muchos hizo efecto de contado,</div><div style="text-align: justify;">con que advertí, aunque lejos,</div><div style="text-align: justify;">que de un pellejo pasó a muchos pellejos,</div><div style="text-align: justify;">hallándose en los cerros, en sus corros,</div><div style="text-align: justify;">pocos discretos, pero muchos zorros,</div><div style="text-align: justify;">que tendido cada uno como supo,</div><div style="text-align: justify;">cada cual desolló la que le cupo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Apenas a otro día el sol rayaba,</div><div style="text-align: justify;">cuando la gente que dispuesta estaba</div><div style="text-align: justify;">comenzó a andar a caza</div><div style="text-align: justify;">de piedras que formasen una plaza</div><div style="text-align: justify;">porque la que allí había</div><div style="text-align: justify;">plaza desmantelada parecía,</div><div style="text-align: justify;">que en las ruinas que apoya</div><div style="text-align: justify;">parece estar diciendo “Aquí fue Troya”.</div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> Era el intento hubiese</div><div style="text-align: justify;">fiesta de toros que nos divirtiese,</div><div style="text-align: justify;">en tanto que el ganado conducían</div><div style="text-align: justify;">y a la plaza aplazada los traían</div><div style="text-align: justify;">porque la gente no estuviese ociosa</div><div style="text-align: justify;">otra comedia hicieron muy graciosa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Trajeron el encierro:</div><div style="text-align: justify;">unos van a la tapia, otros al cerro</div><div style="text-align: justify;">para ver bien los toros a su gusto,</div><div style="text-align: justify;">pero yo a creer me ajusto</div><div style="text-align: justify;">que en aquesta partida</div><div style="text-align: justify;">en el encierro vimos la corrida,</div><div style="text-align: justify;">porque aunque allí llegaron</div><div style="text-align: justify;">y por la puerta el coso registraron,</div><div style="text-align: justify;">tanto el sitio gustó a toros y vacas</div><div style="text-align: justify;">que aun hasta las más flacas</div><div style="text-align: justify;">sin que ninguno a alguna venciese</div><div style="text-align: justify;">maldito el que quedó que no se fuese.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Vuelven a conducillos a la plaza,</div><div style="text-align: justify;">pero como los iban dando caza,</div><div style="text-align: justify;">en breve en ella entraron</div><div style="text-align: justify;">aunque al entrar algunas porfiaron</div><div style="text-align: justify;">y queriendo volverse a las andadas</div><div style="text-align: justify;">para después guardaron las cornadas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Llegose la hora, se arrimó la gente,</div><div style="text-align: justify;">las tapias de la plaza hicieron frente</div><div style="text-align: justify;">para formar la valla,</div><div style="text-align: justify;">aunque antes fue preciso reparalla;</div><div style="text-align: justify;">mas no fue el reparillo de nonada</div><div style="text-align: justify;">porque aunque estaba toda retocada</div><div style="text-align: justify;">sin hallar resistencia</div><div style="text-align: justify;">al primer toro hicieron reverencia</div><div style="text-align: justify;">pues por la parte más fortalecida</div><div style="text-align: justify;">apenas saltó el toro a la corrida</div><div style="text-align: justify;">cuando al formar la guerra</div><div style="text-align: justify;">hombres y tapias, todo cayó en tierra,</div><div style="text-align: justify;">con que al ver el portillo por delante</div><div style="text-align: justify;">el toro las lió luego al instante</div><div style="text-align: justify;">siendo en estos cuidados</div><div style="text-align: justify;">él el corrido y los demás burlados.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Salió luego un capeón tan reluciente</div><div style="text-align: justify;">que huía cansancio de la gente</div><div style="text-align: justify;">porque él no pretendía allá empeñarse,</div><div style="text-align: justify;">sino atender por dónde ha de escaparse,</div><div style="text-align: justify;">como lo ejecutó sin más reyerta</div><div style="text-align: justify;">porque las tapias daban puerta abierta.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Va a salir otro y al sacar el pico</div><div style="text-align: justify;">otro novillo adelantó el hocico, [f. 354v]</div><div style="text-align: justify;">vio la quimera un toro</div><div style="text-align: justify;">y porque si le faltaba aun decoro</div><div style="text-align: justify;">la puerta del toril se le hizo angosta</div><div style="text-align: justify;">y por ahorrar la costa</div><div style="text-align: justify;">y salir más a gusto</div><div style="text-align: justify;">de tan preciso y evidente susto</div><div style="text-align: justify;">tiró un golpe a la puerta</div><div style="text-align: justify;">y no solo en el lance la hizo abierta,</div><div style="text-align: justify;">sino que dando de ella testimonios</div><div style="text-align: justify;">la puerta y tapia fue con mil demonios.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cayó, pues, todo, nada le embaraza,</div><div style="text-align: justify;">hallose el toro en medio de la plaza,</div><div style="text-align: justify;">tirose a fuera, fuese a la barrera</div><div style="text-align: justify;">y a corto brinco cátale ya fuera.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Huye la gente, el toro los seguía,</div><div style="text-align: justify;">a puto el postre cada cual corría,</div><div style="text-align: justify;">y como si ellos fueran los culpados</div><div style="text-align: justify;">a la Iglesia apelaban sus cuidados</div><div style="text-align: justify;">y aun algunos prudentes de maduros</div><div style="text-align: justify;">en el sagrado aun no estaba seguros;</div><div style="text-align: justify;">y aun hubo quien formando calendario</div><div style="text-align: justify;">del sagrado apelaba al campanario,</div><div style="text-align: justify;">viendo allí a la ligera</div><div style="text-align: justify;">los toros en propicia talanquera;</div><div style="text-align: justify;">mas el toro insolente</div><div style="text-align: justify;">sin hacer caso ya de tanta gente</div><div style="text-align: justify;">quiso jugar un rato</div><div style="text-align: justify;">y a una mujer la fue a tentar el hato.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ella corría que se las pelaba</div><div style="text-align: justify;">y el toro que más que ella caminaba</div><div style="text-align: justify;">curioso en los atajos</div><div style="text-align: justify;">tras ella se iba a registrar sus bajos;</div><div style="text-align: justify;">mas cuando ella corría</div><div style="text-align: justify;">yo no sé si era algalia a lo que olía,</div><div style="text-align: justify;">que el toro en su quimera</div><div style="text-align: justify;">aunque la iba apuntando a la trasera</div><div style="text-align: justify;">no quería inhumano y temerario</div><div style="text-align: justify;">dejar de registrar su antifonario</div><div style="text-align: justify;">hasta que ella advirtiendo</div><div style="text-align: justify;">un borrico que estaba allá paciendo</div><div style="text-align: justify;">haciendo de miralle, caso estraño,</div><div style="text-align: justify;">fuese el toro sin hacerla daño</div><div style="text-align: justify;">siendo, como lo explico,</div><div style="text-align: justify;">su galán defensor aquel borrico,</div><div style="text-align: justify;">pues en esta partida</div><div style="text-align: justify;">solo aquesta mujer fue la corrida</div><div style="text-align: justify;">cuando todos juzgaron</div><div style="text-align: justify;">que lo fuesen los toros que encerraron.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En fin, habiendo visto con tal arte</div><div style="text-align: justify;">que se fue cada toro por su parte,</div><div style="text-align: justify;">lo mismo hizo el gentío en su contienda</div><div style="text-align: justify;">pues echó cada lobo por su senda,</div><div style="text-align: justify;">marchando cada uno de entonada</div><div style="text-align: justify;">al lugar donde tiene su morada.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Volvímonos a casa</div><div style="text-align: justify;">y esto es en suma todo lo que pasa,</div><div style="text-align: justify;">porque aunque en Espinoso</div><div style="text-align: justify;">300 encerraran los toros en el coso,</div><div style="text-align: justify;">los que allá se escaparon</div><div style="text-align: justify;">y con destreza a todos los trataron</div><div style="text-align: justify;">como […]</div><div style="text-align: justify;">es relación allá pide nueva […]</div><div style="text-align: justify;">y así si esta te place,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">aquí da fin el cuento, vade in pace.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Publicado por <a href="https://www.blogger.com/profile/13068005821467879818">La Jara surco y senda </a>en <a href="http://lajaratoledo.blogspot.com/2019/05/un-poema-inedito-del-siglo-xviii.html">23:04</a></div><div style="text-align: justify;">http://lajaratoledo.blogspot.com/2019/05/un-poema-inedito-del-siglo-xviii.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-6701825423261815232023-05-18T14:02:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.436+02:00Picota y Rollo de Justicia de Quintanar de la Orden<div style="text-align: justify;">Cuando descubrí el legajo 78171 del Archivo Histórico Nacional (AHN) que refería la petición del concejo de Quintanar de la Orden (El Quintanar como decían todos los habitantes de los pueblos aledaños a él) sobre el reparto entre los pecheros del pueblo, para pagar un rollo de justicia que se había adquirido recientemente, instantes anteriores a marzo del año 1531, fecha en la que se hizo la solicitud al rey, pensé que se trataba simplemente de un rollo de justicia que avisaba a todos los transeúntes foráneos que aquella villa disponía de jurisdicción y justicia de primera instancia en manos de sus alcaldes ordinarios.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4911.jpg"><img src="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4911.jpg?w=624&h=835" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Rollo y picota de Quintanar de la Orden. Fotografía de Ángel Luis Mota</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esa columna de piedra con sus estrados, situada actualmente frente a la ermita de Santa Ana en esa villa del Quintanar, un tiempo estuvo expuesta en la plaza pública para ser usada en lo que creía una única función, la de servir de rollo de justicia; para su construcción en el primer tercio del siglo XVI, el concejo se igualó con el maestro cantero en una cantidad de 12.000 maravedís, equivalentes a 32 ducados.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un nuevo expediente del AHN me indica el error que cometí entonces: no se trata solamente de un rollo de justicia, sino de un rollo y picota. De manera que la hermosa columna de piedra indicaba a los delincuentes que allí se impartía justicia y que podían ser ajusticiados en ella. Así lo indican los dos serpenteantes hierros incrustados en la piedra en lo alto de la picota; esos hierros significan el soporte para ajustar la pena con el delincuente. Durante mucho tiempo los he visto, los he mirado y me he dicho que esos eran los soportes para ajusticiar, pero dudé de lo razonable y no creí que fuese así.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4913.jpg"><img src="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4913.jpg?w=626&h=835" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hierros de ajusticiar en forma de serpiente de la picota. Fotografía de Ángel Luis Mota</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Quintanar de la Orden fue cabeza del Partido de la Mancha, incluido en el reino de Castilla, (hay quien especula que la Mancha no perteneció al reino de Castilla, nada más lejos de la realidad) por orden del rey Felipe II, quien, para una mejor gobernabilidad de ese territorio, dividió el Partido de Ocaña en tres: el propio de Ocaña, el de Uclés y el del Quintanar, hacia mayo del año 1564. Disponía, por tanto, de gobierno, audiencia, cárcel real y alcalde mayor, con todos los oficios auxiliares a ello inherente, notarios, escribanos, alguaciles, procuradores y como no de su rollo y picota que continuaba instalado en su plaza pública desde ese año de 1531.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4912.jpg"><b><span style="font-size: x-small;"><img src="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4912.jpg?w=623&h=833" /></span></b></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Rollo y picota en su actual lugar. Fotografía de Ángel Luis Mota</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">¿Tuvo uso como picota esa columna de piedra? Aunque no frecuente sí lo tuvo. El año de 1582 el alcalde mayor del Quintanar, el licenciado Pedro Asensio de Villalobos, estaba juzgando a un vecino de La Mota del Cuervo, Francisco Merino, en un proceso de una causa de fuerza y estupro contra una doncella de la misma villa, Isabel de Ludeña; la sentencia definitiva fue morir en la picota de la plaza pública y en pérdida de la mitad de sus bienes. La sentencia decía así:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fallo que por la culpa que del proçeso rresulta contra el dicho Francisco Merino, que devo de condenar y condeno a que de la cárzel y prisión en que está, sea sacado cavallero en una bestia de albarda con boz de pregonero público que manifieste su delito, sea traído por las calles acostunbradas desta villa hasta llegar al rrollo y picota della donde mando sea hahorcado por el pescueço hasta que naturalmente muera; condeno le más en perdimiento de la mitad de sus bienes, que aplico a quien, conforme a la ley capitular desta Horden que sobre el caso dispone, perteneçe, y en las costas deste proceso justamente fechas, cuya tasaçión en my rreservo. Y por esta my sentençia difinytivamente juzgando, ansí lo pronunçio e mando.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El liçençiado Pedro Asensio Villalobos</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">¿Imaginan Vds. el castigo? Desde la cárcel real del Quintanar se sacaría al preso montado en un asno<a href="https://lillodelamancha.wordpress.com/2022/12/29/picota-y-rollo-de-justicia-de-quintanar-de-la-orden/#_ftn1">[1]</a>, con una soga al cuello; delante de él un pregonero público iría repitiendo el delito cometido por todas las calles de la villa, por donde sería paseado para escarnio público, y por donde tirarían sobre su cuerpo todo tipo de hortalizas podridas, escupitinajos, improperios y palabras soeces. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una vez llegados a la plaza pública, donde hoy se encuentra el ayuntamiento, se le colgaría de uno de los hierros de la picota, con la propia soga que llevaba anudada al cuello, hasta morir naturalmente; mientras el pueblo observaría con atención la aplicación de la pena para no perder ningún detalle del sufrimiento del reo y después murmurar con su vecino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4915.jpg"><img src="https://lillodelamancha.files.wordpress.com/2022/12/img_4915.jpg?w=624&h=518" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Luego, cuando pasen cerca del rollo y picota del Quintanar, frente a la ermita de Santa Ana, no se olviden de rezar un padrenuestro por las almas de aquellos que vieron la luz por última vez desde su altura.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dedicado a mi amigo, el periodista Ángel Luis Mota Rubio, que tanto hace por su pueblo, Quintanar de la Orden</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://lillodelamancha.wordpress.com/2022/12/29/picota-y-rollo-de-justicia-de-quintanar-de-la-orden/#_ftnref1">[1]</a> Bestia de albarda era la fórmula jurídica que se usaba en las causas criminales, cuando se condenaba al reo a un castigo afrentoso.</div><div style="text-align: justify;"><div><br /></div><div><a href="https://lillodelamancha.wordpress.com/2022/12/29/picota-y-rollo-de-justicia-de-quintanar-de-la-orden/">29 DICIEMBRE, 2022</a> / <a href="https://lillodelamancha.wordpress.com/author/elilloa/">ELILLOA</a></div><div>https://lillodelamancha.wordpress.com/2022/12/29/picota-y-rollo-de-justicia-de-quintanar-de-la-orden/</div><div><br /></div></div><div id="fb-root"></div>
<a href="https://lillodelamancha.wordpress.com/2022/12/29/picota-y-rollo-de-justicia-de-quintanar-de-la-orden/#_ftnref1"><script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
</a><div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-55540134183215474432023-05-17T13:39:00.001+02:002023-10-24T18:13:01.441+02:00Descubren el suelo original del palacio de los Trastámara en Toledo<div style="text-align: justify;">El Consorcio de Toledo está realizando catas arqueológicas para reunir la máxima información sobre el origen, las dimensiones u otros elementos del presunto patio delantero del palacio de los <a href="https://labitacoradejenri.blogspot.com/search?q=Trast%C3%A1mara">Trastámara</a>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsvne9b7tDB8w4KbdkXre_pZi34wxCOO1XbskoQ4yB3K9FyvMj_LEzW7TEQ58-yA1rGaOaOnUAo6LXPXSiZWMcUU4u_wyit6Ll8fVHZZGbOgbR-LPeKVSVR6OVyGDYTdIyGIP8jKcgv6yRZ5N98jvNDYdvwIMOq9Zbt-uaO_D7HylGOm5j8QeKFVNYiw/s1000/salonrico.webp"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsvne9b7tDB8w4KbdkXre_pZi34wxCOO1XbskoQ4yB3K9FyvMj_LEzW7TEQ58-yA1rGaOaOnUAo6LXPXSiZWMcUU4u_wyit6Ll8fVHZZGbOgbR-LPeKVSVR6OVyGDYTdIyGIP8jKcgv6yRZ5N98jvNDYdvwIMOq9Zbt-uaO_D7HylGOm5j8QeKFVNYiw/w640-h426/salonrico.webp" /></a></div><div style="text-align: justify;">Cata arqueológica en el suelo del Corral de Don Diego. - Foto: Frank Alpizar</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La obra del Salón Rico y de su entorno conocido como el Corral de Don Diego está dejando más de una oportunidad a la investigación. Es lo que tiene abordar un enclave con tanta historia. Tras conocer hace pocos meses los secretos genealógicos que aparecían representados en el artesonado recién rehabilitado del Salón Rico, la obra sigue avanzando y desvelando nuevos capítulos vinculados a este inmueble histórico.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Las últimas actuaciones realizadas por el Consorcio revelan el hallazgo de los restos de lo que se presupone que es el patio original de la entrada al Salón Rico. Hasta el momento los detalles conocidos son mínimos, por lo que los técnicos del organismo municipal se han puesto manos a la obra para realizar las catas arqueológicas correspondientes que amplíen el abanico de posibilidades antes de recomponer el firme que sustentará el futuro proyecto del Corral de Don Diego.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde el Consorcio informan que será esta semana cuando esperan conocer más detalles sobre este suelo como fruto de las catas arqueológicas realizadas. Admiten que era más que evidente que al trabajar sobre el subsuelo de este recinto podrían encontrar el patio original, pero recalcan que ahora los trabajos consisten en encontrar detalles que abarquen luz sobre las dimensiones del mismo o acerca de la existencia de elementos ornamentales como una fuente, por ejemplo, de la que ya tenían sospechas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Y es que esta misma situación se vivió meses antes cuando se realizaron las excavaciones pertinentes en el suelo del propio Salón Rico, lo que permitió a los técnicos pensar en la presencia de los restos de una posible fuente similar a la que mantiene actualmente la Alhambra y que se trataba de un elemeno habitual en la arquitectura de los palacios. Finalmente, esos indicios no hallaron respuesta.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sin embargo, los técnicos del Consorcio sí confían en esa evidencia de la existencia del presunto patio delantero del Salón Rico, es decir, lo que parece que han encontrado ahora, porque en otra excavación anterior -la de los bajos de las viviendas de la EMV- hallaron el arranque de un muro con un pilar con forma de octógono, lo que daba a entender que se trataba del inicio de dicho patio.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por el momento, los trabajos continúan en el entorno del Corral de Don Diego en busca de nuevas joyas arqueológicas que, visto lo visto, no es de extrañar que se encuentren.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Fuente: <a href="https://www.latribunadetoledo.es/Noticia/Z4096D9AA-D9A8-B279-B5C8B019647220A9/202305/La-obra-del-Salon-Rico-descubre-el-suelo-de-su-patio-original">La Tribuna de Toledo // Jaime Galán</a>)</div><div style="text-align: justify;">https://labitacoradejenri.blogspot.com/2023/05/descubren-el-suelo-original-del-palacio.html</div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-18427489681799521592023-05-16T11:20:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.437+02:00Orígenes y adversidades de la Ronda Cornisa (1924-1983), Toledo<div style="text-align: justify;">Nació como un pintoresco anillo turístico sobre humildes barrios. Acabó en un foco de disputas técnicas, sociales y costes</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/historia-ronda-cornisa-19241983-imagenes-20230327194020-ga.html"><img height="448" src="https://s2.abcstatics.com/abc/www/multimedia/espana/2023/03/27/1pan-R429MQyqtGucLTdJOwfTodN-758x531@abc.jpg" width="640" /></a></div><a href="https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/historia-ronda-cornisa-19241983-imagenes-20230327194020-ga.html"><br /></a><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/historia-ronda-cornisa-19241983-imagenes-20230327194020-ga.html"></a><a href="https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/historia-ronda-cornisa-19241983-imagenes-20230327194020-ga.html">Galería</a>Los vacíos caminos y rodaderos de la fachada sur de Toledo. Arriba, hacia 1898 (Foto Lacoste). Debajo, en la imagen de Hauser y Menet (c. 1932) aparecen las casas de canon levantadas años atrás en las Carreras de San Sebastián</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.abc.es/autor/rafael-del-cerro-malagon-5231/">RAFAEL DEL CERRO MALAGÓN</a></div><div style="text-align: justify;">TOLEDO</div><div style="text-align: justify;">27/03/2023</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1924, el periodista toledano Santiago Camarasa, defensor de los valores históricos y artísticos de su ciudad, publicaba el opúsculo La antigua Ronda y la nueva Ronda o Carretera de Circunvalación. Principiaba con su admiración hacia Benigno de la Vega-Inclán y Flaquer, II marqués de la Vega-Inclán, creador de la Casa <a href="https://www.abc.es/cultura/arte/museos/museo-del-greco/">Museo del Greco</a> (1910) desde la Comisaría Regia del Turismo y Cultura Popular que dirigió entre 1911-1929. Su imagen de mecenas ha sido revisada en estudios recientes (entre otros, R. Kagan, 2013 o A.C. Lavín, 2016) que repasan también su faceta de marchante y agente de coleccionistas foráneos atraídos por el patrimonio artístico español.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/historia-ronda-cornisa-19241983-imagenes-20230327194020-ga.html#vca=modulo-rel-uno&vso=abc&vmc=noticias-rel&vli=espana"><img height="448" src="https://s2.abcstatics.com/abc/www/multimedia/espana/2023/03/27/1pan_20230327193522-U37725485745DEw-1200x840@abc.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/historia-ronda-cornisa-19241983-imagenes-20230327194020-ga.html#vca=modulo-rel-uno&vso=abc&vmc=noticias-rel&vli=espana">La historia de la Ronda Cornisa (1924-1983), en imágenes</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nació como un pintoresco anillo turístico sobre humildes barrios</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El citado folleto revela que, para dar empleo a los muchos parados existentes, el Comisario había adelantado fondos e instado al Ayuntamiento y al Directorio de Primo de Rivera para arreglar la vía que ceñía la fachada sur de Toledo, entre los puentes de San Martín y Alcántara, por lo que el autor propuso renombrar las Carreras de San Sebastián como Ronda del Marqués de la Vega-Inclán. Según Camarasa, se convertiría en una nueva ruta turística, un «lugar de meditación» y «de recreo del alma» ante el Tajo y los cigarrales. Añadía que sería «un ramal de carretera» que uniría los accesos procedentes de Ciudad Real y Navalpino, pudiéndose ceder a Obras Públicas para «ampliar» por aquí la red provincial de carreteras.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La Nueva Ronda</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El historiador Manuel Castaños y Montijano glosaba en la revista Toledo (1924, núm. 209) la publicación de Camarasa y la iniciativa de Vega-Inclán ante Primo de Rivera para trasferir recursos a la ciudad a fin de ejecutar aquella circunvalación interior. Los dos reivindicaban recuperar el ceñidor medieval de la ciudad, especialmente desde el puente de San Martín, siguiendo por los muros y torreones de la Judería, el Tránsito, las carreras de San Sebastián y la torre del Hierro hasta el postigo de Doce Cantos. Apoyaban rescatar los vestigios ocultos por el acopio de seculares escombreras como sucedía en el paseo de Cabestreros. El núcleo central de la Nueva Ronda era el tramo entre Gilitos y la plaza de Don Fernando, es decir, las citadas Carreras de San Sebastián, pues allí persistía la huella del antiguo camino de ronda (o adarve) sobre las murallas del Tajo, estructura idealizada por el alarife municipal Arroyo Palomeque en una panorámica de Toledo dibujada hacia 1720.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1924 se iniciaron los trabajos de la Ronda Nueva limpiando «de brozas y basureros» antes de levantar las nuevas casas y plantar árboles para «embellecer a aquellos inmundos parajes». En los primeros meses se arregló la terriza y serpenteante bajada del Calvario junto a Gilitos. Se apisonó la arena del camino existente ante la iglesia de San Sebastián y el tramo entre San Lucas y Doce Cantos y se suavizaron algunas cuestas con el objeto de facilitar el paso de los automóviles. Sin embargo, a mediados de año, el cese de las obras demostró la magra inversión y un proyecto poco ambicioso. No se logró la ruta turística. Tampoco la redención de los barrios aledaños, siempre en el olvido, poblados por personas marginadas, vituperadas por sus conductas desde la prensa y, en ciertas fechas, llamadas para entregarlas caritativas raciones de comida. En los años treinta las sociedades obreras aún denunciaban el abandono que padecía la población residente en las inmediaciones del río.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Carreras, Ronda y Cornisa</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Camarasa apuntaba edificar casas en la Nueva Ronda para mitigar la falta de viviendas en un hermoso lugar «por su orientación y ventilación». Sugirió ceder suelo gratis y premiar a las «más típicas, amoldadas al carácter de la ciudad». Recordemos que, desde años atrás, el Ayuntamiento ofrecía solares en zonas marginales, bajo el pago de un canon anual, a quienes levantasen de su bolsillo la casa previamente visada por un arquitecto. Entre 1924 y 1936, en las Carreras se tramitaron más de una veintena de viviendas, de planta baja, bajo los rodaderos del Calvario, San Cipriano, la explanada de los Melojas, el Seminario o el paseo de la Cruz Verde.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Años después, en el Plan General de Ordenación de 1943, su redactor, el arquitecto Rodolfo García-Pablos, mantuvo la concebida ronda. Planteó bordear la iglesia de San Lucas, crear un paso sobre la calle del Barco para enlazar con las Carreras de San Sebastián y adecentar la vía hasta Gilitos, entonces cuartel de la Guardia Civil. Desde allí seguiría por la ladera del Tránsito, hacia la calle y bajada de Santa Ana, concluyendo en el puente de San Martín. Pero nada de esto cuajó en aquellos años de posguerra.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Entre 1967 y 1969, el Ayuntamiento contrató un préstamo oficial para la anhelada circunvalación y facilitar el tráfico rodado. En 1970, en Doce Cantos, empezaron los trabajos de la Ronda Cornisa, nombre técnico que haría fortuna de inmediato. En 1972 una amplia calzada que ceñía el ábside de San Lucas había llegado a la travesía de San Pablo. El segundo tramo fue crear un paso sobre la calle de Barco y enlazar con las Carreras de San Sebastián. Allí partía otra sección hasta Gilitos, desapareciendo en 1977 las últimas casas de canon. La siguiente fase de la Cornisa continuaría hacia la calle de Reyes Católicos, bajo el paseo del Tránsito, a partir del túnel ya concluido al pie de Gilitos. En 1978, ante la presión vecinal contraria a perder aquel pulmón verde y trastocar la Judería, la última corporación del franquismo desistió del proyecto.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1979, para buscar una solución, el nuevo Ayuntamiento convocó un concurso de ideas. Fue elegida la firmada por el «pintor-artista Jule», los ingenieros J. Suardíaz y A. Collado con el arquitecto M. Santolaya. Proponían que la Cornisa recorriese la ladera del Tránsito con vías peatonales y miradores hasta enlazar con las calles de Victorio Macho y Santa Ana. Era preciso expropiar ciertos edificios antes de bajar, tras la Escuela de Artes, hacia los patios del ya cerrado Matadero para finalizar en el Paseo de Recaredo. En 1982, el Ministerio de Cultura declinaba llevar la Cornisa hasta ese punto, pues prefería crear bajo el paseo del Tránsito tres planas de aparcamiento y un rotor para que los vehículos pudieran regresar por las Carreras hacia el puente de Alcántara.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1983 caducaron los esfuerzos municipales para hallar una solución y por ello se perdieron los 120 millones que aportaría el MOPU. Desde 1986, el túnel anejo a Gilitos sería un acceso de vehículos a la estrenada sede de las <a href="https://www.abc.es/instituciones/cortes-de-castilla-la-mancha/">Cortes de Castilla-La Mancha</a>. Hoy la actual Cornisa ha revalorizado la función residencial de su entorno. Lejos queda la idea de convertir esta vía, en 1924, en un tramo de «carretera provincial».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">RAFAEL DEL CERRO MALAGÓN</div><div style="text-align: justify;">https://www.abc.es/espana/castilla-la-mancha/toledo/origenes-adversidades-ronda-cornisa-19241983-20230327194442-nt.html</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-51838702876747791472023-05-15T10:52:00.001+02:002023-10-24T18:13:01.441+02:00Toledo: Respirar Grandeza<div style="text-align: justify;">La plazuela del Ayuntamiento era el único desgarrón que permitía al cristiano monumento respirar su grandeza. En este pequeño espacio de cielo libre mostraba a la luz del alma los tres arcos ojivales de su fachada principal y la torre de las campanas, de enorme robustez y salientes aristas, rematada por la montera del alcuzón, especie de tiara negra con tres coronas, que se perdía en el crepúsculo invernal nebuloso y plomizo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Vicente Blasco Ibáñez. La catedral. 1907</div><div class="post-body entry-content" id="post-body-5857231582096068" itemprop="description articleBody" style="line-height: 1.4; position: relative; width: 676px;"><p style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"></p><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjIkO7QjavWK1pgoO0BlHgilnb1AVnYDMhaV92PrBCBMuikNyVaOKvKhHEgBRLYtOQ8FeQKgGwbT2Vi6kLq-_t1t7O3I6h20rknsKc8ZlIylHh8qKl_6iAcT7EM9aWO-LXc6DbKXLOGVfCoxvsqxh0erRnKO0xAv4rMbzMY3lpjK4s9C8mU8ZCS7G0CNg=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="614" data-original-width="800" height="492" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjIkO7QjavWK1pgoO0BlHgilnb1AVnYDMhaV92PrBCBMuikNyVaOKvKhHEgBRLYtOQ8FeQKgGwbT2Vi6kLq-_t1t7O3I6h20rknsKc8ZlIylHh8qKl_6iAcT7EM9aWO-LXc6DbKXLOGVfCoxvsqxh0erRnKO0xAv4rMbzMY3lpjK4s9C8mU8ZCS7G0CNg=w640-h492" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg0fVB6YW8SbSjeyk09Bbtxrdtyd-oCo5u5ieElVaBRT0-6JNHqmhk3aLQX0pbpZQp83NFZk9jDhbElFB1-2PTFfJeekndKcqUqX85VMOzWzWjAwFNHOIzbC7agcw95oMcycWnlHGMPjBCs030pIyF6U943Y3iRPJqXM6AZmNlk6W5YBcnFjvppX5jSlw=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg0fVB6YW8SbSjeyk09Bbtxrdtyd-oCo5u5ieElVaBRT0-6JNHqmhk3aLQX0pbpZQp83NFZk9jDhbElFB1-2PTFfJeekndKcqUqX85VMOzWzWjAwFNHOIzbC7agcw95oMcycWnlHGMPjBCs030pIyF6U943Y3iRPJqXM6AZmNlk6W5YBcnFjvppX5jSlw=w640-h426" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgQM6ztZZnrVucn8feCOXgxi6r3_Hxd48RkzRX_BV6TZzVn_zgCQpgbdhze-9U7f7DE2ZZE6Nr_4HIoy-FK1gP7NrmH7CvuD9TUTwPwOF9pP5mS4heD6gLszMgIbu5rIDGZRqQqHCLWtlQApAnkMmBRCdtlN1AHi88CAQnwhkxSgiFmKbK0T_x7zPGFAQ=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgQM6ztZZnrVucn8feCOXgxi6r3_Hxd48RkzRX_BV6TZzVn_zgCQpgbdhze-9U7f7DE2ZZE6Nr_4HIoy-FK1gP7NrmH7CvuD9TUTwPwOF9pP5mS4heD6gLszMgIbu5rIDGZRqQqHCLWtlQApAnkMmBRCdtlN1AHi88CAQnwhkxSgiFmKbK0T_x7zPGFAQ=w640-h480" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhWw0Mc4vWmWHA4TntC2cbhq5DhtKseGwTlCsXAB8PVubh2Ch4cVdm3Ct58uKhSCznvedZ2SAdTrUKExPJo2AfE2NmuTk9wmTxtNStIeTfLtFED950JHLWOhkomwCYOMAX--JSurMy3fB7fxzLHOaPUNt7bFM-kanZLjeAa9Xk9MmYGUc7IWw3eOJ3zwQ=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhWw0Mc4vWmWHA4TntC2cbhq5DhtKseGwTlCsXAB8PVubh2Ch4cVdm3Ct58uKhSCznvedZ2SAdTrUKExPJo2AfE2NmuTk9wmTxtNStIeTfLtFED950JHLWOhkomwCYOMAX--JSurMy3fB7fxzLHOaPUNt7bFM-kanZLjeAa9Xk9MmYGUc7IWw3eOJ3zwQ=w640-h480" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPD8P2L38ag0O6vy8EQlFeb_-BtjNYRljNEbczg4-i0VBRKhemrFs3PYP-gqBacCOVuv7BLKF2wPMbQ7PLPU1OKOdbOoaFxqRdmRCmtdnmIOQHrf8AroGW8PcxYTcP4g20399QjZAd7Fjac1-SVs9YcPtZLjuNGES4kWmoem_sxSDzWtHKRTSbGkO3fA=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPD8P2L38ag0O6vy8EQlFeb_-BtjNYRljNEbczg4-i0VBRKhemrFs3PYP-gqBacCOVuv7BLKF2wPMbQ7PLPU1OKOdbOoaFxqRdmRCmtdnmIOQHrf8AroGW8PcxYTcP4g20399QjZAd7Fjac1-SVs9YcPtZLjuNGES4kWmoem_sxSDzWtHKRTSbGkO3fA=w640-h480" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPD8P2L38ag0O6vy8EQlFeb_-BtjNYRljNEbczg4-i0VBRKhemrFs3PYP-gqBacCOVuv7BLKF2wPMbQ7PLPU1OKOdbOoaFxqRdmRCmtdnmIOQHrf8AroGW8PcxYTcP4g20399QjZAd7Fjac1-SVs9YcPtZLjuNGES4kWmoem_sxSDzWtHKRTSbGkO3fA=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4zymgbRHOan6xQ7riauisULTeGjWiLFVbYriUN2hBeykNVuKFkbcCmOm4Vdm3cvst8iaRbW0ojEWlv25rhFeFxb0y1Qu_N5l46LCgDCPOpOGIUECzkUPvBIPIfThlCWaoh-HNnu-Wi5iAgIUGrAnTnTMWCQO0yG-dvdCQdTo5WKV1rlzraHUToGKsaw=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"></a></div></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4zymgbRHOan6xQ7riauisULTeGjWiLFVbYriUN2hBeykNVuKFkbcCmOm4Vdm3cvst8iaRbW0ojEWlv25rhFeFxb0y1Qu_N5l46LCgDCPOpOGIUECzkUPvBIPIfThlCWaoh-HNnu-Wi5iAgIUGrAnTnTMWCQO0yG-dvdCQdTo5WKV1rlzraHUToGKsaw=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="555" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4zymgbRHOan6xQ7riauisULTeGjWiLFVbYriUN2hBeykNVuKFkbcCmOm4Vdm3cvst8iaRbW0ojEWlv25rhFeFxb0y1Qu_N5l46LCgDCPOpOGIUECzkUPvBIPIfThlCWaoh-HNnu-Wi5iAgIUGrAnTnTMWCQO0yG-dvdCQdTo5WKV1rlzraHUToGKsaw=w444-h640" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="444" /></a></div></div><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPzBImdWmG8syzDEERZQL35IlgJcVa1Opl-G14Rs6hGA8clXMfewFXICGCMdIsJz7KhQ4cJuU-s05p7dOEunI0aI_ygf-KXyoA4J0LRTk5HkDZCiQrT6k_ksuqTtXwgB7Bq6RKBPIhKllNTQZHuWXx0LeJswCHZZwj5b8BSJUzZXn1PUEggIJ7LGAN9A=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPzBImdWmG8syzDEERZQL35IlgJcVa1Opl-G14Rs6hGA8clXMfewFXICGCMdIsJz7KhQ4cJuU-s05p7dOEunI0aI_ygf-KXyoA4J0LRTk5HkDZCiQrT6k_ksuqTtXwgB7Bq6RKBPIhKllNTQZHuWXx0LeJswCHZZwj5b8BSJUzZXn1PUEggIJ7LGAN9A=w480-h640" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="480" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjdz5nSGihDzSMfFvK1OUfmFSsNXhUPOT03hGBrzzOU0IKLSEEmE553FpCa5P2Xe7WS5nImcGO_v48vKlqlaKO8bCZHy4cQjM9LyyxFv0IL6QCuxL7shtoeVI79zgU2apCRDKK8I5X3-nxCR9pg_1Cw9vJPhYhi9LET0aGbngqkFvhlIbVPSHRzdenwvg=s800" style="background-color: white; color: #3778cd; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"> </a><br /><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjllXOB8BgwAQq-WQqxsKJGLG0k1SeYjJmalEwRGwcrcFmbdue6B9_4r2t681pzcvkEje8yTb2iotIQNyyhlHRjyhUQQlHm5DBOaZJ1uYHVztmTClpm5THZRtheA3A1CHyjwJSjy1jd6tkYONV9nXIRtQYhBpZ8oE3tkKrf-X8tNFQv0QzKmrfcnsPh3w=s800" style="color: #3778cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjllXOB8BgwAQq-WQqxsKJGLG0k1SeYjJmalEwRGwcrcFmbdue6B9_4r2t681pzcvkEje8yTb2iotIQNyyhlHRjyhUQQlHm5DBOaZJ1uYHVztmTClpm5THZRtheA3A1CHyjwJSjy1jd6tkYONV9nXIRtQYhBpZ8oE3tkKrf-X8tNFQv0QzKmrfcnsPh3w=w640-h480" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Fuente:</div><div style="text-align: justify;">http://miratoledo.blogspot.com/2022/02/respirar-grandeza.html</div></div></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-66997990401407745142023-05-14T10:36:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.442+02:00Tumbas en Cuestacintas: Necrópolis en Menasalbas, Toledo<div style="text-align: center;"><a href="https://enricvillanueva.wordpress.com/"><img height="151" src="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2015/08/cropped-capc3a7alera2.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">TUMBAS EN CUESTACINTAS (SECTOR 1)-MENASALBAS-TOLEDO-</div><div style="text-align: justify;"><a href="https://enricvillanueva.wordpress.com/2022/09/12/tumbas-en-cuestacintas-sector-1-menasalbas-toledo/">SEPTIEMBRE 12, 2022</a> | <a href="https://enricvillanueva.wordpress.com/author/neopatria/">NEOPATRIA</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A finales de marzo (2022), recibí un mensaje de José María del grupo “paseando y descubriendo” que habían publicado la situación de la necrópolis de Cuestacintas, tras revisar la publicación, veo que se trata de tumbas separadas por bastante distancia, por lo tanto no se puede hablar de una única necrópolis, aunque se puede considerar que todas están en la misma zona, esta se divide en tres términos municipales situándose en cada uno de ellos dos sepulturas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El primer grupo (sector 1), está situado en el término municipal de Menasalvas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Encontramos una tumba excavada en la roca situada al este de las ruinas de una casa de campo, se trata de una sepultura de tipología rectangular, en la que aun quedan restos del encaje para situar la losa o losas que la cubrirían. La orientación es Oeste-Este. Es de un tamaño grande, sobre todo la longitud, que alcanza unos 2,4 metros.</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/menasalbas-sector-1-tumba-1.jpg"><img height="342" src="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/menasalbas-sector-1-tumba-1.jpg?w=1024" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Al oeste de las ruinas antes mencionadas podemos ver una sepultura iniciada pero que nunca llegaron a terminarla, curiosamente también hace 2,4 metros de longitud y solo un par de centímetros de profundidad, está orientada igual que la anterior.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/menasalbas-sector-1-tumba-2.jpg"><img height="342" src="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/menasalbas-sector-1-tumba-2.jpg?w=1024" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Junto a esta se puede observar los colectores de un antiguo molino, siendo los únicos restos que quedan del mismo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/menasalbas-sector-1-colectores.jpg"><img height="247" src="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/menasalbas-sector-1-colectores.jpg?w=1024" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ACCESO:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Desde Toledo cogemos la carretera CM-401, a unos 31 Km. cruzamos la población de Gálvez, y unos 13 Km. más adelante cruzamos por un puente el arroyo del Torcón, seguidamente a unos 120 metros, salimos de la carretera por la izquierda cogiendo una pista de tierra, volvemos a pasar sobre el arroyo por un puente antiguo, a unos 50 metros, encontramos a mano derecha un nuevo camino donde aparcamos al inicio, seguimos a pie y a poco más de 100 metros llegamos a las ruinas de la casa de campo, a mano derecha podemos encontrar la tumba iniciada y los colectores.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Para ver la otra sepultura iremos hacia el este resiguiendo las ruinas por la derecha una vez pasadas llegamos a una zona donde el suelo esta empedrado, es la era de la finca y a tan solo unos 30 metros de las ruinas encontraremos la sepultura.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/mapa-sector-1.jpg"><img height="384" src="https://enricvillanueva.files.wordpress.com/2022/09/mapa-sector-1.jpg?w=1024" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">COORDENADAS:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">WGS 84</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tumba entera <a href="https://goo.gl/maps/RjxokzmczF2AzYn37">39º39´47.9”N 4º23´05.4”W</a></div><div style="text-align: justify;">Tumba iniciada <a href="https://goo.gl/maps/mS2QfAwaHehqcQC5A">39º39´48.5”N 4º23´11.0”W</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">MÁS INFORMACIÓN:</div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.paseandoydescubriendo.es/blog/20-necropolis/174-necropolis-de-cuestacintas-menasalbas">https://www.paseandoydescubriendo.es/blog/20-necropolis/174-necropolis-de-cuestacintas-menasalbas</a></div><div id="fb-root"></div>
<a href="https://www.paseandoydescubriendo.es/blog/20-necropolis/174-necropolis-de-cuestacintas-menasalbas"><script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
</a><div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-40751852586959460502023-05-13T09:54:00.003+02:002023-10-24T18:13:01.440+02:00El Asentamiento Carpetano del Cerro de San Cristóbal, Yepes<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1yAde9dXLMr7uWl5LEyXiEr2BJQlyDaRIVmk5wuIYjJ05vAHqPHi2uW9S4eVVaNC_V0ApbpjNF0SYEApj9bzOovdUHG_PAIQTk-izQr_lk-IDiTGGENU8BmkTxOhV430Uj2uOmemV1ypWHFOMe-UAOc-w2pfTcW4Lbhs5s-kr64P5DnrAqurZiiDm_Q/s564/274530d505f375cc3416ba562326f57b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="317" data-original-width="564" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1yAde9dXLMr7uWl5LEyXiEr2BJQlyDaRIVmk5wuIYjJ05vAHqPHi2uW9S4eVVaNC_V0ApbpjNF0SYEApj9bzOovdUHG_PAIQTk-izQr_lk-IDiTGGENU8BmkTxOhV430Uj2uOmemV1ypWHFOMe-UAOc-w2pfTcW4Lbhs5s-kr64P5DnrAqurZiiDm_Q/w640-h360/274530d505f375cc3416ba562326f57b.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Asentamiento Carpetano del Cerro de San Cristóbal, Yepes</span></b><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hablamos de un cerro testigo, en el cual hubo un antiguo poblamiento prerromano carpetano, del que apenas queda nada visible, a día de hoy, salvo algún pequeño tramo de muralla, siendo uno de los más extensos -unas tres hectáreas- de los existentes en la comarca de Mesa de Ocaña, en la que nos encontramos. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La toponimia del Cerro de San Cristóbal, nos muestra un ejemplo más de cristianización de un antiguo poblamiento; lo más común, conocido y, quizás, de mayor trascendencia cualitativa, sean los casos de superposición de distintos cultos en un enclave, pero también hemos aprendido del no escaso número existente, como tipología, de lugares que fueron poblamientos, que se sepa no cumpliendo funciones de santuario en el pasado, que con posterioridad, a la llegada de la religión de la cruz, fueron cristianizados, con la construcción de algún oratorio, ermita o santuario, o con la consagración a algún santo, como es el caso que nos ocupa. San Cristóbal fue un mártir del siglo III, del que, como ocurre con otros tantos santos mártires primigenios, se le relaciona con antiguas divinidades o personajes mitológicos. San Cristóbal se dice pudo sustituir a Hércules o Heracles. Así lo dice, por ejemplo, Luis Rodríguez Bausa, en su obra "Toledo insólito":</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Nos toca ahora recordar que dentro de la catedral y en las iglesias de San Román y San Andrés tenemos pintado otro gigante, San Cristóbal, que es un heredero de una remota tradición que la iglesia [...] lo ha transformado en patrono de caminantes y peregrinos y abogado contra la peste, contra las nubes, rayos y tormentas, siendo en realidad la representación cristianizada del dios Hércules."</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6FP42mcExU1ytUvXEcyBRQwNy4UvhCsy0-oHKLFlRynBGqOvsDbedMJiB3EymZ1ViY3eR1uYbZaDau4X079tHtC5OH4zhn0xnfzxR36t2EXh6KRFQuAe38nvLwY9CDBiuZ1EfjXr8QzjTXYkOGBO7G_Nr8d5xVaj_HXXbhAXXoOimoQTkFhGAe-m3QQ/s1280/thumbnail_IMG_20230311_190129.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6FP42mcExU1ytUvXEcyBRQwNy4UvhCsy0-oHKLFlRynBGqOvsDbedMJiB3EymZ1ViY3eR1uYbZaDau4X079tHtC5OH4zhn0xnfzxR36t2EXh6KRFQuAe38nvLwY9CDBiuZ1EfjXr8QzjTXYkOGBO7G_Nr8d5xVaj_HXXbhAXXoOimoQTkFhGAe-m3QQ/w640-h480/thumbnail_IMG_20230311_190129.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtl9bKKKXam7WMVlcAAn_1gKxmyHkBKuy8ZSOeTtTcbSW6FYSWzZQQFL8zQeGrpSNy0rkqU14GJQgBVpsiX1an8xE4yq3A1KiF1V1c0cC7kLVU5fS1mcqoLRqhOW3ND5AGsZ_5acd9n0AUYYsseg1LFyc7K7NHp67KGcrPdvS3_5R9Q_ZGWxDWqTLYPw/s1280/thumbnail_IMG_20230311_190559.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtl9bKKKXam7WMVlcAAn_1gKxmyHkBKuy8ZSOeTtTcbSW6FYSWzZQQFL8zQeGrpSNy0rkqU14GJQgBVpsiX1an8xE4yq3A1KiF1V1c0cC7kLVU5fS1mcqoLRqhOW3ND5AGsZ_5acd9n0AUYYsseg1LFyc7K7NHp67KGcrPdvS3_5R9Q_ZGWxDWqTLYPw/w640-h480/thumbnail_IMG_20230311_190559.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Fotografías: Iberia Mágica - 11/03/2023</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En el presente caso, sí es cierto que el cerro se encuentra vigilante, sobre el antiguo camino que une Ocaña con Toledo, el cual transcurre por Yepes, término municipal en el que nos encontramos, cuyo núcleo urbano se encuentra a unos siete kilómetros del cerro, con lo que pareciera estar dando protección a los millares de caminantes que, durante siglos, contemplaran su silueta de cerro con cumbre amesetada. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En el mismo se dice existe una ermita consagrada a nuestro santo de hoy, pero en nuestra visita del pasado 11 de marzo, únicamente pudimos ver una construcción, vallada, que más bien pareciera una casa de campo particular, que no un oratorio. A pesar de ello, las visita merece la pena, no sólo por hallarte en un lugar, solitario, sobre el que hace milenios nacieron, vivieron y murieron antepasados nuestros o por las vistas circundantes, pudiendo contemplarse </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Toledo hacia el poniente o los Montes de Toledo hacia el sur y suroeste, sino, sobre todo, por la visita a la histórica población de Yepes. La que dicen fue la antigua Hippona romana o Hepes, en la denominación mozárabe, más cercana a la actual, es conocida como Toledillo, por su patrimonio monumental e histórico, con bellas puertas de muralla; torres; una bonita plaza mayor; un majestuoso templo, con reliquia incluida; una judería, con la calle de la Sinagoga como pista para situarla; el palacio donde ser firmaron los esponsales de los Reyes Católicos; o la vivienda de la familia paterna de Juan de Yepes Álvarez, más conocido como San Juan de la Cruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDDVMufoc2CDsjqH04xgkCJQodvOB9QYRHReTla-UNnoTgLt_RcwCjpCIjlf3GGwE56RznvqFsD4lM2giamCSNKdVE1fDD9b0pyOODu2PrJFSVLyh4ir_rFGBdQE0gCBtp_vgQhBNsJjOwDTh57Z7kRz2G-u4aneDfBB9ZIcOVu9eRP1T5u7_4zLEtig/s1280/thumbnail_IMG_20230311_191554.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDDVMufoc2CDsjqH04xgkCJQodvOB9QYRHReTla-UNnoTgLt_RcwCjpCIjlf3GGwE56RznvqFsD4lM2giamCSNKdVE1fDD9b0pyOODu2PrJFSVLyh4ir_rFGBdQE0gCBtp_vgQhBNsJjOwDTh57Z7kRz2G-u4aneDfBB9ZIcOVu9eRP1T5u7_4zLEtig/w640-h480/thumbnail_IMG_20230311_191554.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Vista, hacia el sur. Paraje por el que transcurre, de este a oeste, el antiguo camino de Ocaña a Toledo</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4R3oAFs9mzRoenVwyLC8-RU_X34tUYgWZnVBUrejyiQFcVWVHDIDrU3kH-w1YSBzuXF9kS2su5Wxk2qwlBQTIlrfj-Ics_fNVilhrHvp3-ZnujEqatnCYK1qPBiOIVPI-s9kAXVA9hMpXVMBBRaUH7BmXfTeGqRC4Se-YZTXE-5HgXQLEnShXojO4YA/s1280/thumbnail_IMG_20230311_191559.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4R3oAFs9mzRoenVwyLC8-RU_X34tUYgWZnVBUrejyiQFcVWVHDIDrU3kH-w1YSBzuXF9kS2su5Wxk2qwlBQTIlrfj-Ics_fNVilhrHvp3-ZnujEqatnCYK1qPBiOIVPI-s9kAXVA9hMpXVMBBRaUH7BmXfTeGqRC4Se-YZTXE-5HgXQLEnShXojO4YA/w640-h480/thumbnail_IMG_20230311_191559.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Suelo de la meseta superior, sobre la que se situó el antiguo poblamiento carpetano</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtK31gTTTWk8_nRB6oYz6PdI37X2bs8ilGQbvqWDrlQqexyql0cGrE2EZk9gpbBYIl_Vm3a6E2bwokJc6S9QPZ6zdlP5j2Zy6Rxvp6nJysQcGWhEFTqVTrRizNWX9RkGmO7watfc6lcHUHWsD_m7z3LaLN3XUdH5YwyzI44MHOlejciMaQYlVnQLNTyQ/s1280/thumbnail_IMG_20230311_200247.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtK31gTTTWk8_nRB6oYz6PdI37X2bs8ilGQbvqWDrlQqexyql0cGrE2EZk9gpbBYIl_Vm3a6E2bwokJc6S9QPZ6zdlP5j2Zy6Rxvp6nJysQcGWhEFTqVTrRizNWX9RkGmO7watfc6lcHUHWsD_m7z3LaLN3XUdH5YwyzI44MHOlejciMaQYlVnQLNTyQ/w640-h480/thumbnail_IMG_20230311_200247.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Toledo, al fondo, iluminado al anochecer, desde Cerro de San Cristóbal de Yepes - 11/03/2023</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fuente:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://iberiamagica.blogspot.com/2023/04/cerro-de-san-cristobal-yepes.html</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-31477601277263516682023-05-09T09:03:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.438+02:00Ruta por las Torres y Castillos de la Rioja Alta<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu-gxQF5ZGlfUJcHbgPtgeTzlFaxO6WiwweY3MblWPZQkseYzM5yCSmU2lD9wQ5eQsztgYd22yLuQhobpYWuJkFNBirzd1AGQJstFelzv7B5GYlAuBs0zaWuCeXRbRiANL6rRt3s0SmHXP05Qx69bttOA8jlF5AM10yonD4I0nO0lGrXqe1Heg0XWH/s980/DJI_0363-980x734.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="734" data-original-width="980" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu-gxQF5ZGlfUJcHbgPtgeTzlFaxO6WiwweY3MblWPZQkseYzM5yCSmU2lD9wQ5eQsztgYd22yLuQhobpYWuJkFNBirzd1AGQJstFelzv7B5GYlAuBs0zaWuCeXRbRiANL6rRt3s0SmHXP05Qx69bttOA8jlF5AM10yonD4I0nO0lGrXqe1Heg0XWH/w640-h480/DJI_0363-980x734.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Castillo de Davalillo, La Rioja</span></b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9UqlPT8SAZO4i19CSygVn-GyI_5xy4uoBgVrRJFaey6DUZ9ZQuXqFLLUcBYb9yLyMWC2ovlTJ9kFS5krx6036CTQ-tr7GPYGAFkRAS44IjA4hI3n23r7PopwBRRioOE-EPJ0YUX6xKv5L6_D2eMJpmlW4U_Q1TVXmrReq47Ek14Kzte_O3P3Moho8/s660/4a27f372-f0de-19fe-8e67-8d46193acc5e_660.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="660" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9UqlPT8SAZO4i19CSygVn-GyI_5xy4uoBgVrRJFaey6DUZ9ZQuXqFLLUcBYb9yLyMWC2ovlTJ9kFS5krx6036CTQ-tr7GPYGAFkRAS44IjA4hI3n23r7PopwBRRioOE-EPJ0YUX6xKv5L6_D2eMJpmlW4U_Q1TVXmrReq47Ek14Kzte_O3P3Moho8/w640-h640/4a27f372-f0de-19fe-8e67-8d46193acc5e_660.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Castillo de Clavijo, La Rioja</span></b><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihWQq8G1cm8W9cF1bUtaRHYxoyOzvNQtm3T3Qh2F7WToZO8XDE5GkZ6tiYGzY7WV9pWCp_j2-iFNegVlmHUx77yoQQq9bZLmjp2zy9yTldINjzPb43uibOusrvTCOgsR00fhHSbAPTrS1KnoW5NvotJI4SIJ8ox0BCitt_LVQCDgMCqdQ5AexhnSEm/s500/museo-najerillense-junto.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="500" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihWQq8G1cm8W9cF1bUtaRHYxoyOzvNQtm3T3Qh2F7WToZO8XDE5GkZ6tiYGzY7WV9pWCp_j2-iFNegVlmHUx77yoQQq9bZLmjp2zy9yTldINjzPb43uibOusrvTCOgsR00fhHSbAPTrS1KnoW5NvotJI4SIJ8ox0BCitt_LVQCDgMCqdQ5AexhnSEm/w640-h480/museo-najerillense-junto.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Nájera, La Rioja</span></b><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjonIhuhRdBXzluF4KvfZPuibLm05rHHFBiRx9pZ4iBF6DW0hurSleVrt67Sb2zGvLgT17S6WVN2NjmqtFCXVsQEf8CpSDY1M9xUQqsuwguA3Nk5UgFpPKQZrGyKb4eZbR7qOM0dbp2U-hw4Pc7MAA2RKfguqbugWPSoxJCOajgsiTPgFdAaDcbPTea/s660/1a2a5934-8899-6b04-b7ba-6da7b7d8447c_660.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="660" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjonIhuhRdBXzluF4KvfZPuibLm05rHHFBiRx9pZ4iBF6DW0hurSleVrt67Sb2zGvLgT17S6WVN2NjmqtFCXVsQEf8CpSDY1M9xUQqsuwguA3Nk5UgFpPKQZrGyKb4eZbR7qOM0dbp2U-hw4Pc7MAA2RKfguqbugWPSoxJCOajgsiTPgFdAaDcbPTea/w640-h426/1a2a5934-8899-6b04-b7ba-6da7b7d8447c_660.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Castillo de San Vicente de la Sonsierra, La Rioja</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="text-align: left;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><img height="480" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e5/Ermita_de_Santa_Mar%C3%ADa_de_La_Piscina_-_Sureste.JPG" width="640" /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Santa Maria de la Piscina, San Vicente de la Sonsierra</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv8SSuhZsazo-fJhEEvc2FyWZc6I1jwq-pw95O_vuHH47l58jUu5QBcbVOA0s48-TQFyp9YUI8R0TQwjm4qk34dPGse7Nm45vL5F3agxs9Mp-9kJub7D0qkbCIbZkzHvSbRRGrQOdAWe5EUTq7V5D0R7l53UKhavCr0mkCxTYqCjPitdNX_nMFagaG/s660/ef03733b-6292-93da-57a7-54d1f91802cb_660.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="439" data-original-width="660" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv8SSuhZsazo-fJhEEvc2FyWZc6I1jwq-pw95O_vuHH47l58jUu5QBcbVOA0s48-TQFyp9YUI8R0TQwjm4qk34dPGse7Nm45vL5F3agxs9Mp-9kJub7D0qkbCIbZkzHvSbRRGrQOdAWe5EUTq7V5D0R7l53UKhavCr0mkCxTYqCjPitdNX_nMFagaG/w640-h426/ef03733b-6292-93da-57a7-54d1f91802cb_660.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Palacio Fortificado de Sajazarra, La Rioja</span></b><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwFolyiECykvE_KxHH3hT2HWXsq8nprYndMXrVC8jFYjcInX0kEyB5BVp3Wtk0B_jL6VnNvy1xWuxtxz1yc7Bhx2bObDkCyd6gVpMWI8FsP7FLVIGUcKt13CyQbS89tNlccdRmxFLc01sPXuudiAYXyuo1fauj9faDcoQCkgn1E_WmtpSyDB6Jmb8D/s600/torre-fuerte-torremontalbo%20(1).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwFolyiECykvE_KxHH3hT2HWXsq8nprYndMXrVC8jFYjcInX0kEyB5BVp3Wtk0B_jL6VnNvy1xWuxtxz1yc7Bhx2bObDkCyd6gVpMWI8FsP7FLVIGUcKt13CyQbS89tNlccdRmxFLc01sPXuudiAYXyuo1fauj9faDcoQCkgn1E_WmtpSyDB6Jmb8D/w640-h480/torre-fuerte-torremontalbo%20(1).jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Torre-Fuerte de Torremontalbo, La Rioja</span></b><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Territorio de frontera, primero entre cristianos y los moros de Zaragoza se pobló de fortalezas árabes.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La Rioja Alta vio levantarse numerosos castillos. Fortalezas que se encuentran en lugares estratégicos y que han sobrevivido a guerras y al paso de los siglos para llegar a nuestros días en general en muy buen estado de conservación.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tampoco los cristianos se quedaron cortos y levantaron castillos a lo largo de los siglos IX y X para defender las tierras de Castilla y Álava de las aceifas musulmanas, como las sufridas en los años 934 y 953.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Más tarde, la Rioja volvió a ser tierra fronteriza entre los Reinos de Castilla, Navarra y Aragón lo que propició nuevas reconstrucciones y edificaciones.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tampoco faltaron las construcciones palaciegas en la fase final de la Edad Media (siglo XV) para los ricos y poderosos miembros de la nobleza.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><b>Índice:</b></span></span></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><ol><li><b><span style="font-size: medium;">Como llegar al Castillo de Clavijo, origen de nuestra ruta</span></b></li><li><a href="#Croquis de nuestra Ruta"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Croquis de nuestra Ruta</span></b></a></li><li><a href="#Castillo de Clavijo"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo de Clavijo</span></b></a></li><li><a href="#Batalla de Clavijo"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Batalla de Clavijo</span></b></a></li><li><a href="#Monasterio de San Prudencio de Monte Latarce"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Monasterio de San Prudencio de Monte Latarce</span></b></a></li><li><a href="#Comer cerca del Castillo de Clavijo"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer cerca del Castillo de Clavijo</span></b></a></li><li><a href="#Castillo de Agoncillo"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo de Agoncillo</span></b></a></li><li><a href="#Que ver y donde Comer en Nájera"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Que ver y donde Comer en Nájera</span></b></a></li><li><a href="#Fuerte de Torremontalbo"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Fuerte de Torremontalbo</span></b></a></li><li><a href="#Castillo de Davalillo"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo de Davalillo</span></b></a></li><li><a href="#Fortaleza de Briones"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Fortaleza de Briones</span></b></a></li><li><a href="#Castillo y Conjunto Arqueológico de San Vicente de la Sonsierra"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo y Conjunto Arqueológico de San Vicente de la Sonsierra</span></b></a></li><li><a href="#Que ver y Comer en Haro"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Que ver y Comer en Haro</span></b></a></li><li><a href="#Castillo de Sajazarra"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo de Sajazarra</span></b></a></li><li><a href="#Castillo de Cuzcurrita de Río Tirón"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo de Cuzcurrita de Río Tirón</span></b></a></li><li><a href="#Castillo de Leiva"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Castillo de Leiva</span></b></a></li><li><a href="#Torre Fuerte de Baños De Rioja, S.XIII"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Torre Fuerte de Baños De Rioja, S.XIII</span></b></a></li><li><a href="#Qué ver y donde Comer en Santo Domingo de la Calzada"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Qué ver y donde Comer en Santo Domingo de la Calzada</span></b></a></li><li><a href="#Otras Rutas Cercanas"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Otras Rutas Cercanas</span></b></a></li></ol><div><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span></div></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;">1. Como llegar al Castillo de Clavijo, origen de nuestra ruta</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;">Clavijo es un municipio de la comunidad autónoma de La Rioja (España), situado en lo alto del final del estribo de los montes de Cameros que bajando de la cordillera Ibérica en dirección norte hacia el valle del Ebro.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMszB_NTY6UaQBWtkMKF6pk-GX3KGnT05KZzhY2DdOM6hV51C5V1RLlfRJG64Dl60axsMZz7Eyf4EZu0rpHGeE_xXPrYxKW10Tgf8SYE3if-yHBbLSMXNK_0gCJ236erWv4mBUrrlt7QTdZ9GxGSbOqHQxfkcVHBCiTd9dXTD7OOE49oaFh226XTeN/s620/t-Mapa-de-La-Rioja-Espana-9907.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="620" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMszB_NTY6UaQBWtkMKF6pk-GX3KGnT05KZzhY2DdOM6hV51C5V1RLlfRJG64Dl60axsMZz7Eyf4EZu0rpHGeE_xXPrYxKW10Tgf8SYE3if-yHBbLSMXNK_0gCJ236erWv4mBUrrlt7QTdZ9GxGSbOqHQxfkcVHBCiTd9dXTD7OOE49oaFh226XTeN/w640-h464/t-Mapa-de-La-Rioja-Espana-9907.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Separa los valles de los ríos Leza e Iregua, así como las comarcas Camero Viejo y Camero Nuevo que comprenden los Cameros. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/ruta-por-las-torres-y-castillos-de-la.html" name="Croquis de nuestra Ruta"></a>Limita al norte con Alberite, al sur con Soto en Cameros (aldea de Trevijano) y con Leza de Río Leza, al este con Ribafrecha y al oeste con Nalda y con Albelda de Iregua.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;">2. Croquis de nuestra Ruta</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" height="450" loading="lazy" referrerpolicy="no-referrer-when-downgrade" src="https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m76!1m12!1m3!1d263349.7559134743!2d-3.0343567332335626!3d42.46359390198012!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!4m61!3e0!4m5!1s0xd5ab28cf3b72b47%3A0xdb6edac0e137532f!2sCastillo%20de%20Clavijo!3m2!1d42.3502643!2d-2.427146!4m5!1s0xd5aa5e33e3a1f93%3A0x1045738f9ef6e780!2sCastillo%20de%20Aguas%20Mansas!3m2!1d42.4462188!2d-2.291393!4m5!1s0xd4558b899ae1edf%3A0xdff01fc5767b77e3!2sCastillo%2C%20Torrefuerte%20de%20Torremontalbo!3m2!1d42.5005406!2d-2.6848381!4m5!1s0xd4ff5a20625e879%3A0xd6dbb2346d3ca39b!2sCastillo%20de%20Davalillo%2C%20Diseminado%20S%20Asensio!3m2!1d42.5390601!2d-2.7327478!4m5!1s0xd4f8acfba98ff9b%3A0xd6d5e2ec05f26c48!2sRuinas%20del%20Castillo%20de%20Briones%2C%20Calle%20Cerca%20de%20las%20Cuarenta%2C%20Briones!3m2!1d42.544928299999995!2d-2.7861393!4m5!1s0xd4ff4de0d3cc775%3A0x16b439bec37107f8!2sSan%20Vicente%20de%20la%20Sonsierra!3m2!1d42.5631748!2d-2.7593142999999998!4m5!1s0xd4f878bd2c5a0e3%3A0xa3c03e156ec43485!2sCastillo%20de%20Sajazarra%2C%20Calle%20Mayor%2C%20Sajazarra!3m2!1d42.5893829!2d-2.9601831!4m5!1s0xd4f87b1c0547afb%3A0xab1b8a55105ad110!2sCastillo%20de%20Cuzcurrita!3m2!1d42.5412835!2d-2.9653318!4m5!1s0xd457e2ff786c33f%3A0x80dbf83c4972d6a9!2sCastillo%20de%20Leiva!3m2!1d42.5013996!2d-3.0476661!4m5!1s0xd457d57dd1bf57d%3A0xdc91a18aa208a025!2sTorre%20Fuerte%20S.XIII%2C%20Mayor%2C%208%2C%2026241%20Ba%C3%B1os%20de%20Rioja%2C%20La%20Rioja!3m2!1d42.5118941!2d-2.9453896!5e1!3m2!1ses!2ses!4v1682496129486!5m2!1ses!2ses" style="border: 0;" width="660"></iframe><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/ruta-por-las-torres-y-castillos-de-la.html" name="Castillo de Clavijo"></a><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: start;"><b><span style="color: #274e13; font-size: medium;">para saber mas:</span></b></div><div style="text-align: start;"><span style="color: #274e13; font-size: large;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: start;"><span style="font-size: large;"><b><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html" target="_blank"><span style="color: #274e13;">https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html</span></a><br /></b></span></div><div style="text-align: start;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: start;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: start;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-30817809078645097432023-05-05T09:30:00.003+02:002023-10-24T18:13:01.438+02:00Escapada de Fin de Semana en la Villa Medieval de Allariz, Orense<div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div><br /></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIiGw8sKXvgywuVgnDUi6pJOElJf70TG5WPoWrzvTUDGeWYe6GwesuanLdcvDyVwOf8N1nzrAjWjNW2lZ2Ziyc6dsPObfo2ZLBjWyNEUbJ0V0xyoXBigK9hdgYLRzqY2H8GeoCL2QYKU10fLHvLc8AykpyouQlbDtkEW8icrmuWGgBNw8FLIbouPIp/s1350/Allariz-Plaza-Mayor-1-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1350" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIiGw8sKXvgywuVgnDUi6pJOElJf70TG5WPoWrzvTUDGeWYe6GwesuanLdcvDyVwOf8N1nzrAjWjNW2lZ2Ziyc6dsPObfo2ZLBjWyNEUbJ0V0xyoXBigK9hdgYLRzqY2H8GeoCL2QYKU10fLHvLc8AykpyouQlbDtkEW8icrmuWGgBNw8FLIbouPIp/w640-h426/Allariz-Plaza-Mayor-1-1.jpg" width="640" /></a></div><span style="font-size: x-small;"><b>Plaza Mayor e Iglesia de Santiago, Allariz, Orense</b></span><div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgeJKtvN4uD3XoPsocExOty5-qe90s7hODFQkzFH3tK_l-EH9WC6ESFdvpG-FOqKCRdWS42ettOCWu6sz6ERVbKEGWZIdpXhZ7fM3-oxV_FxcoJyQFj-yKXlgqJwUsLbraB1nGOn18Qa7EqrthZ-Ho8TU3TaB4enJPL4KHlxromsQwIB8pz-f3qdXl/s1200/ALLARIZ3-15.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="801" data-original-width="1200" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgeJKtvN4uD3XoPsocExOty5-qe90s7hODFQkzFH3tK_l-EH9WC6ESFdvpG-FOqKCRdWS42ettOCWu6sz6ERVbKEGWZIdpXhZ7fM3-oxV_FxcoJyQFj-yKXlgqJwUsLbraB1nGOn18Qa7EqrthZ-Ho8TU3TaB4enJPL4KHlxromsQwIB8pz-f3qdXl/w640-h428/ALLARIZ3-15.jpg" width="640" /></a></div><span style="font-size: x-small;"><b>Reserva de la Biosfera de Allariz, Orense</b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj91NMptKMjAFKPUuZTJnEqKqnOvRPLMejzuKfu1zhv4C-nJcVKMhja_ZT9mz2Hp19A3puNEuE4qnWCQ_dOjE5MATSlwAGtLDD2eQyoCx6S19TFhTWXrXBiZ8r3T0r9DDbRtLqJbuyCHEMdAzC8duXNmKmP3PE0cm9XCfEL_RHE-2GS_c_D0XnxPaOi/s1000/allariz-galician-spanish-roman-bridge.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj91NMptKMjAFKPUuZTJnEqKqnOvRPLMejzuKfu1zhv4C-nJcVKMhja_ZT9mz2Hp19A3puNEuE4qnWCQ_dOjE5MATSlwAGtLDD2eQyoCx6S19TFhTWXrXBiZ8r3T0r9DDbRtLqJbuyCHEMdAzC8duXNmKmP3PE0cm9XCfEL_RHE-2GS_c_D0XnxPaOi/w640-h426/allariz-galician-spanish-roman-bridge.webp" width="640" /></a></div><b>Puente de Vilanova, Allariz</b></span></div><div><div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSOOswbjjnvgl34BDYiBIgYFtme4ZGIG7JpR_P3Ou1Mfauw-yCkUzvv1AbdyEAC1Bk0Acmgjc3BY-a6-I8poFYsNl9aakzipBTjOFmvP6xT59TTiKIq2Hopn0nTW9RukvE_hWsVgWB53mguudXk33UFBHw8rm-aaUhjsT5bpHStrh9WmwkaJe34dg9/s770/free-tour-descubre-allariz-03.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="770" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSOOswbjjnvgl34BDYiBIgYFtme4ZGIG7JpR_P3Ou1Mfauw-yCkUzvv1AbdyEAC1Bk0Acmgjc3BY-a6-I8poFYsNl9aakzipBTjOFmvP6xT59TTiKIq2Hopn0nTW9RukvE_hWsVgWB53mguudXk33UFBHw8rm-aaUhjsT5bpHStrh9WmwkaJe34dg9/w640-h350/free-tour-descubre-allariz-03.jpg" width="640" /></a></div><span style="font-size: x-small;">Casco Viejo de Allariz</span><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b></div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/en-ruta-por-el-desfiladero-de-la.html" name="Algo de historia"></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr1Q3zi17VcmtOPBdJ0PkI6d8T23ILQI_21WhgOPz-kpwM-eyw3FwsUMHHb3YQ8xa3TA38Qu7kQDp6FVgOJg73qhqL_jrHKjWexaxNeO7Lu3eUWZREp-Wf7kfW1JxSBbxWiGGikepNbsIlkvmlfl9UofxMcQAy4O8MHLxlmqz60DvgdsVpeF5g0uEe/s1056/tg_carrusel_cabecera_grande.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="314" data-original-width="1056" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr1Q3zi17VcmtOPBdJ0PkI6d8T23ILQI_21WhgOPz-kpwM-eyw3FwsUMHHb3YQ8xa3TA38Qu7kQDp6FVgOJg73qhqL_jrHKjWexaxNeO7Lu3eUWZREp-Wf7kfW1JxSBbxWiGGikepNbsIlkvmlfl9UofxMcQAy4O8MHLxlmqz60DvgdsVpeF5g0uEe/w640-h190/tg_carrusel_cabecera_grande.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Conjunto de Hórreos de A Merca</span></b></div><div><b><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b></div></div><div style="text-align: center;"><img border="0" height="481" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbTwz2fhSfSTH3Vo7OHCReBq56tVbunImpJZLPFY33rw-k6uZOr5qPj_oZ9thBDblmRU6eiEh6qV5uFSjaUmQn3-NM_8Kye_f8ZWSZA0BMDkyk1RzE8jMSFm0R-OcyZwbqHSIJgPzLi-MpOtSbdIidFfIzCBtMqs-gz0OjYKiao4axI_pBh7fv6WN/w640-h481/Allariz.jpg" width="640" /></div><div><div><span style="font-size: x-small;"><b>Festival Internacional de Jardines de Allariz</b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMfHKoDylOYOFOustRdkW__14mQeq1mpD8P2N4QxLN70uw81llyHpdpJqS2dydUA6vErPfFs6-WpL8UPVv0nhCM9O_HWLmw5MYBZhLPwIwzId9mMGw1IqEjRbpoC_2WLwIjdnKTXN-oSP5p-PNOY8IUuY2POK1s1vn0r6N0FGywtOD9rBzIWTaC3uk/s275/descarga.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMfHKoDylOYOFOustRdkW__14mQeq1mpD8P2N4QxLN70uw81llyHpdpJqS2dydUA6vErPfFs6-WpL8UPVv0nhCM9O_HWLmw5MYBZhLPwIwzId9mMGw1IqEjRbpoC_2WLwIjdnKTXN-oSP5p-PNOY8IUuY2POK1s1vn0r6N0FGywtOD9rBzIWTaC3uk/w640-h426/descarga.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Augas Santas, Allariz</span></b></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwi5WqjPNQZnETgHkdRjGv-tuyG_ereW6IK9lm0d2AdZBgnppOLP0V-Nm7dviH9DPlwwHRY5fcPbidKCdsXrTDx2DvC06nBJLE1S1TutIQhlCSP9xDrvV7EXmEzk-WylpMKup0wMp_yPza4bgKisDXtNXKU4F71namVZklK4rJXTtnrvnTv23v-wjd/s1024/AugasSantas1.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwi5WqjPNQZnETgHkdRjGv-tuyG_ereW6IK9lm0d2AdZBgnppOLP0V-Nm7dviH9DPlwwHRY5fcPbidKCdsXrTDx2DvC06nBJLE1S1TutIQhlCSP9xDrvV7EXmEzk-WylpMKup0wMp_yPza4bgKisDXtNXKU4F71namVZklK4rJXTtnrvnTv23v-wjd/w640-h480/AugasSantas1.webp" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Santuario Secreto de Augas Santas, Allariz</span></b><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Situado en el occidente de la provincia de Orense, muy cerca de la capital de la provincia, se halla uno de los pueblos más atractivos y quizá menos reconocidos de Galicia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Allariz posee un centro histórico de un encanto apabullante, erigido con piedras gastadas por el tiempo y cubiertas de musgo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En esta localidad, de apenas 6000 habitantes, encontramos iglesias medievales, cuatro cruceiros centenarios, pequeños museos, y un entramado de callejuelas empedradas en las que perderse por propia voluntad.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Allariz fue declarado <b>Conjunto histórico y artístico</b> en 1971. Un patrimonio que sus gentes han sabido conservar y que lo convierte en una de las visitas más sugerentes de todo el noroeste de España.</div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><b>Índice</b></span><b><span style="font-size: x-large;">:</span></b></div><div><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><ol><li><b><span style="font-size: medium;">Como llegar a Allariz</span></b></li><li><a href="#Algo de historia sobre Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Algo de historia sobre Allariz</span></b></a></li><li><a href="#Leyendas sobre Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Leyendas sobre Allariz</span></b></a></li><li><a href="#Croquis de Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Croquis de Allariz</span></b></a></li><li><a href="#Que ver y hacer en Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Que ver y hacer en Allariz</span></b></a></li><li><a href="#Fiestas en Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Fiestas en Allariz</span></b></a></li><li><a href="#Comer en Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en Allariz</span></b></a></li><li><a href="#en los alrededores de Allariz"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">en los alrededores de Allariz</span></b></a></li><li><a href="#Otras Rutas Cercanas"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Otras Rutas Cercanas</span></b></a></li></ol></div><div><br /></div><div><b><span style="font-size: large;">1. Como llegar a Allariz</span></b></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMdRZVPCVsNtb3jMp5eM1smZeQnKs7zWhMnz35KI7JXIl-XAj17s79ZZADruCjnGJKU2FmdoUWOGVPyZyW9PAY4exoY6vVlAnBhoZQxQBzaeE8xgxGCvIE1e84ddoadxx-hwqD-MI1wVGp-72pVJPcIJN087li76c8qal-VNVJIsHTRp9QebNzYX-9/s1008/Comarca_Allariz_Maceda%20(2).png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1008" data-original-width="956" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMdRZVPCVsNtb3jMp5eM1smZeQnKs7zWhMnz35KI7JXIl-XAj17s79ZZADruCjnGJKU2FmdoUWOGVPyZyW9PAY4exoY6vVlAnBhoZQxQBzaeE8xgxGCvIE1e84ddoadxx-hwqD-MI1wVGp-72pVJPcIJN087li76c8qal-VNVJIsHTRp9QebNzYX-9/s320/Comarca_Allariz_Maceda%20(2).png" width="303" /></a></div>Allariz es un municipio de la provincia de Orense, Galicia en España. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se ubica en la mitad occidental de la provincia de Orense</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Integrado en la comarca de Allariz-Maceda, se sitúa a 23 kilómetros de la capital provincial. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El término municipal está atravesado por la Autovía de las Rías Bajas A-52 entre los pK 204 y 212.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Además de por la carretera N-525 , alternativa convencional a la anterior, y por las carreteras provinciales OU-300 , que se dirige a Celanova, y OU-320 , que sirve de comunicación con Taboadela.</div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><br /><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" height="450" loading="lazy" referrerpolicy="no-referrer-when-downgrade" src="https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m28!1m12!1m3!1d4540366.13754557!2d-11.461787623268382!3d40.95021037045143!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!4m13!3e0!4m5!1s0xd422997800a3c81%3A0xc436dec1618c2269!2sMadrid!3m2!1d40.4167754!2d-3.7037902!4m5!1s0xd255338066d284f%3A0x8aa1de10fa96331a!2sAllariz!3m2!1d42.189466499999995!2d-7.800552199999999!5e1!3m2!1ses!2ses!4v1682159922426!5m2!1ses!2ses" style="border: 0;" width="660"></iframe></div></span></b></div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html" name="Algo de historia sobre Allariz"></a><div><br /></div><div><b><span style="font-size: large;">2. Algo de historia sobre Allariz</span></b></div><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWwDfaMbnBL8_eufpacmFIYSlTqcQIRbt-SKAcjpKUSaXiFMwvHNk5WFkImSrzCczHeO0lOWZbpN5VYypI4Y9P_GaMNPG4hsDEv1YOGqbHpgPvYU-J55_dOcg0q0NXLfLD5zAcQtdWAz_yXxKRydHoPzr6yx8EljdfwfVezB-wi3e9q4LeM4Xu7_PD/s1024/allariz-orense-galicia01.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="743" data-original-width="1024" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWwDfaMbnBL8_eufpacmFIYSlTqcQIRbt-SKAcjpKUSaXiFMwvHNk5WFkImSrzCczHeO0lOWZbpN5VYypI4Y9P_GaMNPG4hsDEv1YOGqbHpgPvYU-J55_dOcg0q0NXLfLD5zAcQtdWAz_yXxKRydHoPzr6yx8EljdfwfVezB-wi3e9q4LeM4Xu7_PD/w640-h464/allariz-orense-galicia01.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Puente románico e iglesia de Vilanova con el Monte do Castelo al fondo, Allariz, Orense</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Tras la caída del Imperio Romano de Occidente diversos pueblos germánicos penetraron en la península Ibérica. Uno de ellos, los Suevos se establecieron en el Noroeste, en la antigua provincia romana de Gallaecia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hacia el siglo VI, en un altozano sobre el río Arnoia se levantó un asentamiento suevo al que dieron el nombre de ‘Vila Aliaricci’, que se cree que hacía referencia a un jefe godo llamado Alarico.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Siglos XI-XVII</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Mucho más tarde, en el siglo XI, en tiempos ya del reino Castellano-leonés se levantó el castillo (hoy en ruinas) y se amuralló la villa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El rey Alfonso VII en 1154 le concedió a Allariz los fueros que la convertían en Villa Real. A partir de ese momento Allariz se convirtió en un lugar privilegiado por la corona Castellano-leonesa. El propio Alfonso X el sabio vivió aquí parte de su infancia, en la que aprendió la lengua galaico-portuguesa que luego utilizaría para sus célebres Cantigas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La villa Real de Allariz tuvo en los siglos XII y XIII un momento de gran esplendor y en aquella época se construyeron los que son sus monumentos más emblemáticos: El Monasterio de Santa Clara, las iglesias de Santiago, San Esteban y Santa María de Vilanova, así como el puente románico anexo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En extramuros, en el conocido barrio de Socastelo se instaló una floreciente comunidad judía. Aunque no queda ya mucho de aquella judería sí que se conservan las trazas de aquellas callejas estrechas junto a algunos de los tramos de muralla mejor conservados de la villa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Galicia tuvo varias juderías de importancia y aún se conservan algunas en buen estado cerca de la frontera portuguesa como las de las bonitas localidades de Tuy y Rivadavia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De los siglos siglos XVI-XVII destacan las numerosas casas de hidalgos que se conservan en Allariz y los cuatro bellos cruceiros.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html" name="Leyendas sobre Allariz"></a>Estos se levantaron ante las cuatro parroquias de la villa, para buscar la protección divina tras las epidemias de finales del XVI. Galicia y muchos pueblos del Camino de Santiago están salpicado de estos cruceiros, muchos de ellos verdaderas obras de arte a la intemperie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;">3. Leyendas sobre Allariz</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9ZHQ61KcZnKHxeOvA9fr1O5nS_-jI7A2O337wZQEu5H4xzLKJm2HYSqyeiNZu9gUoofPtK5GCsQKYdQMUxhtnZB_eqQJNdktkc_9S9HWfp3fKXq86xD0yEB6ag8e2i4I2HWl65fHPJLSND-5yu-nrnUt9mYIjrrYOTDOI5264FgRh6o2a8vpGIKmi/s1800/manuel-blanco-romasanta-tapa.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1075" data-original-width="1800" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9ZHQ61KcZnKHxeOvA9fr1O5nS_-jI7A2O337wZQEu5H4xzLKJm2HYSqyeiNZu9gUoofPtK5GCsQKYdQMUxhtnZB_eqQJNdktkc_9S9HWfp3fKXq86xD0yEB6ag8e2i4I2HWl65fHPJLSND-5yu-nrnUt9mYIjrrYOTDOI5264FgRh6o2a8vpGIKmi/w400-h239/manuel-blanco-romasanta-tapa.jpg" width="400" /></a></div><b style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;">Romasanta o el hombre lobo de Allariz</span></b><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Para visitar un lugar, primero siempre recomiendo empaparse de sus tradiciones, su historia, sus leyendas. Eso es lo que voy a hacer a continuación antes de mostrar todo lo que ver en Allariz y alrededores.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">Romasanta o el hombre lobo de Allariz</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Romasanta fue un criminal que llegó a cometer varios crímenes en el siglo XIX en el único caso documentado de licantropía clínica en España (asesinaba a niños y mujeres para extraerles la grasa corporal). De él surgió la leyenda del Sacamantecas. En la reseña de la causa, celebrada en el juzgado orensano de Allariz en el año 1853, se recogen las siguientes palabras de Romasanta:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«La primera vez que me transformé fue en la montaña de Couso. Me encontré con dos lobos grandes con aspecto feroz. De pronto, me caí al suelo, comencé a sentir convulsiones, me revolqué tres veces sin control y a los pocos segundos yo mismo era un lobo. Estuve cinco días merodeando con los otros dos, hasta que volví a recuperar mi cuerpo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El que usted ve ahora, señor juez. Los otros dos lobos que venían conmigo, que yo creía que también eran lobos, se cambiaron a forma humana. Eran dos valencianos. Uno se llamaba Antonio y el otro don Genaro. Y también sufrían una maldición como la mía. Durante mucho tiempo salí como lobo con Antonio y don Genaro. Atacamos y nos comimos a varias personas porque teníamos hambre»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">La catástrofe de Allariz</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La catástrofe de Allariz fue un suceso de 1902 en el que 25 personas murieron mientras asistían a un funeral en la iglesia de San Salvador. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Tras el suceso, el pueblo dejó abandonada la iglesia de la cual solo queda hoy día la portada, que se integró en la iglesia de San Pedro años después. En el pueblo se yergue un pequeño monumento en recuerdo de las víctimas.</div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">La leyenda de Santa Mariña de Augas Santas</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img height="400" src="https://unviajecreativo.com/wp-content/uploads/2018/08/Qu%C3%A9-ver-en-Ourense-Aguas-Santas-726x1024.jpg" width="284" /></div>Cerca de Allariz se encuentra Augas Santas, un lugar ligado a la leyenda de Mariña, una joven pastora nacida en el año 120 d.C.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cuenta la historia que, hacia el año 139, Olibrio, el prefecto romano de la zona, se encaprichó de ella e intentó que esta abandonara la doctrina cristiana. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Fuente de Santa Mariña en Augas Santas</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ante la resistencia de Mariña, Olibrio procedió al sistema de castigos para intentar doblegarla. Pero nada pudo hacer ante la voluntad de Mariña. Por ello, el prefecto la condenó a morir abrasada en un horno cercano a la localidad. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La leyenda dice que San Pedro ayudó a Mariña a escapar de las llamas, refrescando su cuerpo en una pila cercana. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Olibrio, ante este hecho, decidió finalmente que la cortasen la cabeza. Esta, al caer, rebotó tres veces, formando un manantial en cada bote (una de ellas se encuentra en mitad del pueblo de Augas Santas). </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html" name="Croquis de Allariz"></a>Los restos de la que sería Santa Mariña reposan en la iglesia de Santa Mariña de Augas Santas.</div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div><b><span style="font-size: large;">4. Croquis de Allariz</span></b></div><div><br /></div><div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" height="450" loading="lazy" referrerpolicy="no-referrer-when-downgrade" src="https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m68!1m12!1m3!1d5280.386044408583!2d-7.809052885648239!3d42.1901865656756!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!4m53!3e1!4m5!1s0xd255346e7310115%3A0x8ebf770dc7ae8a8a!2sIglesia%20de%20Santo%20Estevo%2C%20R%C3%BAa%20Santo%20Estevo%2C%201%2C%2032660%20Allariz%2C%20Province%20of%20Ourense!3m2!1d42.1904805!2d-7.799973199999999!4m3!3m2!1d42.1912245!2d-7.802997599999999!4m5!1s0xd255347148efd91%3A0x494d0e8a4388bb12!2sMuseo%20de%20Arte%20Sacra%20de%20Santa%20Clara%20de%20Allariz%2C%20R%C3%BAa%20Campo%20da%20Barreira%2C%200%2C%2032664%20Allariz%2C%20Province%20of%20Ourense!3m2!1d42.188789199999995!2d-7.7984363!4m5!1s0xd2553474d6aabc7%3A0xba6aa6c96a33a62d!2sIgrexa%20de%20San%20Pedro%2C%20Praza%20do%20Eir%C3%B3%2C%2032660%20Allariz%2C%20Province%20of%20Ourense!3m2!1d42.188432!2d-7.802089499999999!4m5!1s0xd2553472dca0165%3A0x28dc25b8617c7cf8!2sMuseo%20Galego%20do%20Xoguete%20de%20Allariz%2C%20R%C3%BAa%20Portelo%2C%204%2C%2032660%20Allariz%2C%20Ourense!3m2!1d42.1895843!2d-7.8011922!4m5!1s0xd25534777804711%3A0x8d6a23c4f0a2ecd8!2sIgreja%20de%20Santiago%20de%20Alhariz%2C%20Plaza%20Maior%2C%20Allariz!3m2!1d42.190045999999995!2d-7.8020004!4m5!1s0xd2553415e271869%3A0xe79b9c9fb7e0cca0!2sIgrexa%20de%20Santa%20Mar%C3%ADa%20de%20Vilanova%2C%20R%C3%BAa%20Vilanova%2C%2046%2C%2032660%20Allariz%2C%20Province%20of%20Ourense!3m2!1d42.1919184!2d-7.8027159!4m5!1s0xd255343e73ec6b9%3A0x78471ff5229ba759!2sPonte%20de%20Vilanova%2C%2032660%20Allariz%2C%20Ourense!3m2!1d42.192715799999995!2d-7.8026143999999995!4m5!1s0xd255341854160cd%3A0xe536a8f83b39dda0!2sFestival%20Internacional%20de%20Xard%C3%ADns%20de%20Allariz%2C%20R%C3%BAa%20Portovello%2C%2032660%20Allariz%2C%20Province%20of%20Ourense!3m2!1d42.188594599999995!2d-7.805199399999999!5e1!3m2!1ses!2ses!4v1682249302192!5m2!1ses!2ses" style="border: 0;" width="660"></iframe></div></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="text-align: justify;">A continuación, les contaremos una guía práctica con todo lo que hay que ver en Allariz y alrededores,</span></div></div><div> Para aquellos que visiten Allariz en coche, comentar que existe un parking de tierra (y gratuito) en el centro de la villa, junto al convento de Santa Clara.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html" name="Que ver y hacer en Allariz"></a>Como podéis ver en el mapa, hay muchos puntos de interés que ver en Allariz. Pese a que no he querido dejarme ninguno, esta localidad tiene muchos rincones bonitos y desconocidos (que probablemente se me hayan pasado por alto) para dejarse sorprender.</div></div><div><br /></div><div><b><span style="font-size: large;">5. Que ver y hacer en Allariz</span></b></div></div><div><br /></div><div><span style="text-align: justify;">A continuación, les contatemos una guía práctica con todo lo que hay que ver en Allariz y alrededores, en la provincia de Ourense, uno de los pueblos más bonitos de que visitar en Galicia, que forma parte del Camino de Santiago de la Plata y está enclavado en una Reserva de la Biosfera.</span></div><div><br /><div style="text-align: center;"><script>
function loadScript(url, callback){var script=document.createElement('script'); script.type='text/javascript'; if (script.readyState){script.onreadystatechange=function(){if (script.readyState=='loaded' || script.readyState=='complete'){script.onreadystatechange=null; callback();}};}else{script.onload=function(){callback();};}script.src=url; document.getElementsByTagName('head')[0].appendChild(script);}loadScript('https://www.civitatis.com/f/js/vendor/iframeResizer.min.js', function(){iFrameResize({checkOrigin:false,initCallback:function(iframe){setTimeout(function(){var resizeEvent = window.document.createEvent('UIEvents'); resizeEvent.initUIEvent('resize', true, false, window, 0); iframe.dispatchEvent(resizeEvent);});}})})
</script><iframe class="civitatis-iframe" data-maxwidth="100%" frameborder="0" src="https://www.civitatis.com/widget-activities/?affiliated=12688&display=cosy&cant=6&lang=es&currency=EUR&destination=3143&transfer=1&cmp=Widget_Allariz_ES&width=100%&hideButton=0&centerContent=1&typeSelection=all&color=f70759&typography=Montserrat&removeBackground=1&showShadow=1&roundedButtons=1" style="max-width: 100%;" width="100%"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: medium;">para saber mas:</span></b></div></div></div></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: medium;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html" target="_blank"><b><span style="color: #274e13; font-size: large;">https://www.arteynatura.com/2023/04/escapada-de-fin-de-semana-en-villa.html</span></b></a><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-68988342349163542792023-05-01T11:17:00.005+02:002023-10-24T18:13:01.442+02:00En Ruta por el Desfiladero de La Hermida, Cantabria: De Pesués a Santo Toribio de Liébana<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigroibl61qX7pa1ciKQhEMy6-nLF-3ebMxryujBwNLPRM594Uy0-dS3NdgjwPqNzGVBhiSfawOtizlD0WRsMGjaIohE5uA77ywH_LpJV9WwCCr92WSLlhdoheMNuuXaIQ2TlK8F8wo5RGAkA6r6DGZFe6D37mt8gvdPgs96zKMFP--q9bJq0JexJUg/s1024/AdobeStock_288968780-1024x683.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigroibl61qX7pa1ciKQhEMy6-nLF-3ebMxryujBwNLPRM594Uy0-dS3NdgjwPqNzGVBhiSfawOtizlD0WRsMGjaIohE5uA77ywH_LpJV9WwCCr92WSLlhdoheMNuuXaIQ2TlK8F8wo5RGAkA6r6DGZFe6D37mt8gvdPgs96zKMFP--q9bJq0JexJUg/w640-h426/AdobeStock_288968780-1024x683.jpeg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Desfiladero de la Hermida, Cantabria</span></b><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNKcsrCT0xVpHGu_iPG_EnXedwtz8DTahsHCF8pIHOdqnG6WfMvHzVg2kl4Bimkg9NZTI6-Y4RaGCUt5MWc1A0kFGnhLJsroSzWEa1N-V8CcgetkqgbsAESmyWQJ4aOzyGqpzV1OK6ybSpQyaLNck9ZQ71cc1LUw7gx7wzmDXyvntZUlqOPO909qfe/s2000/Barrancos-16-e1589273320232.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="2000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNKcsrCT0xVpHGu_iPG_EnXedwtz8DTahsHCF8pIHOdqnG6WfMvHzVg2kl4Bimkg9NZTI6-Y4RaGCUt5MWc1A0kFGnhLJsroSzWEa1N-V8CcgetkqgbsAESmyWQJ4aOzyGqpzV1OK6ybSpQyaLNck9ZQ71cc1LUw7gx7wzmDXyvntZUlqOPO909qfe/w640-h480/Barrancos-16-e1589273320232.jpg" width="640" /></a></div><b>Barranquismo en el Rio Deva</b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw8BI4cVbczMoBFrPKsiiFCUsVUBFVH_eum9Pk8ZFlnU9wn7H42gCmU9mY2q5irgnfpXYd7trmgGIJ6H0bkQjtn1EFGehn8TISvbcdlyx_hLLu_MBs3mkuY5-hDJmkEZ58GAN3BckauhypWzdWckhp5EchxwszY9VtN2rjWMlADMSktT8U6wSynBA0/s800/juli2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="513" data-original-width="800" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw8BI4cVbczMoBFrPKsiiFCUsVUBFVH_eum9Pk8ZFlnU9wn7H42gCmU9mY2q5irgnfpXYd7trmgGIJ6H0bkQjtn1EFGehn8TISvbcdlyx_hLLu_MBs3mkuY5-hDJmkEZ58GAN3BckauhypWzdWckhp5EchxwszY9VtN2rjWMlADMSktT8U6wSynBA0/w640-h410/juli2.jpg" width="640" /></a></div><b>Iglesia de Santa Juliana, Lafuente, Cantabria</b><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6O0KNrN1gHu4j1cGvLpEsJrbaa5xewlArdPEjFVzwuQGIQ54ePViH5woS6k3s1lsUgDaFr33dDgpe8ZfNzPuXGy1y_2J01lvt-H7eqSZUY8XsB5aZyGzCVy47tfSI6liws_uHpS0ydMkp6pQuHq7Shc8lpCM7JulwwqbfbYnPD12qtkoncLV760Vf/s1024/soplao06.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6O0KNrN1gHu4j1cGvLpEsJrbaa5xewlArdPEjFVzwuQGIQ54ePViH5woS6k3s1lsUgDaFr33dDgpe8ZfNzPuXGy1y_2J01lvt-H7eqSZUY8XsB5aZyGzCVy47tfSI6liws_uHpS0ydMkp6pQuHq7Shc8lpCM7JulwwqbfbYnPD12qtkoncLV760Vf/w640-h426/soplao06.jpg" width="640" /></a></div><b>Cueva El Soplao, Cantabria</b></span></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi4ImzjRekkuvHo7p1JxPaMXROJtZx7JBTAcGGZyiXh09InhnBHhfhN2eoa4xHo3orQsKLqUaiNKmBhhBUJbRqwQLWiBtaCY6f1o5pqa6aDwnI9ormo9jFcrsP4Ku-EPgPXhef1FzlENTEkAMR5zNy3gmuUlFrdybg8zXQwKr9CJi0EWms0alC9xNt/s989/5fa581e054b21%20(1).jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="558" data-original-width="989" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi4ImzjRekkuvHo7p1JxPaMXROJtZx7JBTAcGGZyiXh09InhnBHhfhN2eoa4xHo3orQsKLqUaiNKmBhhBUJbRqwQLWiBtaCY6f1o5pqa6aDwnI9ormo9jFcrsP4Ku-EPgPXhef1FzlENTEkAMR5zNy3gmuUlFrdybg8zXQwKr9CJi0EWms0alC9xNt/w640-h362/5fa581e054b21%20(1).jpeg" width="640" /></a></div><b>Iglesia de Santa María de Lebeña, Cantabria<br /></b></span><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgY8hMn9m8CxNlEjgqbBPEeXVShH9-gHjs4jS946i5QA832RKRklkSydgWp63WsmIXCrxJkapxWVr8PvTvKyp7k_ZPcKORMyTjwgTGiG1A4AW6wJ4cU0dblBQilosiK2U7ezij8Dvmy-m_BYiCsZ_BR1HejVc5YR4uy0epnife83UUqsqBFhKkPjww/s600/Monasterio-de-Santo-Toribio.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgY8hMn9m8CxNlEjgqbBPEeXVShH9-gHjs4jS946i5QA832RKRklkSydgWp63WsmIXCrxJkapxWVr8PvTvKyp7k_ZPcKORMyTjwgTGiG1A4AW6wJ4cU0dblBQilosiK2U7ezij8Dvmy-m_BYiCsZ_BR1HejVc5YR4uy0epnife83UUqsqBFhKkPjww/w640-h426/Monasterio-de-Santo-Toribio.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Monasterio de Santo Domingo de Liébana, Cantabria</span></b><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><span><div class="separator" style="clear: both; font-size: small; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvWUQDP4gMeUEPI21q5DaJXGXAL0I8yOME7xdKmP6zJdVlds8uruwSIzS1-c97qYgJuUh2SnjyKoENIAjuZZyoXkLZ5x6djjhI9jHk3AkPfbSoYEKBvAOhgRg0EmCk0Wb4d56Jz4tNyyEiV-WVWQJe02dQUyPRYCz6gVgiiy8VQrfQtfvViZiSX066/s800/800px-Telef%C3%A9rico_de_Fuente_D%C3%A9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvWUQDP4gMeUEPI21q5DaJXGXAL0I8yOME7xdKmP6zJdVlds8uruwSIzS1-c97qYgJuUh2SnjyKoENIAjuZZyoXkLZ5x6djjhI9jHk3AkPfbSoYEKBvAOhgRg0EmCk0Wb4d56Jz4tNyyEiV-WVWQJe02dQUyPRYCz6gVgiiy8VQrfQtfvViZiSX066/w640-h480/800px-Telef%C3%A9rico_de_Fuente_D%C3%A9.jpg" width="640" /></a></div><b style="font-size: small;">Teleférico de Fuente De, Cantabria</b><br /><div class="separator" style="clear: both; font-size: small; text-align: center;"><br /></div><br /><div style="text-align: justify;">En el occidente de Cantabria, marcando el límite de los Picos de Europa, nos encontramos con la Hermida: un escarpado desfiladero de 21 kilómetros de largo, el más largo de la Península ibérica.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por su interior discurre el río Deva, flanqueado por paredones de roca que llegan a alcanzar los 600 metros de altura, lo que hace que el desfiladero sea un auténtico espectáculo paisajístico.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A parte del río Deva, por la Hermida apenas queda espacio para la sinuosa carretera N-621 que comunica Unquera con Lebeña (final del desfiladero) y Potes, capital del valle de Liébana. Esta ruta es el único acceso rodado al valle desde el Cantábrico.</div><div><br /></div><div><br /><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzTiSpGOKSK07qUZ36CfIJIXuDrhWmfEXfmS6aOkXrz90pKmaWovEKB7cAk0XaSQpM9xQEVxLnhvA7h5L-Fz5Vp36iL2_MkTrnv1dls2vANBeFCcqOOgW1pTa93A5sISdxP6e5GzU3N-bGGqkDUVbPaRWKsdTFYG7TCL92GL-1V4M89Wpkuxx8h2MT/s564/70f29aec1fbb2716e41ae719f33c3363.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="363" data-original-width="564" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzTiSpGOKSK07qUZ36CfIJIXuDrhWmfEXfmS6aOkXrz90pKmaWovEKB7cAk0XaSQpM9xQEVxLnhvA7h5L-Fz5Vp36iL2_MkTrnv1dls2vANBeFCcqOOgW1pTa93A5sISdxP6e5GzU3N-bGGqkDUVbPaRWKsdTFYG7TCL92GL-1V4M89Wpkuxx8h2MT/w640-h412/70f29aec1fbb2716e41ae719f33c3363.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div><span style="font-size: x-large;"><b>Índice</b></span><b><span style="font-size: x-large;">:</span></b></div><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><ol><li><b><span style="font-size: medium;">Como llegar a Pesués, inicio de nuestra Ruta</span></b></li><li><a href="#Croquis de Nuestra Ruta"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Croquis de Nuestra Ruta</span></b></a></li><li><a href="#Pesués"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Pesués</span></b></a></li><li><a href="#Comer en Pesués"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en Pesués</span></b></a></li><li><a href="#Cueva de El Nazal, Poblado de Pechón"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Cueva de El Nazal, Poblado de Pechón</span></b></a></li><li><a href="#Mirador el Collado, Valle de Nansa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Mirador el Collado, Valle de Nansa</span></b></a></li><li><a href="#Ferrería de Cades"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Ferrería de Cades</span></b></a></li><li><a href="#Cueva El Soplao"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Cueva El Soplao</span></b></a></li><li><a href="#Comer cerca de la Cueva El Soplao"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer cerca de la Cueva El Soplao</span></b></a></li><li><a href="#Iglesia románica de Santa Juliana de LaFuente, Lamasón"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Iglesia románica de Santa Juliana de LaFuente, Lamasón</span></b></a></li><li><a href="#Mirador de Santa Catalina"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Mirador de Santa Catalina</span></b></a></li><li><a href="#Desfiladero de La Hermida"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Desfiladero de La Hermida</span></b></a></li><li><a href="#Comer en la Hermida"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en la Hermida</span></b></a></li><li><a href="#Iglesia de Santa María de Lébeña"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Iglesia de Santa María de Lébeña</span></b></a></li><li><a href="#Potes"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Potes</span></b></a></li><li><a href="#Comer en Potes"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en Potes</span></b></a></li><li><a href="#Monasterio de Santo Toribio de Liebana"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Monasterio de Santo Toribio de Liebana</span></b></a></li><li><a href="#Teleférico de Fuente De"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Teleférico de Fuente De</span></b></a></li><li><a href="#Otras Rutas Cercanas"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Otras Rutas Cercanas</span></b></a></li></ol></div><div></div><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div><b><span style="font-size: large;">1. Como llegar a Pesués, inicio de nuestra Ruta</span></b></div><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;">Pesués es la capital del municipio de Val de San Vicente (Cantabria, España).. La localidad se encuentra a 30 metros de altitud sobre el nivel del mar, y a 73 kilómetros de la capital cántabra, Santander.</div><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzs4pesVyX-__Jp45bwkMXTTkHjhK7UtwwRPY_3ky4sbGiRV8xHU79s-e8WxlXyx2EgmekYgLqJjyBBslWIjyoGRpTzbS5-UOHvVTMdjh-zeOXyhqdifTmlNmXotN1Mne0uQStN1RVOb7GocvnyPW-CGZR7QkbKSUmL7qJ8VxSn4zey-fGAJtL1b-U/s550/mapa-val-san-vicente.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="499" data-original-width="550" height="580" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzs4pesVyX-__Jp45bwkMXTTkHjhK7UtwwRPY_3ky4sbGiRV8xHU79s-e8WxlXyx2EgmekYgLqJjyBBslWIjyoGRpTzbS5-UOHvVTMdjh-zeOXyhqdifTmlNmXotN1Mne0uQStN1RVOb7GocvnyPW-CGZR7QkbKSUmL7qJ8VxSn4zey-fGAJtL1b-U/w640-h580/mapa-val-san-vicente.gif" width="640" /></a></div><br /><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" height="450" loading="lazy" referrerpolicy="no-referrer-when-downgrade" src="https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m34!1m12!1m3!1d711842.3869621662!2d-5.554751440223722!3d43.4180778036706!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!4m19!3e0!4m5!1s0xd4949ae8a6bee71%3A0xd27cdc801682ba96!2sSantander%2C%20Cantabria!3m2!1d43.4636346!2d-3.8226402!4m5!1s0xd49a222476fb327%3A0x2b6da34a7f23e248!2zUGVzdcOpcw!3m2!1d43.374919!2d-4.4857702999999995!4m5!1s0xd49b3dc346de0b1%3A0x5f4bc23451f9af84!2sSanto%20Toribio%20de%20Li%C3%A9bana%2C%20Monasterio%20de%20Santo%20Toribio%20de%20Li%C3%A9bana%2C%20Camale%C3%B1o!3m2!1d43.1502142!2d-4.6539379!5e1!3m2!1ses!2ses!4v1681902303822!5m2!1ses!2ses" style="border: 0;" width="660"></iframe></div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/en-ruta-por-el-desfiladero-de-la.html" name="Croquis de Nuestra Ruta"></a></div><div><br /><br /><div><b><span style="font-size: large;">2. Croquis de Nuestra Ruta</span></b></div><div><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" height="450" loading="lazy" referrerpolicy="no-referrer-when-downgrade" src="https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m76!1m12!1m3!1d181166.3964421444!2d-4.776085470213075!3d43.24276830714592!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!4m61!3e0!4m5!1s0xd49a222476fb327%3A0x2b6da34a7f23e248!2s39548%20Pesu%C3%A9s%2C%20Cantabria!3m2!1d43.374919!2d-4.4857702999999995!4m5!1s0xd49a3ee8a32b703%3A0x56109d6d92a9dd1d!2sMirador%20El%20Collado%2C%2039551%20El%20Collado%2C%20Cantabria!3m2!1d43.3305587!2d-4.4951219!4m5!1s0xd49a6bc88088773%3A0xdb76d27d3b806e76!2sFerrer%C3%ADa%20de%20Cades%2C%20Lugar%20Barrio%20Cades%2C%20Cades!3m2!1d43.304848799999995!2d-4.4660693!4m5!1s0xd49096127232be9%3A0x46b8d3d2b5155553!2sCueva%20El%20Soplao%2C%20Prao%20el%20Colla%2C%20Celis!3m2!1d43.295783!2d-4.4103395999999995!4m5!1s0xd49a548887bb851%3A0x15a6c663800dec64!2sIglesia%20de%20Santa%20Juliana%2C%20Los%20pulmares!3m2!1d43.2541613!2d-4.5096595!4m5!1s0xd49baa7c3fdb35b%3A0x9708df89e6a47a0b!2sMirador%20de%20Santa%20Catalina!3m2!1d43.240770399999995!2d-4.5732542!4m5!1s0xd49b3dde66acefb%3A0x520e9f3fdcb58e2!2sPotes!3m2!1d43.1535975!2d-4.623611299999999!4m5!1s0xd49b18027c4c743%3A0xfc2c8c572a5f02b4!2sIglesia%20de%20Santa%20Mar%C3%ADa%20de%20Lebe%C3%B1a%2C%20Diseminado%20Lebe%C3%B1a%2C%206%2C%2039583%2C%20Cantabria!3m2!1d43.2153127!2d-4.590478699999999!4m5!1s0xd49b3dc346de0b1%3A0x5f4bc23451f9af84!2sSanto%20Toribio%20de%20Li%C3%A9bana%2C%20Monasterio%20de%20Santo%20Toribio%20de%20Li%C3%A9bana%2C%20Camale%C3%B1o!3m2!1d43.1502142!2d-4.6539379!4m5!1s0xd49cc070931f453%3A0x90dd2682e3c9f685!2sFuente%20D%C3%A9!3m2!1d43.1442372!2d-4.8122148!5e1!3m2!1ses!2ses!4v1681640623507!5m2!1ses!2ses" style="border: 0;" width="660"></iframe><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/en-ruta-por-el-desfiladero-de-la.html" name="Pesués"></a><div><br /></div></div></div></div><div><br /></div><div><b><span style="color: #274e13; font-size: medium;">para saber mas:</span></b></div><div><b><span style="color: #274e13; font-size: large;"><br /></span></b></div><div><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/en-ruta-por-el-desfiladero-de-la.html" target="_blank"><b><span style="color: #274e13; font-size: large;">https://www.arteynatura.com/2023/04/en-ruta-por-el-desfiladero-de-la.html</span></b></a><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-195317817459916300.post-65381562134211534892023-04-27T10:28:00.002+02:002023-10-24T18:13:01.442+02:00Una Escapada de Fin de Semana en la Templaría Pollensa, Mallorca<div id="fb-root"></div>
<script>(function(d, s, id) {
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) return;
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/es_ES/sdk.js#xfbml=1&version=v2.8";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script>
<div class="fb-like" data-action="like" data-href="https://www.facebook.com/Tres-Culturas-204299876615477/" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true" data-width="300"></div>
<div><br /></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmMpRbxciBenIM-XDJS9cMH5W-ZUG0vdU5wjykS4KXodRyUtwse1pFzeS6MwbpsX4dEZjvEEnkOaH_Mr7rbITRPwjZLJMWynuQfcNrlK33WKnhDkFHq8j6B6qmnJJwxApgbQKYoIULRuNwEURNvg3NZhWfbAdEvKwDm77ca9Br7YhuvTlcAkNYYN3y/s1800/pollensa-main.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="947" data-original-width="1800" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmMpRbxciBenIM-XDJS9cMH5W-ZUG0vdU5wjykS4KXodRyUtwse1pFzeS6MwbpsX4dEZjvEEnkOaH_Mr7rbITRPwjZLJMWynuQfcNrlK33WKnhDkFHq8j6B6qmnJJwxApgbQKYoIULRuNwEURNvg3NZhWfbAdEvKwDm77ca9Br7YhuvTlcAkNYYN3y/w640-h336/pollensa-main.jpg" width="640" /></a></div><span style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Pollensa, Mallorca</span></b></span><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs1jKpigyNagUeTo0llCJTZyB4q8wSWqHVk5AzMp6uxWUxN6DJw4diBX4VtIzlD6NXzxtDm-Fp43GFMvbEPhQgoIfRAx3I5Ujz4nMWisFsorVmmuah5W5K-KpItPhcdeA3cCthxcQNHnqppe5RZuuRD2awSGfqQFVryt70WEw7EQgY1mHZxHg1hMGO/s955/pollentia-roman-city-02.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="505" data-original-width="955" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs1jKpigyNagUeTo0llCJTZyB4q8wSWqHVk5AzMp6uxWUxN6DJw4diBX4VtIzlD6NXzxtDm-Fp43GFMvbEPhQgoIfRAx3I5Ujz4nMWisFsorVmmuah5W5K-KpItPhcdeA3cCthxcQNHnqppe5RZuuRD2awSGfqQFVryt70WEw7EQgY1mHZxHg1hMGO/w640-h338/pollentia-roman-city-02.jpg" width="640" /></a></div></span></div><div><b><span style="font-size: x-small;">Ciudad romana de Pollentia, Mallorca</span></b><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga8pV5HcMklUzBjPzmXUhn3W13fEftCxrUhhSE7s6lsaTTfBd9c7VbtTlx6tdbIP1ZoM3CzqF0s9JEm4cMr_Rb839jPth8o9oCMJuBOLkbP4KQW2UyTdu9skJPw-GIywWFtnWHIcokwTJ8z23h71z2CciASi9mYzJ7O0ZgHrv8Hfl0C12otchxNuaU/s800/800px-Puerto_Pollensa.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga8pV5HcMklUzBjPzmXUhn3W13fEftCxrUhhSE7s6lsaTTfBd9c7VbtTlx6tdbIP1ZoM3CzqF0s9JEm4cMr_Rb839jPth8o9oCMJuBOLkbP4KQW2UyTdu9skJPw-GIywWFtnWHIcokwTJ8z23h71z2CciASi9mYzJ7O0ZgHrv8Hfl0C12otchxNuaU/w640-h480/800px-Puerto_Pollensa.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Puerto de Pollensa, Mallorca</span></b></div><div><b><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b></div><div><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuFfyBHZxW549zYiPi2LV8mcEScM0UGGLWvX8uVHxd64sHC7h-5jc1xboQiVFk0DPeU5z9R-kwECyOgOtuVijILjbS06oTQxYzBVSGx4aNNrzAIutGRBbph2STtQZpgHD4ezn6ZSsNon-EljQFK2E4VyPewwzRbj3Q6fuRkB3qtxc6Y8chF4o0O5q_/s1024/CapFormentor-pjt2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="678" data-original-width="1024" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuFfyBHZxW549zYiPi2LV8mcEScM0UGGLWvX8uVHxd64sHC7h-5jc1xboQiVFk0DPeU5z9R-kwECyOgOtuVijILjbS06oTQxYzBVSGx4aNNrzAIutGRBbph2STtQZpgHD4ezn6ZSsNon-EljQFK2E4VyPewwzRbj3Q6fuRkB3qtxc6Y8chF4o0O5q_/w640-h424/CapFormentor-pjt2.jpg" width="640" /></a></div><span style="font-size: x-small;">Cabo Formentor, Mallorca</span></b></div><div><b><span style="font-size: x-small;"><br /></span></b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbb_rsUlG0YhZN0ZNrIuun-676OyYVvTX8sK7MejeVHs8ETZdeejUN742_OhZLyY0gqGaSz0Gu1UC5H_F97qa0bPyibYm56-dCer3jsrRY_uo7TCkvbJi9_CT_CzWwHbltU8e05qi_u3NBjb_sF_xxNVma5uZI-s7AZnv3DbYBwyGmMF7cx2hEjmFP/s275/images.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbb_rsUlG0YhZN0ZNrIuun-676OyYVvTX8sK7MejeVHs8ETZdeejUN742_OhZLyY0gqGaSz0Gu1UC5H_F97qa0bPyibYm56-dCer3jsrRY_uo7TCkvbJi9_CT_CzWwHbltU8e05qi_u3NBjb_sF_xxNVma5uZI-s7AZnv3DbYBwyGmMF7cx2hEjmFP/w640-h426/images.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Cala de San Vicente, Mallorca</span></b></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHw7ECv5kdVX01pymkFAyB-ALTzokz-tdbvqXocVtHH1fTRphjhM78xlI9EwxEmGvQKDnxWCh2DQpmSgR-puLGu-0AZx4NKq5LSHAM96wz6XnhPkpPG-oJIDu88HoTSbY6xUk9Ke1C5cAMfYaYpP5GepacrHdC77OrEM1choZ3_AkwxWglMQfHbbpM/s800/alcudia-mallorca-yosoymallorca3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="441" data-original-width="800" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHw7ECv5kdVX01pymkFAyB-ALTzokz-tdbvqXocVtHH1fTRphjhM78xlI9EwxEmGvQKDnxWCh2DQpmSgR-puLGu-0AZx4NKq5LSHAM96wz6XnhPkpPG-oJIDu88HoTSbY6xUk9Ke1C5cAMfYaYpP5GepacrHdC77OrEM1choZ3_AkwxWglMQfHbbpM/w640-h352/alcudia-mallorca-yosoymallorca3.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Alcudia, Mallorca</span></b></div><div><span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span><div style="text-align: justify;">Pollensa, su Puerto, la península de Formentor y Cala San Vicente conforman un destino cargado de contenidos, recorridos y paisajes que respiran historia por todos sus rincones.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se trata de uno de los municipios que más invitan a visitar el por qué de su idiosincrasia, de sus costumbres, de sus lugares.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-large;"><b>Índice</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-large;"><b><br /></b></span></p><p style="text-align: justify;"></p><div style="text-align: justify;"><ol><li><b><span style="font-size: medium;">Como llegar a Pollensa</span></b></li><li><a href="#Algo de historia sobre Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Algo de historia sobre Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Que ver y hacer en Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Que ver y hacer en Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Mejores Calas y Playas de Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Mejores Calas y Playas de Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Fiestas Principales y Mercados en Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Fiestas Principales y Mercados en Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Comer en Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Puerto de Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Puerto de Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Comer en Puerto de Pollensa"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en Puerto de Pollensa</span></b></a></li><li><a href="#Cabo y Playa de Formentor"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Cabo y Playa de Formentor</span></b></a></li><li><a href="#Alcudia"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Alcudia</span></b></a></li><li><a href="#Reserva Natural de S’Albufereta"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Reserva Natural de S’Albufereta</span></b></a></li><li><a href="#Comer en Alcudia"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Comer en Alcudia</span></b></a></li><li><a href="#Ciudad romana de Pollentia"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Ciudad romana de Pollentia</span></b></a></li><li><a href="#Otras Rutas Cercanas"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Otras Rutas Cercanas</span></b></a></li></ol><div><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span></div></div></div><div><p style="text-align: justify;"></p><p><b><span style="font-size: large;">1. Como llegar a Pollensa</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHwBP83C9OyJIDTJcN4vs5zHeJlNNqcsjSaOtfX_EzI7ZIaF5xUfJ4pv9UmI-9-UQaHHo_ydemAtrLHh3CsyvdzWwhtTkx8_q-8t0PGLWaROdomYPH4JbA_qgo4_ti_4Ij9l-dnS1Oapo3NJ9ZrttPe0_D8jcRbIN67M03g_2OPVNHdCSt995HGcS4/s1125/pollenca-location-on-the-spain-map.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="915" data-original-width="1125" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHwBP83C9OyJIDTJcN4vs5zHeJlNNqcsjSaOtfX_EzI7ZIaF5xUfJ4pv9UmI-9-UQaHHo_ydemAtrLHh3CsyvdzWwhtTkx8_q-8t0PGLWaROdomYPH4JbA_qgo4_ti_4Ij9l-dnS1Oapo3NJ9ZrttPe0_D8jcRbIN67M03g_2OPVNHdCSt995HGcS4/w320-h260/pollenca-location-on-the-spain-map.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;">Un viaje de sesenta minutos de duración por la carretera MA19 y MA13 separa el aeropuerto del centro de Pollensa. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">El viajero dispone de varias opciones para realizarlo:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Buses</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hay autobuses que salen con frecuencia desde el aeropuerto con dirección a la estación de autobuses de Palma, en el centro de la ciudad, desde donde es posible enlazar con otras líneas de transporte y llegar a Pollensa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pollensa y el Port de Pollensa están comunicados por una línea de bus que realiza hasta veinticuatro trayectos diarios durante la temporada estival y dieciséis trayectos durante el invierno.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjSEHU5wzcLFogqoUuUMl_mAhBGxXMCCLCQlVwy3Gofij3dtqv4an1S6DxHo8hY1m0rA8iUgHI7sqS5P-7kFxUyxO88811lf1KvkoP2sG_x9wXB0NVUkMlQyQp-h4JWeAkfnlXF9gB_jn9ZvSaLxWAVKhqZjWRb89hpCm6gv7WLfuOM-G3tH5colAd/s475/puerto_pollensa_map.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="475" height="604" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjSEHU5wzcLFogqoUuUMl_mAhBGxXMCCLCQlVwy3Gofij3dtqv4an1S6DxHo8hY1m0rA8iUgHI7sqS5P-7kFxUyxO88811lf1KvkoP2sG_x9wXB0NVUkMlQyQp-h4JWeAkfnlXF9gB_jn9ZvSaLxWAVKhqZjWRb89hpCm6gv7WLfuOM-G3tH5colAd/w640-h604/puerto_pollensa_map.jpeg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Otros lugares conectados por autobús con Pollença son Inca, Alcúdia, Formentor y Lluc.</div><p style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" height="450" loading="lazy" referrerpolicy="no-referrer-when-downgrade" src="https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m50!1m12!1m3!1d84680.82008949544!2d3.0149023944274407!3d39.90217051921796!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!4m35!3e1!4m3!3m2!1d39.8803755!2d2.9997596!4m5!1s0x1297d5a179df6323%3A0x82aef3ec399b3b9!2sCala%20Sant%20Vicen%C3%A7%2C%20Islas%20Baleares!3m2!1d39.9181224!2d3.0539369!4m5!1s0x1297d4d9be37988b%3A0xa02af717f573f90!2sPuerto%20de%20Pollensa%2C%20Islas%20Baleares!3m2!1d39.9074062!2d3.0824070999999997!4m5!1s0x12962c991eabb11f%3A0x8d22b5db29ac1956!2sCiudad%20romana%20de%20Pollentia%2C%20Av.%20Pr%C3%ADnceps%20d'Espanya%2C%20s%2Fn%2C%2007400%20Alc%C3%BAdia%2C%20Balearic%20Islands!3m2!1d39.8502864!2d3.1214068999999998!4m5!1s0x12bd870ea89d4aa5%3A0x303bc9c39350952e!2sCabo%20de%20Formentor!3m2!1d39.950171999999995!2d3.1955413999999998!4m5!1s0x12962c9c66faf103%3A0x1f82e40f9f2a7bd0!2zQWxjw7pkaWE!3m2!1d39.8532672!2d3.1240239!5e1!3m2!1ses!2ses!4v1681404197303!5m2!1ses!2ses" style="border: 0;" width="660"></iframe> <span style="text-align: justify;"> </span></p><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/una-escapada-de-fin-de-semana-en-la.html" name="Algo de historia sobre Pollensa"></a><p style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;">2. Algo de historia sobre Pollensa</span></b></p><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1M7CfMhQZzRXqcNyksdQawLrFVd-EiruBsOzdAwz8T-1YIKWkdvQZ6K4n-M-iRBn_qvLx7mOOYrWGWU56bU1qTc1SQDLsLXMyeBSBI6o61Yki9R7xqxR7BWezVUNcv3hYxUex82voyMhW99LT8uyvj2L2e-TCL91DKRDNku9vfYjErWpz2s5mkaOO/s273/Pollentia_34.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="205" data-original-width="273" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1M7CfMhQZzRXqcNyksdQawLrFVd-EiruBsOzdAwz8T-1YIKWkdvQZ6K4n-M-iRBn_qvLx7mOOYrWGWU56bU1qTc1SQDLsLXMyeBSBI6o61Yki9R7xqxR7BWezVUNcv3hYxUex82voyMhW99LT8uyvj2L2e-TCL91DKRDNku9vfYjErWpz2s5mkaOO/w400-h300/Pollentia_34.jpg" width="400" /></a></div>El nombre de Pollensa procede del nombre del establecimiento romano de Pollentia - del latín polent, "poderoso" -, fundada por Quintus Caecilius Metellus en el año 123 aC tras conquistar Mallorca, los restos de la antigua Pollentia pocos kilómetros de Pollença, en el territorio del municipio de Alcudia.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: x-small;">Ruinas de la Pollentia romana</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: justify;">Las noticias de los primeros pobladores se remontan en el tiempo hasta la protohistoria. Así, son numerosos los restos de la época pretalayótica, como por ejemplo las construcciones de navetiformes de la sierra de Cornavacas, Bóquer y Formentor, datadas entre 2000 y 1500 aC. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De esta misma época son también los entierros funerarios, como el conjunto de doce cuevas en San Vicente construidas entre 1600 y 1300 a. C., o los restos de la cueva de Can Martorellet, el último hallazgo importante hecho en Pollensa.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Ya dentro del talayótico (1300 aC – 500 aC) destacan numerosas construcciones aisladas (talayots), pero también dos poblados emblemáticos: Can Daniel Gran, con 15.300 m2 de área urbana, y el poblado de Bóquer, que coexistió con la ciudad de Pol lentia, ya en época romana. También del talayótico final hay que mencionar los toros de la Punta (encontrados en Can Tirana), realmente unos ataúdes de madera en forma de toro creados alrededor del 300 a. que están depositados en el Museo de Pollença.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Lógicamente, estas tierras recibieron el influjo de la ciudad romana de Pol·lèntia, creada el 123 aC cerca de la actual Alcúdia. Esto provocó que en época árabe éstos llamaran Pollentia (Bullansa en árabe) toda la comarca. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue una época en la que seguramente no existió una localidad que concentrara a la población dado que los musulmanes vivían en alquerías y rafales, es decir, pequeños núcleos de origen clánico. Uno de ellos estaba situado en la actual zona de Son Grua, lugar donde se encontró una estela funeraria con inscripciones en árabe fechada en 1123-4 d. Allí figura el nombre de la primera pollencina conocida: Zaynab.</div><p class="rtejustify" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Oswald, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 1.2; margin: 1.125rem 0px;"><img alt="" src="https://ajpollenca.net/sites/cilma_pollenca/files/imatges/pontroma.jpg" style="border: 0px; box-sizing: border-box; display: block; height: 294px; max-width: 100%; width: 680px;" /></p><div style="text-align: justify;">La conquista cristiana </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La villa de Pollensa no nacerá hasta la conquista cristiana de 1229-32, momento en que se pondrán los cimientos materiales y culturales de nuestro pueblo. Las tierras de la antigua Pol·lèntia-Bullansa permanecieron dentro de la porción real. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pronto el Rey aragonés Jaime I transfirió buena parte de lo que sería el municipio de Pollensa a la orden del Temple y, en menor medida, al Obispo de Mallorca, a los caballeros de Tortosa y a otros varones. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Serán los señores directos de la mayoría de las tierras y de las futuras viviendas, pero al mismo tiempo cedieron el dominio útil a multitud de enfiteutas. Sin embargo, en pocos años los templarios irían adquiriendo casi todo el dominio señorial de las propiedades del término de Pollensa, lo que significaba un gran poder económico (percepción de rentas), pero también jurídico (mero y mixto imperio) y religioso (el obispo Ramon de Torrella les cedió la Parroquia en 1240). El monte del Temple, el actual Calvario, se erigió como símbolo de este dominio, ya que en lo alto se instalaron las horcas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Al mismo tiempo que los templarios fortalecían su poder, Pollensa crecía demográficamente y la incipiente villa se iba desarrollando, primero con callejuelas estrechas y rodeadas, y después de forma más rectilínea. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Si en 1236 ya había parroquia y en 1248 la Bulla del papa Inocencio IV la reconoce, a finales de siglo era una de las villas más importantes de la parte foránea. Fue entonces cuando se empezaron a evidenciar incipientes síntomas de organización municipal, aparte de las instituciones reales y señoriales preexistentes (Batlius).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otra parte, a medida que la villa fue creciendo, el enfrentamiento del pueblo con los templarios fue también aumentando, ya que éstos no respetaban las franquezas otorgadas por Jaime I. En 1314 el Templo fue sustituido por la orden del Hospital como principal señor jurídico y titular de la Parroquia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Entonces Pollensa ya era una de las poblaciones más importantes de la parte foránea y quizás llegaba a los 3.000 habitantes. Su economía estaba diversificada, destacando su ganadería ovina. Sin embargo, el crecimiento se romperá notablemente con la llegada de la peste negra en 1348. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img height="228" src="https://ajpollenca.net/sites/cilma_pollenca/files/imatges/claustre1.jpg" width="400" /></div></div><div style="text-align: justify;">Este año se empezó a construir el <b>oratorio del Puig de Maria</b>, ampliado en 1370 y que ha quedado, con las sucesivas reformas, como uno de los monumentos más emblemáticos de Pollença.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La época moderna </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1450 y 1520 Pollensa participó notablemente en las dos revueltas más importantes que sufrió la isla durante la baja edad medieval y la época moderna: la Revuelta Forana y la Germania. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Estos hechos marcarán unos años de crisis, como en la mayoría de pueblos de la isla. Además, la situación costera la hacía presa fácil de los corsarios turcos-barbarescos, que no dudaron en lanzar numerosas razias sobre sus costas. La más importante fue la protagonizada por Dragut el 31 de mayo de 1550, que sin embargo fue rechazada por los pollencinos . </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pero al final de este siglo la situación mejoró. De nuevo creció la población, superando los 4.000 habitantes a principios de los seiscientos. Éstos se dedicaban esencialmente a la agricultura, pero también a la menestralía, sobre todo a la industria de los tejidos, un aspecto por el que destacaba Pollensa en el conjunto de las villas foráneas de Mallorca. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Este crecimiento se ejemplifica con la llegada de los dominicos en 1578 y la posterior construcción del gran convento de San Domingo en 1588, que todavía conserva su retablo barroco datado en 1651.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En esta época los pollensinos posiblemente experimentaron las cuotas más altas de violencia interna. Las parcialidades de Canamunt y Canavall reprodujeron las divisiones que desde siempre había manifestado la sociedad mallorquina, pero ahora agravadas por la proliferación de las armas de fuego. Sin embargo, a partir del último tercio del siglo XVII, esta violencia partidista entró en un declive irreversible. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Fue en este contexto de pacificación, concretamente en 1688, cuando se instalaron en Pollensa los jesuitas, que empezaron su colegio de Montesion con la iglesia de estilo barroco, que no terminaron hasta 1738, poco antes de su expulsión del Reino de España. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Al mismo tiempo se procedió a la construcción del nuevo templo parroquial, entre 1714 y 1790 básicamente, aunque algunos elementos, como la fachada, no terminaron hasta la segunda mitad del XIX.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Entrada a la era contemporánea </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Durante el siglo XVIII Pollensa sufrió la última de las grandes crisis demográficas, que supuso, en 1755, que el número de habitantes fuera sólo de 3.500. A partir de esa fecha se incrementó de forma continuada la esperanza de vida y la población, que alcanzó un máximo de 9.000 habitantes en 1887, la mayoría de los cuales se dedicaban al sector primario. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Un año más tarde empezaba la importante emigración a Argentina –especialmente a Rosario y La Plata-, que se mantendría, con algunos altibajos, hasta la Guerra Civil. Hay que remarcar que la mayor parte de los pollentinos se concentraban todavía en el antiguo núcleo urbano o vivían dispersos fuera de la villa. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sin embargo, poco a poco, estos años vieron nacer un nuevo núcleo de población, el Port de Pollensa. En éste -conocido como el Muelle por los propios pollentinos- en 1860 residía una sola familia de pescadores. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fue la conversión de esta actividad en una profesión con futuro y la obtención de una aduana en 1865, la que hizo crecer paulatinamente el Muelle. En 1900 ya eran cerca de un centenar las personas empadronadas.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otra parte, desde finales del siglo XIX, el crecimiento de la población, la emigración o el desarrollo de nuevas actividades económicas coexistieron con una gran reanudación cultural. También fueron unos años de gran importancia para las fiestas cívicas de la Patrona, que desde 1607 se celebraba el 2 de agosto en honor de la Virgen de los Ángeles, y cuando se recuperó también el simulacro de Moros y Cristianos iniciado a mediados del mismo siglo. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Este simulacro se convertirá, en la segunda mitad del XX, en el acto más representativo de las fiestas patronales y en uno de los símbolos de Pollensa. El referido renacimiento cultural fue seguido, durante las primeras décadas de 1900, de la llegada de artistas foráneos, que marcaron para siempre el carácter del pueblo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Este hecho no fue ajeno al comienzo del turismo en el Puerto de Pollensa, principalmente después de la Primera Guerra Mundial. Este incipiente turismo de calidad dio un nuevo impulso al pequeño núcleo de población, que llegó a sobrepasar los 500 habitantes alrededor de 1930. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En 1932, ya se habían abierto los hoteles Mar i Cel, Miramar, Marina, Bristol, Puerto, Bellavista y la Isla de Oro en el Puerto de Pollensa y el hotel Formentor; además de los hoteles de cal Lloro y Cosmopolita situados en la villa, y la pensión Niu en la Cala de San Vicente. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Asimismo, por estas fechas la mayoría de habitantes del Muelle todavía eran marineros. Pero esta época tuvo un final trágico con el advenimiento de la Guerra Civil, y la ruptura del turismo que se produjo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pollensa en el mundo actual </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En la década de los 50, de nuevo el turismo volvió a reanudarse con fuerza. Sin embargo, en este caso el turismo elitista de principios de siglo fue sustituido por el de masas, aunque el Puerto de Pollensa siempre ha gozado de un cierto tono distintivo de calidad dentro del conjunto mallorquín, sesgo que todavía conserva. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Esta recuperación económica tuvo como consecuencia que, por primera vez en la historia moderna y contemporánea, Pollensa se convirtiera en tierra de inmigrantes, ya que a principios de la década de 1950 empezaron a llegar trabajadores de Andalucía a la vez que se allí instalaba una colonia británica. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Lógicamente, la población creció más por este proceso que por el incremento vegetativo, que sobrepasó los 10.000 habitantes por primera vez en la historia en 1968. El Puerto de Pollensa dejó de ser una aldea de pescadores y pasó a convertirse en una localidad en continuo crecimiento cada vez más moderna y cosmopolita. Tanto es así que en 1981 prácticamente eran 3.000 los residentes en este sitio. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Una de las primeras causas que explica este fenómeno fue la creación de la base de Hidroaviones, que gozó de un gran desarrollo durante la guerra y la posguerra, y hasta los años setenta mantuvo una importante actividad que dinamizó la vida del Muelle. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En términos cuantitativos, fue aún más importante el impacto del turismo a partir de la segunda mitad de los años cincuenta. Primero con la reapertura de los primeros hoteles y, después, con la inauguración de una nueva planta hotelera que creó numerosos puestos de trabajo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Como se ha podido intuir, el cambio económico entre 1960 y 1970 en todo el municipio fue, sencillamente, espectacular. Lo característico fue la desaparición del sector primario en favor del terciario y, en menor medida, del secundario. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Por otra parte, el fenómeno fue acompañado de una nueva reanudación inmigratoria, ahora con la novedad que incorporó, desde 1990, a trabajadores magrebíes, de la Europa del Este, especialmente de Rumanía, y de América del Sur. En total, el conjunto de Pollença, que había superado los 10.000 habitantes en 1968, llegaría a los 15.000 en 2002, ya los 17.000 en 2008. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/una-escapada-de-fin-de-semana-en-la.html" name="Que ver y hacer en Pollensa"></a>Llegados a este punto, el siglo XXI se abría, como en el resto de la isla, con grandes expectativas pero también con nuevos retos para la sociedad pollentina, como son el de la convivencia cultural entre los naturales de Pollensa y los recién llegados , o el de hacer compatible una sociedad altamente consumista en bienes, energía y territorio con el respeto al medio ambiente .</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><p></p><p><b style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-large;">3. Que ver y hacer en Pollensa</span></b></p><div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ju9ezBlH7sQ/YEY2YQ3x5LI/AAAAAAAAEr0/wtAggxb1Uu8RZG6ljiz2KMH_P2T9oRNyACLcBGAsYHQ/s2048/views-to-pollenca.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="2048" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-ju9ezBlH7sQ/YEY2YQ3x5LI/AAAAAAAAEr0/wtAggxb1Uu8RZG6ljiz2KMH_P2T9oRNyACLcBGAsYHQ/w640-h426/views-to-pollenca.jpg" width="640" /></a></div><b><span style="font-size: x-small;">Pollensa, Mallorca</span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pollensa es un pueblo antiguo ubicado en el norte de la isla, con atractivas calles estrechas y una impresionante plaza principal rodeada de cafés, restaurantes y bares, todo a pocos kilómetros del Puerto de Pollensa. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><iframe class="civitatis-iframe" data-maxwidth="100%" frameborder="0" src="https://www.civitatis.com/widget-activities/?affiliated=12688&display=cosy&cant=6&lang=es&currency=EUR&destination=4540&transfer=1&cmp=Widget_Pollensa__ES&width=100%&hideButton=0&centerContent=1&typeSelection=all&color=f70759&typography=Montserrat&removeBackground=1&showShadow=1&roundedButtons=1" style="max-width: 100%;" width="100%"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div></div><p><b style="text-align: justify;"></b></p><div><div style="text-align: justify;">El sol y la playa no son los únicos alicientes que Pollensa ofrece a residentes y visitantes. Pollensa cuenta con una amplia bahía de aguas tranquilas, con cómodas playas y también con pequeñas calas de aguas calmas y transparentes como cala Bóquer, cala Figuera o cala Murta. </div></div></div></div></div></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: medium;">para saber mas:</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><a href="https://www.arteynatura.com/2023/04/una-escapada-de-fin-de-semana-en-la.html" target="_blank"><span style="color: #0c343d;">https://www.arteynatura.com/2023/04/una-escapada-de-fin-de-semana-en-la.html</span></a><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="color: #274e13; font-size: large;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="blogger-post-footer">Si te ha gustado este artículo, por favor, dale a "Me Gusta"</div>Brunethttp://www.blogger.com/profile/02569025340569814908noreply@blogger.com0